Eu flag 2

Η Ευρωπαϊκή ιδέα

  • Η Ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης (1849)

    Η Ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης (1849)
    Η ιδέα μιας ενωμένης Ευρώπης κυκλοφορούσε και συζητιόταν στους κύκλους των διανοουμένων ήδη από τον 19ο αιώνα, πολύ νωρίτερα δηλαδή από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ένας από τους πρώτους ένθερμους υποστηρικτές της ευρωπαϊκής ενοποίησης ήταν ο Γάλλος συγγραφέας Βίκτορ Ουγκώ που χρησιμοποίησε την προσφώνηση «Συμπολίτες των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης» όταν παρουσίασε το 1849 το όραμά του για μια πανευρωπαϊκή ένωση η οποία θα έβαζε τέλος στους ενδοευρωπαϊκούς πολέμους.
  • Ουίνστον Τσόρτσιλ

    Ουίνστον Τσόρτσιλ
    Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, πρωθυπουργός της Βρετανίας (1940-1945 και 1951-1955), ήταν από τους πρώτους που υποστήριξαν τη δημιουργία των «Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης». Μετά την εμπειρία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, απέκτησε την πεποίθηση ότι μόνο μια ενωμένη Ευρώπη θα μπορούσε να εγγυηθεί την ειρήνη. Στόχος του ήταν η ριζική αντιμετώπιση των ευρωπαϊκών ασθενειών του εθνικισμού και της πολεμοκαπηλίας.
  • Ο αρχιτέκτονας του ευρωπαϊκού οικοδομήματος

    Ο αρχιτέκτονας του ευρωπαϊκού οικοδομήματος
    Ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Ρομπέρ Σουμάν (Robert Schuman) υπέβαλε μια πρόταση για κοινή διαχείριση από τη Γαλλία και τη Δυτική Γερμανία των βιομηχανιών του άνθρακα και του χάλυβα, γνωστή ως Διακήρυξη Σουμάν, η οποία περιέγραφε το σχέδιο ως "το πρώτο συγκεκριμένο βήμα προς μια Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία". Η πρόταση οδήγησε στο σχηματισμό της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα (ΕΚΑΧ) από τη Δυτική Γερμανία, το Βέλγιο, τη Γαλλία, την Ιταλία, το Λουξεμβούργο και τις Κάτω Χώρες.
  • Συνθήκη των Παρισίων

    Συνθήκη των Παρισίων
    Στους δημιουργούς και υποστηρικτές της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα συγκαταλέγονται οι Ζαν Μοννέ (Jean Monnet), Ρομπέρ Σουμάν, Πάουλ Χένρι Σπάακ (Paul Henri Spaak) και Αλτσίντε ντε Γκάσπερι (Alcide De Gasperi). Η Κοινότητα ιδρύθηκε με τη Συνθήκη των Παρισίων (υπογραφή 18.4.1951) στις 23 Ιουλίου 1952 και θεωρείται η απαρχή της δημιουργίας της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης.
  • Συνθήκες της Ρώμης

    Συνθήκες της Ρώμης
    Ίδρυση δύο νέων Κοινοτήτων: της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (ΕΟΚ), που καθιέρωσε για πρώτη φορά πλήρη τελωνειακή ένωση, και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας (ΕΥΡΑΤΟΜ) για συνεργασία σε θέματα χρήσης πυρηνικής ενέργειας. Με μία ιδιαίτερη Σύμβαση, που υπογράφηκε και τέθηκε σε ισχύ μαζί με τις άλλες δύο Συνθήκες, οι τρεις Κοινότητες αποκτούσαν για πρώτη φορά τρία κοινά όργανα: τη Συνέλευση (μετέπειτα Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο), το Δικαστήριο και την Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή.
  • Συμφιλίωση Γερμανίας και Γαλλίας

    Συμφιλίωση Γερμανίας και Γαλλίας
    Ο πρώτος Καγκελάριος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας άλλαξε περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον την εικόνα της μεταπολεμικής Γερμανίας και την ευρωπαϊκή ιστορία.
    Ακρογωνιαίος λίθος της εξωτερικής πολιτικής του Αντενάουερ ήταν η συμφιλίωση με τη Γαλλία. Μαζί με τον Γάλλο Πρόεδρο Σαρλ ντε Γκολ πέτυχαν ένα σπουδαίο ιστορικό γεγονός: το 1963, οι άλλοτε άσπονδοι εχθροί, Γερμανία και Γαλλία, υπέγραψαν σύμφωνο φιλίας, που αποτέλεσε ορόσημο στην πορεία για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.
  • Συνθήκη Συγχώνευσης

