-
324
Μεταφορά της πρωτεύουσας του ρωμαϊκού κράτους στην Κωνσταντινούπολη
Όταν ο Κωνσταντίνος νίκησε το Λικίνιο και έμεινε μονοκράτορας (324), αποφάσισε να ιδρύσει ένα νέο διοικητικό κέντρο στη θέση του αρχαίου Βυζαντίου, πόλης που είχε μοναδική γεωπολιτική θέση, αφού βρισκόταν στο σταυροδρόμι της Ασίας και της Ευρώπης, του Ευξείνου Πόντου και της Μεσογείου, και μεγάλη εμπορική σημασία.Στις 11 Μαΐου 330 ολοκληρώθηκε η πρώτη φάση των εργασιών και τελέστηκαν τα εγκαίνια της πόλης, η οποία έλαβε το όνομα του ιδρυτή της (Κωνσταντινούπολη). -
395
Διαίρεση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας σε ανατολική και δυτική
Ο Θεοδόσιος Α΄ (379–395) ήταν ο τελευταίος Ρωμαίος Αυτοκράτορας, που κυβέρνησε ενωμένη τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία.Μετά τον θάνατό του το 395, η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία διαιρέθηκε οριστικά.Έτσι μοιρασμένο αντιμετώπισε ως τα τέλη του 5ου αι. τις επιθέσεις γερμανικών και άλλων φύλων, τα οποία είχαν αρχίσει ήδη από τον τρίτο αιώνα να εισδύουν στην Ευρώπη. Η έκβαση αυτού του αγώνα ήταν διαφορετική για τα δύο τμήματα της αυτοκρατορίας. -
476
Κατάρρευση δυτικού ρωμαϊκού κράτους
Η ερημωμένη και οικονομικά εξαντλημένη Δύση υπέκυψε στα γερμανικά φύλα. Ο Οδόακρος υποχρέωσε τον τελευταίο αυτοκράτορα της Ρώμης σε παραίτηση (476), λίγα χρόνια αργότερα ο Θευδ. ίδρυσε Οστρογοτθικό Βασίλειο με κέντρο τη Ραβέννα (493) Ο Θευδ. (rex) αναγνώριζε την επικυριαρχία του αυτοκράτορα της Κωνσταντινούπολης, αλλά στην πράξη ήταν πολιτικά ανεξάρτητος. Οστρογοτθικό (Ιτ), Βουργουνδικό (Γαλ.), Φραγκικό (Γαλ.,Γερμ.), Βησιγοτθικό (Ισπ.), Βανδαλικό (Β. Αφρική) -
527
Στέψη του Ιουστινιανού
Ένας από τους σημαντικότερους ηγέτες της πρώιμης βυζαντινής ιστορίας υπήρξε ο Ιουστινιανός Α΄ (527-565). Το πολιτικό του πρόγραμμα ήταν: Ένα κράτος, μία εκκλησία, μία νομοθεσία. -
610
Στέψη Ηρακλείου .Ο Ηράκλειος και η δυναστεία του (610-717)
Ο Ηράκλειος αντιπροσωπεύει τον τύπο του στρατηγού-αυτοκράτορα που ηγήθηκε προσωπικά του βυζαντινού στρατού. Σε γενικές γραμμές, βρισκόταν μονίμως σε αμυντικούς και επιθετικούς πολέμους, καταφέρνοντας να κατατροπώσει τους Πέρσες και τους Άβαρους. Τότε ολοκληρώθηκε ο εξελληνισμός της κρατικής διοίκησης. Επίσημη γλώσσα στη διοίκηση έγινε η ελληνική, ενώ οι ρωμαϊκοί τίτλοι αντικαταστάθηκαν από ελληνικούς. Υιοθέτησε τον τίτλο βασιλεύς με τη χριστιανική προσθήκη «πιστός έν Χριστώ». -
1204
Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Σταυροφόρους
Η πολιορκία και η Άλωση της Κωνσταντινούπολης σημειώθηκαν τον Απρίλιο του 1204 και σημάδεψαν την κορύφωση της Τέταρτης Σταυροφορίας. Οι Σταυροφόροι, με επικεφαλής τον Ερρίκο Δάνδολο, τον Βονιφάτιο τον Μομφερρατικό και τον Βαλδουίνο της Φλάνδρας, κατέλαβαν, λεηλάτησαν και κατέστρεψαν τμήματα της Κωνσταντινούπολης, της πρωτεύουσας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Μετά την Άλωση της Πόλης ιδρύθηκε η Λατινική Αυτοκρατορία (γνωστή στους Βυζαντινούς ως Φραγκοκρατία ή Λατινική Κατοχή). -
1453
Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς
Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης συνέβη επί Αυτοκράτορα Κων/νου ΙΑ΄ Παλαιολόγου, από τον οθωμανικό στρατό, με επικεφαλής τον σουλτάνο Μωάμεθ Β΄. Η πολιορκία διήρκεσε από τις 6 Απριλίου έως την Τρίτη, 29 Μαΐου 1453 Η Άλωση του 1204 από τους Σταυροφόρους και αργότερα, μετά την επανάκτησή της το 1261, οι πολιτικές και θρησκευτικές έριδες, η αδυναμία βοήθειας από την Δύση, η άσχημη οικονομική κατάσταση και η φυγή ανθρώπινου δυναμικού ήσαν οι αιτίες της κατάρρευσης. -
1492
Ανακάλυψη Αμερικής
Ο Χριστόφορος Κολόμβος (1451-1506), γενουάτης θαλασσοπόρος στην υπηρεσία του βασιλιά της Ισπανίας, πεπεισμένος ότι η γη είναι σφαιρική, επιχείρησε να φθάσει στην Ασία πλέοντας δυτικά. Κατά τη διάρκεια των τεσσάρων ταξιδιών του (1492-1504) ανακάλυψε νησιά και ηπειρωτικές περιοχές της κεντρικής Αμερικής. Ο ίδιος όμως πίστευε ότι είχε φτάσει στις Ινδίες.
