-
Αφήνοντας πίσω το Αφγανιστάν
Αν είχαμε μείνει εκεί, θα σκότωναν και τον σύζυγο που έχω τώρα, που είναι αδελφός του πρώτου μου συζύγου. Στο Αφγανιστάν υπάρχει αυτό το έθιμο όταν μια γυναίκα χάνει τον άντρα της... Σαράντα με σαράντα πέντε ημέρες ταξιδεύαμε. Μια μέρα, μάλιστα, χρειάστηκε να περπατήσουμε δεκατρείς ώρες συνεχώς. -
Από την Τουρκία με βάρκα στην Ελλάδα
… Η μικρή μου κόρη έκλαιγε από τη στιγμή που μπήκαμε στη βάρκα μέχρι τη στιγμή που κατεβήκαμε -
Period: to
Στο καμπ του Λαυρίου
... εγώ, ο άντρας μου και τα πέντε μου παιδιά.Μείναμε για δύο χρόνια στον καταυλισμό του Λαυρίου -
Θεσσαλονίκη
Εδώ είμαστε ασφαλείς. Είμαι χαρούμενη με τον σύζυγό μου, που φροντίζει και τα πέντε παιδιά και δεν τα ξεχωρίζει. Και εμένα με προσέχει. Επειδή ξέρει τον πόνο που έχω περάσει, θέλει να είμαι χαρούμενη. Οι περισσότεροι άντρες στο Αφγανιστάν δεν είναι έτσι. -
Khalida, η μεγαλύτερη κόρη μου
Η Khalida δεν θέλει να παντρευτεί μικρή όπως εγώ. Θέλει να σπουδάσει, να γίνει δικηγόρος. Πολλές φορές με κάλεσαν στο σχολείο και μου είπαν ότι η κόρη μου είναι πολύ καλή μαθήτρια και μαθαίνει εύκολα. -
εγώ η Farida, σήμερα
Νιώθω περήφανη που κατάφερα να φέρω τα παιδιά μου εδώ για να ζήσουν ελεύθερα και να μπορέσουν να φτιάξουν το μέλλον τους.