    Συνθήκη Συγχώνευσης
    Την 1η Ιουλίου 1967, με τη Συνθήκη Συγχώνευσης, οι τρεις Κοινότητες (ΕΚΑΧ, ΕΟΚ, ΕΥΡΑΤΟΜ) απέκτησαν μία ενιαία, ολοκληρωμένη θεσμική δομή, συγχωνεύοντας τα Συμβούλια Υπουργών, τις Επιτροπές και την Ανωτάτη Αρχή, σε ένα ενιαίο Συμβούλιο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και μία ενιαία Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων αντίστοιχα.
  • Πρώτη διεύρυνση: προσχώρηση Δανίας, Ιρλανδίας και Ηνωμένου Βασιλείου

    Πρώτη διεύρυνση: προσχώρηση Δανίας, Ιρλανδίας και Ηνωμένου Βασιλείου
    Διεύρυνση Κοινοτήτων, ώστε να συμπεριλάβουν τη Δανία (συμπεριλαμβανομένης της Γροιλανδίας, η οποία αποχώρησε το 1985), την Ιρλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Η Νορβηγία είχε επίσης υπογράψει συμφωνία προσχώρησης στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες, η οποία ωστόσο δεν επικυρώθηκε ποτέ λόγω του αρνητικού αποτελέσματος του σχετικού δημοψηφίσματος που είχε διεξαχθεί στη χώρα.
  • Ένταξη Ελλάδας στης Ευρωπαϊκή Ένωση

    Ένταξη Ελλάδας στης Ευρωπαϊκή Ένωση
    https://www.youtube.com/watch?v=1-mf8TxCqgA
    Τον Ιούλιο του 1976 άρχισαν οι διαπραγματεύσεις για την ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα, οι οποίες ολοκληρώθηκαν τον Μάιο του 1979 με την υπογραφή, στην Αθήνα (Ζάππειο Μέγαρο), της Πράξης Προσχώρησης. Το Ελληνικό Κοινοβούλιο κύρωσε την Πράξη Προσχώρησης της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα στις 28 Ιουνίου 1979. Η Συνθήκη Ένταξης τέθηκε σε ισχύ δύο χρόνια αργότερα, την 1η Ιανουαρίου 1981, επί πρωθυπουργίας Κωνσταντίνου Καραμανλή.
  • Συμφωνία Σένγκεν

    Συμφωνία Σένγκεν
    Υπεγράφη στις 14 Ιουνίου 1985 στην κωμόπολη Σένγκεν του Λουξεμβούργου ανάμεσα στο Βέλγιο, Γερμανία, Γαλλία, Λουξεμβούργο και Ολλανδία και είχε ως στόχο την προοδευτική κατάργηση των ελέγχων στα κοινά σύνορα, την καθιέρωση της ελεύθερης κυκλοφορίας για όλα τα πρόσωπα, υπηκόους των κρατών που υπέγραψαν τη Συμφωνία, καθώς και την αστυνομική και δικαστική συνεργασία. Αργότερα υπέγραψαν: η Ιταλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία, η Ελλάδα το 1992, η Αυστρία, η Δανία, η Φινλανδία και η Σουηδία.
  • Προσχώρηση Ισπανίας και Πορτογαλίας: Η Ευρώπη των Δώδεκα

    Προσχώρηση Ισπανίας και Πορτογαλίας: Η Ευρώπη των Δώδεκα
    Η 1η Ιανουαρίου 1986 είδε τη γέννηση μιας Ευρωπαϊκής Κοινότητας των 12 εθνών με την ένταξη της Ισπανίας και της Πορτογαλίας. Η Κοινότητα ανοίχθηκε τότε περισσότερο προς το νότο, συνεχίζοντας ένα εγχείρημα που ξεκίνησε πέντε χρόνια πριν με την ένταξη της Ελλάδας. Για τα νέα κράτη μέλη που για πολύ καιρό είχαν περιθωριοποιηθεί από την ευρωπαϊκή πολιτική και οικονομική σκηνή, η ένταξη έφερε γρήγορα πολιτική σταθερότητα και πρωτοφανή οικονομική ανάπτυξη.
  • Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη

    Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη
    Η Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη, η οποία υπογράφτηκε στο Λουξεμβούργο στις 17 Φεβρουαρίου του 1986, αναθεωρεί τη συνθήκη της Ρώμης, για να προωθήσει την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και να υλοποιήσει την εσωτερική αγορά. Τροποποιεί τους κανόνες λειτουργίας των ευρωπαϊκών οργάνων και διευρύνει τις κοινοτικές αρμοδιότητες, ιδίως στους τομείς της έρευνας και της ανάπτυξης, του περιβάλλοντος και της κοινής εξωτερικής πολιτικής.
  • Συνθήκη του Μάαστριχτ

