-
Αν είχαμε μείνει εκεί, θα σκότωναν και τον σύζυγο που έχω τώρα, που είναι αδελφός του πρώτου μου συζύγου. Στο Αφγανιστάν υπάρχει αυτό το έθιμο όταν μια γυναίκα χάνει τον άντρα της... Σαράντα με σαράντα πέντε ημέρες ταξιδεύαμε. Μια μέρα, μάλιστα, χρειάστηκε να περπατήσουμε δεκατρείς ώρες συνεχώς.
-
… Η μικρή μου κόρη έκλαιγε από τη στιγμή που μπήκαμε στη βάρκα μέχρι τη στιγμή που κατεβήκαμε
-
... εγώ, ο άντρας μου και τα πέντε μου παιδιά.Μείναμε για δύο χρόνια στον καταυλισμό του Λαυρίου
-
Εδώ είμαστε ασφαλείς. Είμαι χαρούμενη με τον σύζυγό μου, που φροντίζει και τα πέντε παιδιά και δεν τα ξεχωρίζει. Και εμένα με προσέχει. Επειδή ξέρει τον πόνο που έχω περάσει, θέλει να είμαι χαρούμενη. Οι περισσότεροι άντρες στο Αφγανιστάν δεν είναι έτσι. -
Η Khalida δεν θέλει να παντρευτεί μικρή όπως εγώ. Θέλει να σπουδάσει, να γίνει δικηγόρος. Πολλές φορές με κάλεσαν στο σχολείο και μου είπαν ότι η κόρη μου είναι πολύ καλή μαθήτρια και μαθαίνει εύκολα. -
Νιώθω περήφανη που κατάφερα να φέρω τα παιδιά μου εδώ για να ζήσουν ελεύθερα και να μπορέσουν να φτιάξουν το μέλλον τους.