-
Εως το 1920 οι επιστήμονες πίστευαν ότι οι πρωτεΐνες είναι το γενετικό υλικό.
-
Ο Griffith χρησιμοποίησε δύο στελέχη του βακτηρίου πνευμονιόκοκκος {Diplococcus pneumoniae), τα οποία ξεχωρίζουν μορφολογικά, όταν καλλιεργηθούν σε θρεπτικό υλικό, λόγω της παρουσίας (αδρά) ή μη (λεία) ενός προστατευτικού καλύμματος.
Με τα πειράματά του Ο Griffith συμπέρανε ότι μερικά αδρά βακτήρια "μετασχηματίστηκαν" σε λεία παθογόνα ύστερα από αλληλεπίδραση με τα νεκρά λεία βακτήρια, αλλά δεν μπόρεσε να δώσει ικανοποιητική απάντηση για το πώς γίνεται αυτό. -
• Η ποσότητα του DNA σε κάθε οργανισμό είναι σταθερή και δε μεταβάλλεται από αλλαγές στο περιβάλλον.
• Οι γαμέτες των ανώτερων οργανισμών, που είναι απλοειδείς, περιέχουν τη μισή ποσότητα DNA από τα σωματικά κύτταρα, που είναι διπλοειδή.
• Η ποσότητα του DNA είναι, κατά κανόνα, ανάλογη με την πολυπλοκότητα του οργανισμού. -
Tο 1944, οι Avery, Μac-Leod και McCarthy επανέλαβαν τα πειράματα του Griffith in vitro. Διαπίστωσαν ότι το συστατικό που προκαλούσε το μετασχηματισμό των αδρών βακτηρίων σε λεία ήταν το DNA.
-
Η οριστική επιβεβαίωση ότι το DNA είναι το γενετικό υλικό ήλθε το 1952 με τα κλασικά πειράματα των Hershey και Chase οι οποίοι μελέτησαν τον κύκλο ζωής του βακτηριοφάγου Τ2.
-
Ανακαλύπτεται το ένζυμο αντίστροφη μεταγραφάση (RNA ιοί) και τροποποιείται το Κεντρικό Δόγμα της Βιολογίας.
