-
Η Ένδοξη Επανάσταση στην Αγγλία 1688 και η Αμερικάνικη επανάσταση περιοριστηκαν μόνο στην πολίτικη ισότητα,η Γαλλική επιδίωξε και την κοινωνική.
-
Με τις πρώτες ήττες και την προδοτικλη συμφωνία του βασιλιά με τους εχθρούς ο λαός του Παρισιού οδηγήθηκε σε εξέγερση στις 10 Αυγούστου. Η Νομοθετική ετσι αναγκάστηκε να λάβει δραστικά μέτρα. Αναλυτικότερα έθεσε σε αργία και στη συνέχεια κήρυξε έκπτωτο τον βασιλιά ανέθεσε στον Δαντόν την εκτελεστική εξουσία θέσπισε την καθολική ψηφοφορία για τις εκλογές και κήρυξε την πατρίδα σε κίνδυνο
-
Από το 1760 οι ευγενείς επανέφεραν τα ξεχασμένα φεουδαρχικά δικαιώματα επιβαρύνοντας έτσι ακόμα περισσότερο τους εξαθλιωμένους ήδη αγρότες.
-
Οι Έλληνες όντας απογοητευμένοι από τις αποτυχημένες προσπάθειες απελευθέρωσης τους από τον τουρκικό ζυγό τις οποίες είχαν επιχειρήσει κατά τους δύο Ρωσοτουρκικούς πολέμους 1768-1774 και 1787-1792 επί της Αικατερίνης Β΄στράφηκαν προς τη Γαλλία και τον Ναπολέοντα
-
Από το 1785 ως το 1789 δυσμενείς καιρικές συνθήκες επιδείνωσαν την οικονομική κρίση. Μάλιστα τον χειμώνα του 1788-1789 η τιμή του ψωμιού αυξήθηκε κατά πολύ με αποτέλεσμα η αγορά του να απαιτεί το 88% του λαικού οικογενειακού εισοδήματος
-
Εφόσον η επιβίωση της δημοκρατίας είχε εξασφαλιστεί και η περίοδος των ριζοσπαστικων λύσεων είχε λήξει με το θάνατο του Ροβεσπιέρου,επιδιώχθηκε από την αστική τάξη η επιστροφή στο φιλελευθερισμο του 1789.
-
Όταν άρχισε τις εργασίες της η συνέλευση,στις 5 Μάιου 1789,τα μισά περίπου μέλη της προερχόταν από τους ευγενείς και τους κληρικούς και τα άλλα μισά από τη Τρίτη Τάξη,η οποία υπερείχε με ελαφρά πλειοψηφία.
-
-
Οι αντιπρόσωποι της Τρίτης Τάξης στις 20 Ιουνίου του 1789 έδωσαν τον λεγόμενο Όρκο του Σφαιριστηρίου με τον οποίο δεσμεύθηκαν να μην αποχωρήσουν αν δεν δώσουν σύνταγμα στην Γαλλία.
-
Η Συντακτική Συνέλευση προχώρησε στις 4 Αυγούστου 1789 στην κατάργηση των προνομίων,πράξη που σήμαινε και το τέλος του παλαιού καθεστώτος.