    Συνθήκη του Μάαστριχτ
    Η Συνθήκη του Μάαστριχτ ή Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση (7 Φεβρουαρίου 1992), θεωρείται η σημαντικότερη και ιστορικότερη συνθήκη της Ευρωπαϊκής ηπείρου και η δεύτερη σε παγκόσμια κλίμακα μετά εκείνης της ίδρυσης του ΟΗΕ. Ποτέ στην παγκόσμια ιστορία δεν υπήρξε συνθήκη με τόσο πλούσιο οικονομικό, πολιτικό, κοινωνικό και πολιτισμικό περιεχόμενο, που να διατηρούσε ταυτόχρονα και το "ισότιμον" των συμμετεχόντων κρατών. Εμπνευστές και αρχιτέκτονές της θεωρούνται οι Χέλμουτ Κολ και Φρανσουά Μιτεράν.
  • Προσχώρηση Αυστρίας, Φινλανδίας και Σουηδίας: Η Ευρώπη των 15

    Προσχώρηση Αυστρίας, Φινλανδίας και Σουηδίας: Η Ευρώπη των 15
    Η Ευρώπη των 15 προέκυψε με την προσάρτηση της Φινλανδίας, Αυστρίας και Σουηδίας την 1η Ιανουαρίου 1995.
  • Συνθήκη του Άμστερνταμ

    Συνθήκη του Άμστερνταμ
    Υπογράφτηκε από τους Υπουργούς Οικονομικών των 15 κρατών-μελών της Ε.Ε. στις 2 Οκτωβρίου 1997. Η συνθήκη αυτή τροποποίησε ορισμένες διατάξεις της συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, διατάξεις για την ίδρυση των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και ορισμένες συναφείς πράξεις. Στόχος των τροποποιήσεων αυτών ήταν η ενίσχυση των οικονομικών δικαιωμάτων των πολιτών, η ανάπτυξη Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ) και η βελτίωση της λειτουργίας των θεσμικών οργάνων.
  • Ευρώ

    Ευρώ
    Εισήχθη την 1η Ιανουαρίου 1999 και έγινε το νόμισμα περισσότερων από 300 εκατομμυρίων ανθρώπων στην Ευρώπη. Τα τρία πρώτα χρόνια ήταν ένα άυλο νόμισμα, το οποίο χρησιμοποιούνταν μόνο για λογιστικούς σκοπούς, π.χ. στις ηλεκτρονικές πληρωμές. Τα τραπεζογραμμάτια και τα κέρματα ευρώ τέθηκαν σε κυκλοφορία μόλις την 1η Ιανουαρίου 2002 και αντικατέστησαν τα εθνικά νομίσματα σε δώδεκα χώρες.
    Σήμερα, είναι το επίσημο νόμισμα σε 19 από τα 28 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
  • Συνθήκη της Νίκαιας

    Συνθήκη της Νίκαιας
    Υπογράφηκε από τους Ευρωπαίους ηγέτες στις 26 Φεβρουαρίου 2001 και τέθηκε σε ισχύ την 1η Φεβρουαρίου 2003. Τροποποίησε τη Συνθήκη του Μάαστριχτ (ή Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης) και τη Συνθήκη της Ρώμης (ή Συνθήκη περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας). Η Συνθήκη της Νίκαιας μεταρρύθμισε την θεσμική δομή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για να προσαρμοσθεί στην προς ανατολάς διεύρυνση.
  • Διεύρυνση προς την Ανατολή

    Διεύρυνση προς την Ανατολή
    Την 1η Μαΐου 2004 δέκα νέες χώρες προσχώρησαν στην ΕΕ, οκτώ εκ των οποίων της Ανατολικής Ευρώπης : Εσθονία, Κύπρος, Λετονία, Λιθουανία, Μάλτα, Ουγγαρία, Πολωνία, Σλοβακία, Σλοβενία και Τσεχία.
  • Προσχώρηση Βουλγαρίας και Ρουμανίας

    Προσχώρηση Βουλγαρίας και Ρουμανίας
    Διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε 27 κράτη-μέλη.
  • Συνθήκη της Λισαβόνας

    Συνθήκη της Λισαβόνας
    Η συνθήκη αυτή τροποποίησε ολόκληρη τη δομή της Ένωσης, συγχωνεύοντας πλήρως τους Τρεις Πυλώνες της σε μια ενιαία νομική οντότητα. Επίσης, θέσπισε επίσημα πια τον θεσμό του μόνιμου Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου με θητεία 2,5 ετών, ενώ έδωσε αυξημένες αρμοδιότητες στον Ύπατο Εκπρόσωπο της Ένωσης.
  • Νόμπελ Ειρήνης

    Νόμπελ Ειρήνης
    Το 2012 η Ευρωπαϊκή Ένωση βραβεύτηκε με το Νόμπελ Ειρήνης για την συνεισφορά της στην προώθηση της ειρήνης, της συμφιλίωσης, της δημοκρατίας και της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ευρώπη.
  • Προσχώρηση Κροατίας

    Προσχώρηση Κροατίας
    Η τελευταία χώρα που εντάχθηκε στην ευρωπαϊκή οικογένεια είναι η Κροατία, αποτελώντας το 28ο μέλος της.