-
Hussein-McMahon Correspondence
Correspondentie was een briefwisseling tussen 1915 en 1916. Dit was tijdens de Eerste Wereldoorlog. De brieven werden geschreven door Hussein ibn Ali, Emir van Mekka en Sir Henry McMahon, dit was de Britse hoge commissaris in Egypte. De correspondentie effectief de Britse steun van een onafhankelijke Arabische staat in voor Arabische hulp in de strijd tegen het Ottomaanse rijk. -
Armeense Genocide
In 1915 was israël geen onafhankelijk land, maar hoorde israël bij de Ottomaanse rijk. Op 24 april 1915 werden honderden leden van de Armeense elite, waaronder intellectuelen, politieke leiders en bankiers, gearresteerd in Istanbul. Daarna pakte ze alle Armeniërs op en werden ze gedeporteerd naar Syrië, dat toen nog onder Ottomaanse rijk viel. -
Geheim Sykes-Picot
In de Eerste Wereldoorlog vocht de ottomaanse rijk tegen de Russen, Britten en Franse Tussen november 1915 en maart 1916 vond geheim overleg plaats tussen de Brit Mark Sykes en de Fransman François Georges-Picot. Zij maakten in het Sykes-Picotverdrag afspraken over de toekomstige verdeling van het gebied, als de drie landen het Ottomaanse Rijk tenminste wisten te verslaan. -
Oprichting Jewish Agency
De Jewish Agency for Palestine werd op 11 augustus 1929 tijdens het 16e zionistische wereldcongres in Zürich opgericht. De Jewish Agency trad op als vertegenwoordiging van de Joden in het Britse Mandaatgebied Palestina. Ook was zij verantwoordelijk voor de interne zaken van de Jisjoev, de Joodse gemeenschap in Palestina. -
De Tweede Witboek
De Witboeken zijn tijdens het Britse Mandaat in Palestina uitgegeven. Het zijn een reeks wetten en maatregelen die het mandaat beleid met betrekking tot de situatie in Palestina verklaren. De Tweede Witboek werd uitgegeven in 1930. De zionisten moeten concessies doen op het gebied van immigratie en het verwerven van land. In ruil daarvoor moeten de Arabieren de Joodse aanwezigheid in Palestina accepteren en ermee samenwerken. -
Peel Plan
Het grote aantal Joden dat Palestina binnenkwam, was een oorzaak van de Arabische opstand van 1936-1939 in Palestina . Groot-Brittannië reageerde op de opstand door een koninklijke commissie aan te stellen , de Peel Commission , die naar Palestina ging en een grondige studie van de problemen ondernam. De Peelcommissie adviseerde in 1937 om Palestina in twee staten te verdelen: de ene Arabische en de andere Joodse. -
Eind van de Arabische opstand in Palestina
In februari 1939 riepen de Britten de London Conference bijeen om te onderhandelen over een overeenkomst tussen Arabieren en Joden in Palestina. De Arabische afgevaardigden waren aanwezig op voorwaarde dat ze de Joodse vertegenwoordigers niet rechtstreeks zouden ontmoeten, wat zou neerkomen op erkenning van Joodse aanspraken op Palestina. De Britse regering hield daarom afzonderlijke ontmoetingen met beide partijen. De conferentie eindigde op 17 maart in een mislukking. -
Bloedbad Hadassa Ziekenhuis
Op 13 april 1948 vertrok een medisch konvooimet bussen en ambulances naar het Joodse Hadassah ziekenhuis in Jeruzalem, dat al omsingeld was door Arabische bendes. Het konvooi bevatte vooral artsen, verpleegkundigen en patiënten. Er worden 78 Joden afgeslacht Er waren slechts 28 overlevenden, waarvan er maar acht niet gewond waren. -
Onafhankelijkheidsverklaring van Israël
Op 14 mei 1948 zijn de grenzen van het land meerdere malen veranderd, voornamelijk door een aantal grote conflicten. Al voor de onafhankelijkheidsverklaring van Israël was er sprake van conflict tussen Joden en Arabieren in het gebied van Palestina. Dit conflict kan het best als een burgeroorlog beschreven worden. De Verenigde Naties probeerden het conflict te voorkomen door middel van een verdelingsplan. Dit plan werd geaccepteerd door het Joodse Agentschap, maar geweigerd door leiders van -
Blokkade en troepenopbouw
In 1967 zoekt, en krijgt, de Egyptische president Gamal Abdel Nasser steun in de Arabische wereld voor zijn plannen om het Suezkanaal en de Golf van Akaba voor Israëlische scheepvaart te blokkeren. De blokkade, een daad van oorlog volgens internationaal recht, wordt door Israël als bedreigend ervaren. -
Egypte steekt een vredeshand uit
President Anwar Sadat van Egypte is de eerste Arabische leider die Israël officieel bezoekt. Hij heeft een ontmoeting heeft met de Israëlische premier Menachem Begin en spreekt de Knesset toe. Het bezoek leidt tot door de Verenigde Staten gesteunde vredesonderhandelingen die een jaar later zullen resulteren in een vredesverdrag. -
Vredesverdrag Israel-Egypte
In het op 26 maart 1979 ondertekende Egyptisch-Israëlische vredesverdrag. Dit verdrag was het eerste verdrag dat gesloten werd tussen Israël en een Arabisch buurland. In het verdrag stonden een paar belangrijke regels bijvoorbeeld werd Israël erkend, zij het niet als joodse staat.Voor Egypte en Israël heeft het verdrag relatief goed uitgepakt. -
Vredesverdrag Israël-Jordanië
Israël en Jordanië sluiten een vredesverdrag. William Jefferson Clinton, president van de Verenigde Staten, als getuige zijn handtekening onder het verdrag dat zojuist door de premiers van beide landen was ondertekend. Daarna gingen tienduizend ballonnen de lucht in, in de kleuren van de vlaggen van Israël en Jordanië en begon de nachtmerrie van de honderden veiligheidsagenten. -
Minister Ze’evi vermoord
De Israëlische minister van Toerisme, Rehavam Ze'evi, werd op woensdag 17 oktober 2001 vermoord in het voormalige Hyatt Hotel in Jeruzalem door een groep Palestijnen die optrad namens de militante organisatie Volksfront voor de Bevrijding van Palestina. -
De Abraham Akkoorden
De Abraham-akkoorden zijn een gezamenlijke verklaring tussen de staat Israël , de Verenigde Arabische Emiraten en de Verenigde Staten De verklaring markeerde de eerste De originele Abraham-akkoorden werden op 15 september 2020 ondertekend door de minister van Buitenlandse Zaken van de Emiraten Abdullah bin Zayed Al Nahyan , de Bahreinse minister van Buitenlandse Zaken Abdullatif bin Rashid Al Zayani , de Israëlische premier Benjamin Netanyahu en de Amerikaanse president Donald Trump. De akkoord