-
Η Συντακτική Συνέλευση στις 4 Αυγούστου του 1789 προχώρησε στην κατάργηση των προνομίων πράξη που σήμανε και το τλεος του παλαιου καθεστώτος
-
Η νέα συνέλευση που προήλθε απο τις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 1791, η νομοθετική είχε αριστερότερη σύνθεση με κυρίαρχη ομάδα τους Ζιρονδίνους. Αυτοί έχοντας συχνάτην υποστήριξη πολλών απο τους κεντρώους πρωτοστάτησαν στις εξελίξεις
-
Πολιτική πάλη υπήρχε και έξω απο την συνέλευση και κυρίως στις εφημερίδες και στις λεσχες που ασκούσαν πιέσεις για πιο ριζοσπαστικές λύσεις οι οποίες όμως δεν δόθηκαν με το Σύνταγμα του 1791
-
Την ίδια περίοδο με πρωτοβουλία της Αγγλίας εγκαινιάστηκε μια σειρά συνασπισμών του συνόλου σχεδόν των χωρών της Ευρώπης κατά της Γαλλίας
-
Οι ριζοσπαστικές λύσεις προετοίμαζαν σταδιακά το έδαφος. Ιδιαίτερα προς την κατεύθυνση αυτή πίεζαν οι λεγώμενοι αβράκωτοι που ζητούσαν την καθαίρεση του βασιλιά. Καταλυτικά επέδρασε και η έκρηξη του αναμενόμενου πολέμου με την Αυστρία και την Πρωσία στις 20 Απριλίου 1792
-
Παρά τις αρχικές αποτυχίες, η νίκη των γάλλων εθελοντών στο Βαλμύ στις 20 Σεπτεμβρίου 1792 έσωσε την επανάσταση. Την επαύριο της μάχης στο Βαλμύ η νέα συνέλευση που προέκυψε απο τις νέες εκλογές, η Συμβατική κατάργησε την μοναρχία και εγκαθίδρυσε τη δημοκρατία
-
Η βασιλική οικογένεια φυλακίστηκε, ο Λουδοβίκος καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε τον Ιανουάριο του 1793
-
Οι Ορεινοί με αρχηγό το Ροβεσπιέρο που ήταν και επικεφαλής της Επιτροπής Δημόσιας Σωτηρίας σχηματισαν Επαναστατική Κυβέρνηση στις 4 Δεκεμβρίου 1793 με σκοπό να επιβάλουν τη ριζοσπαστική επανάσταση. Αρχισε τοτε δηλαδή μια περίοδος που ονομάστηκε Τρομοκρατία κατα την οποία κύριος μοχλ΄΄ος άσκησης της εξουσίας αναδείχθηκε η φυσική εξόνυωση των αντιπάλων με συνοπτικές διαδικασίες. Προηγουμένως είχε καταργηθεί η χριστιανική θρησκεία και είχε καθιερωθεί η λατρεία του Ανώτατου Όντος
-
Οι υπερβολές όμως αυτές καθώς και η δυσαρέσκεια των αστών για τα οικονομικά μέτρα που έθιγαν τα συμφέροντα τους δημιούργησαν αντιπολιτευτικό ρεύμα στους κόλπους της Επανάστασης εναντίον του Ροβεσπιέρου τον Ιούλιο του 1794 η Συμβατική Συνέλευση ψήφισε τη σύλληψή του και ο Ροβεσπιέρος οδηγήθηκε μαζί με οπαδούς του στη λαιμητόμο
-
Οι μετριοπαθείς αποκατέστησαν τις αστικές αξίες επαναφορά δηλαδή της θρησκείας οικονομικής ελευθερίας, και ψήφισαν νέο Σύνταγμα τον Αύγουστο του 1795 μετριοπαθές αλλά και αντιβασιλικό. Το σύνταγμα αυτό περιόριζε τη λαική βούληση αφού παραχωρούσε δικαίωμα ψήφου μόνο στους ευπορους
-
Χαρακτηριστική έκφραση αυτού του κλίματος ήταν ο πρωτοφανής ενθουσιασμός με τον οποίο ο λαός των Επτανήσων υποδέχθηκε τους Γάλλους, όταν κατέλαβαν τα νησιά (1797).
-
Ο Ναπολέων, επικεφαλής των γαλλικών στρατευμάτων, ανάγκασε σταδιακά τις ευρωπαϊκές χώρες που συμμετείχαν στον πρώτο αντιγαλλικό συνασπισμό να συνθηκολογήσουν. Οι Αυστριακοί με τη Συνθήκη του Καμποφόρμιο (17 Οκτωβρίου 1797) αναγνώρισαν στη Γαλλία την κυριαρχία των περισσότερων εδαφών που κατέλαβαν τα γαλλικά στρατεύματα. Με την ίδια συνθήκη περιήλθαν στη Γαλλία τα Επτάνησα που μέχρι τότε ανήκαν στη Γαληνοτάτη Δημοκρατία της Βενετίας, η οποία καταλύθηκε τότε από τα στρατεύματα του Ναπολέοντα.
-
Ο πόλεμος ωστόσο με την Αγγλία συνεχίστηκε και ο Ναπολέων πραγματοποίησε εκστρατεία στην Αίγυπτο (1798) για να αποκόψει το δρόμο της Αγγλίας προς τις αποικίες της. Αφού νίκησε τους Μαμελούκους στη μάχη των Πυραμίδων (Ιούλιος 1798), έγινε κύριος της χώρας αυτής.
