-
-
In 966 is er sprake van vaste bewoning op Urk, dit blijkt uit de schenkingsakte van Otto -
-
Op Urk is een garnizoen die de Hanzevaart beschermt. -
Vanaf 1476 kwam de ambachtsheerlijkheid Urk aan het Utrechtse geslacht Zoudenbalch,[1] achtereenvolgens van 1476 tot 1495 Evert Zoudenbalch (1424-1503), van 1495 tot 1530 Evert Zoudenbalch (1455-1530), van 1530 tot 1558 Johan Zoudenbalch (1503-1558), van 1558 tot 1567 Evert Zoudenbalch (1540-1567), van 1567 tot 1599 Gerrit Zoudenbalch (1541-1599). Hij werd opgevolgd door zijn zus Walravina Zoudenbalch (1538-1616) die van 1601 tot 1614 de laatste vrouwe van Urk en Emmeloord was uit dit geslacht. -
-
Vrouwen hielden 's nachts een vuur brandende voor de vissende mannen -
In het jaar 1600 stond er een oud kerkje op het eiland, deze was op een gegeven moment alleen met boot bereikbaar. In 1714 werd de kerk hard getroffen door een storm, daarom was herbouw noodzakelijk. -
-
-
Door de pest bezweek de helft van de inwoners aan de pest, ook wordt er veel landbouwgrond verloren aan de zee. Om deze redenen was Urk noodgedwongen om zich op de zee te richten: De visserij. -
Van de Werve verkoopt Urk aan Amsterdam. Urk en Emmeloord werden door verschillende Amsterdamse regenten zoals Andries de Graeff, Nicolaes Witsen, Hendrik Daniëlsz Hooft en Jan Elias Huydecooper bestuurd.
Amsterdam had profijt van de Handel, Urk werd echter wel beschermt en onderhouden door Amsterdam, onder andere door het plaatsen van een palenscherm. -
-
In 1786 werd het Kerkje aan de Zee herbouwt voor maar zo´n 15.000 gulden. De Kerk is in handen van de Hervormde Gemeente Urk en is het oudste gebouw wat hier staat. Tevens heeft de Kerk de status van rijkmonument. -
-
-
Na een lange geschiedenis van vuurbakens en vuurtorens wordt in 1843 de vuurtoren gebouwd, die er vandaag de dag ook staat. -
De Huisarts Van Hengel was geïnteresseerd in de Urker schedels, in 1877 reisde hij helemaal naar Urk, dit was toen nog een eiland. Zijn aandacht was specifiek gericht op schedels van Urker mannen van 80 jaar oud. Tijdens een rondleiding op het kerkhof wisselde hij schedels om met Hilversumse schedels, deze waren met oker bestreken waardoor ze ouder leken.
Van Hengel verkocht of gaf ze cadeau aan Pieter Harting, een hoogleraar Biologie te Utrecht -
D eerste aansluiting met het vasteland was telefonisch, deze was voor de haring- en ansjovishandel van groot belang. -
-
In 1912 werd een tweede kabel gelegd. Deze was naar Kampen en kostte ruim 100.000 gulden. De kabel lag er voordat het postkantoor was verbouwd, waardoor hij niet direct gebruikt kon worden. -
Op het Eiland kwamen officieren uit België, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk. Door de Neutraliteitspolitiek moesten deze soldaten ver weg gehouden worden van oorlogshandelingen gericht tegen een van de strijdende partijen. -
Urk werd in 1939 in het kader van de Zuiderzeewerken verbonden met een dijk voor de aanleg van de Noordoostpolder. Bij de opzet van die polder werd het dorp echter volledig buiten de planning gehouden. -
Een zwerfkei met een zwarte plaquette, tegenover het ‘Kerkje aan de Zee’ herinnert ons aan de Razzia op 18 november 1944. Alle mannen en jongens tussen de 16 en 60 jaar werden in de Wilhelminaschool bijeengedreven. Bij elkaar zijn zo’n tachtig mannen gedeporteerd naar Duitsland, gelukkiger wijs hebben alle mannen dit overleeft -
Op 17 April 1945 werd Urk bevrijd en op 20 april arriveerden de Canadezen en was de bevrijding een feit. Er ontbraken echter wel een paar Urkers op het feest, enkele Urkers vonden onder de bezetting de dood, waaronder de Joodse familie Kropveld. Zij zijn herdacht en beschreven in het Oorlogsmonument. -
De Urkerpolder werd opgericht, omdat Urk buiten de planning voor de inpoldering werd gehouden. pas in 1948 kwam er een wegverbinding. -
-
Met wapperende rokken kijkt de vissersvrouw uit over de zee. Vele Urker mannen en jongens zijn gebleven op zee. In 1959 werd er op initiatief van de gemeente een comité opgericht, voor het plan om een monument te laten plaatsen voor de honderden verbleven vissers. In 1967 was er zo´n 50.000 tot 22.700 werd ingezameld voor het monument, ook werd hiervoor een muur met marmeren platen neergezet voor de namen van 300 slachtoffers -
-
