A1

Algorytmika

By RobOn
  • 1000 BCE

    Pierwsze przedmioty służące do liczenia

    Pierwsze przedmioty służące do liczenia
    Najstarsze odnalezione przyrządy do liczenia tzw. abakusy pochodzą z X w. p.n.e. Były to deski z wyżłobionymi rowkami, które symbolizowały kolejne potęgi dziesięciu.
  • 300 BCE

    Algorytm Euklidesa

    Algorytm Euklidesa
    Algorytm wyznaczania największego wspólnego dzielnika dwóch liczb.
    Najprostsza wersja algorytmu rozpoczyna się od wybrania dwóch liczb naturalnych, dla których należy wyznaczyć największy wspólny dzielnik. Następnie z tych dwóch liczb tworzymy nową parę: pierwszą z liczb jest liczba mniejsza, natomiast drugą jest różnica liczby większej i mniejszej. Proces ten jest powtarzany aż obie liczby będą sobie równe – wartość tych liczb to największy wspólny dzielnik wszystkich par liczb wyznaczanych.
  • Period: 780 to 850

    Pochodzenie słowa "algorytm"

    Słowo algorytm pochodzi od nazwiska arabskiego matematyka Muhammeda ibn Musa al.-Chuwarizmiego. Początkowo słowem algorism nazywano czynności konieczne do wykonywania obliczeń z użyciem dziesiętnego systemu liczbowego. Obecne znaczenie słowa algorytm jako zestawu ścisłych reguł powstało wraz z rozwojem matematyki i techniki.
  • Algorytm Fermata

    Algorytm Fermata
    Algorytm Fermata to jedna z metod faktoryzacji, czyli rozkładu liczby na czynniki pierwsze. Metoda ta szybko znajduje rozkład n jeśli jego dzielniki są bliskie pierwiastkowi kwadratowemu z n. Z powodu istnienia tej metody, tworząc klucze kryptograficzne oparte na iloczynach liczb pierwszych, unika się iloczynów niewiele różniących się liczb.
    Działanie algorytmu polega na szukaniu pary liczb a i b takich że
    n=a^2-b^2.
  • Maszyna analityczna

    Maszyna analityczna
    Jest to wymyślone i zaprojektowane przez Charlesa Babbage'a urządzenie, które można uznać za pierwszy programowalny komputer ogólnego zastosowania. Babbage przedstawił pierwszy projekt swojego urządzenia w 1837 roku i rozwijał go aż do śmierci w 1871 roku. Ze względu na brak środków finansowych maszyna nie została zbudowana. Maszyna analityczna miała być konstrukcją mechaniczną, napędzaną silnikiem parowym. Program oraz dane miały być wprowadzane za pośrednictwem kart perforowanych.
  • Enigma

    Enigma
    Enigma to niemiecka przenośna, elektromechaniczna maszyna szyfrująca, oparta na zasadzie obracających się wirników, opracowana przez Artura Scherbiusa, a następnie produkowana przez wytwórnię Scherbius & Ritter.
  • Maszyna Turinga

    Maszyna Turinga
    Maszyna Turinga to abstrakcyjny model komputera służącego do wykonywania algorytmów, składającego się z nieskończenie długiej taśmy podzielonej na pola w których zapisuje się dane. Taśma może być nieskończona jednostronnie lub obustronnie. Została ona stworzona przez Alana Turinga, genialnego brytyjskiego matematyka uznawanego za ojca informatyki. Na zdjęciu znajduje się artystyczna wizja tej maszyny.
  • Komputer Z1

    Komputer Z1
    Z1 to komputer mechaniczny zerowej generacji skonstruowany przez Konrada Zusego w Berlinie w latach 1936-1938. Był to pierwszy programowalny komputer na świecie wykorzystujący binarne liczby zmiennoprzecinkowe. Jednakże ze względu na brak instrukcji warunkowej nie był on kompletną maszyną Turinga. Architektura Z1 była zbliżona w ogólnym zarysie do współczesnych komputerów − posiadał wydzieloną jednostkę sterującą, arytmetyczno-logiczną, pamięć oraz urządzenia wejścia-wyjścia.
  • ENIAC

    ENIAC
    ENIAC (Electronic Numerical Integrator And Computer – Elektroniczny, Numeryczny Integrator i Komputer) został skonstruowany w latach 1943–1945 przez J.P. Eckerta i J.W. Mauchly’ego na Uniwersytecie Pensylwanii w USA. Komputer ten był bardzo innowacyjny, posiadał właściwość przetwarzania równoległego oraz oddzielne funkcjonalnie moduły jednostki arytmetycznej i pamięci. Atanasoff spotykał się z konstruktorami ENIAC-a i pokazywał im konstrukcję własnego komputera.
  • Algorytm Luhna

    Algorytm Luhna
    Algorytm Luhna służy do sprawdzania poprawności wpisania numeru. Jest on używany m.in. do walidacji numerów kart kredytowych, ciągów liczbowych, itd. Nazwa algorytmu pochodzi od nazwiska Hansa Petera Luhna, niemieckiego naukowca pracującego w IBM, który opatentował mechaniczne urządzenie do sprawdzania poprawności numerów z cyfrą kontrolną.