-
Ο αγγλικός στόλος όμως με επικεφαλής το ναύαρχο Νέλσον κατόρθωσε να συντρίψει το γαλλικό στόλο στο Αμπουκίρ (Αυγουστος 1798). Τότε ο Ναπολέων στράφηκε προς την Παλαιστίνη, προκειμένου να ολοκληρώσει τα σχέδια του. Οι πληροφορίες όμως για ταραχές στη Γαλλία τον ανάγκασαν να επιστρέψει στο Παρίσι.
-
Εκεί, εκμεταλλευόμενος τις συγκυρίες, ανέτρεψε με πραξικόπημα το Διευθυντήριο (Νοέμβριος 1799), συγκρότησε τριμελή Υπατεία με Πρώτο Ύπατο τον ίδιο και διακήρυξε το τέλος της Επανάστασης.
-
Όμως, μετά την αγγλογαλλική συνθήκη στην Αμιένη (1802) φάνηκαν οι πραγματικές διαθέσεις του Ναπολέοντα, ο οποίος όχι μόνο δεν επιθυμούσε πλέον το διαμελισμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αλλά, αντίθετα, παρουσιάστηκε και ως προστάτης της. Οι ελπίδες των υπόδουλων Ελλήνων σε ξένη βοήθεια εξανεμίστηκαν για μια ακόμη φορά. Παράλληλα όμως γινόταν συνείδηση ότι έπρεπε να στηριχθούν στις δικές τους δυνάμεις για να αποκτήσουν την ελευθερία τους.
-
Στην αρχή ως ύπατος (1799 -1804) και μετά ως αυτοκράτορας (1804-1815) ο Ναπολέων κατόρθωσε να καταλάβει μεγάλο μέρος στης Ευρώπης από την Ιταλία μέχρι την Ισπανία και την Πορτογαλία, ενώ ετοίμαζε απόβαση και στην Αγγλία. Αντιμετώπισε νικηφόρα τους αντιγαλλικούς συνασπισμούς, αλλά η εκστρατεία του στη Ρωσία το 1812 (Ιούνιος-Δεκέμβριος) αποτέλεσε την αρχή του τέλους της γαλλικής κυριαρχίας στον ευρωπαϊκό χώρο.
-
Στον πολιτικό τομέα η λαϊκή κυριαρχία εκφράζεται με το δικαίωμα ψήφου και η εμφάνιση του θεσμού των Λεσχών προοιωνίζεται τα πολιτικά κόμματα. Κατοχυρώνονται οι ελευθερίες, η ισότητα και τα δικαιώματα των πολιτών, ενώ μετά την ελληνική αρχαιότητα δίνεται στην έννοια πολίτης η σημασία του υπεύθυνου ατόμου με συνείδηση των υποχρεώσεων και των δικαιωμάτων. Αυτά κατοχυρώνονται και νομοθετικά, όχι μόνο με τα συντάγματα, αλλά και με τη θέσπιση Αστικού Δικαίου (Ναπολεόντειος Κώδικας, 1804).
-
Η εκστρατεία του Ναπολέοντα στη Ρωσία το 1812(Ιούνιος - Δεκέμβριος) αποτέλεσε την αρχή του τέλους της γαλλικής κυριαρχίας στον ευρωπαϊκό χώρο .
-
Την εποχή του Ναπολέοντα δημιουργηθηκαν δυο κρίσιμες μάχες,στην Λειψία και στο Βατερλό όπως βλέπουμε και παρακάτω ,όπου αντιπετωπισε τις ενωμένες ευρωπαϊκές δυνάμεις,ο Ναπολέων ηττήθηκε και εξορίστηκε από τους συμμάχους σε ένα νησί του Ατλαντικού,στην Αγιά Ελένη,όπου και πέθανε το 1821
-
-
Το πλέγμα αυτό των διεθνών σχέσεων προσδιόρισε και το συμβατικό πλαίσιο του μεταναπολεόντειου status quo που διατυπώθηκε, μετά από μακρές διαπραγματεύσεις των συμμάχων, με μια σειρά διπλωματικών πράξεων που είχαν ως επιστέγασμα τις αποφάσεις του Συνεδρίου της Βιέννης (1815).
-
Σε δύο κρίσιμες μάχες, στη Λειψία (1813) και στο Βατερλό (1815), όπου αντιμετώπισε τις ενωμένες ευρωπαϊκές δυνάμεις, ο Ναπολέων ηττήθηκε και εξορίστηκε από τους συμμάχους σε ένα νησί του Ατλαντικού, την Αγία Ελένη, όπου και πέθανε το 1821.
