-
Τα φυτά, όπως και τα ζώα, απαιτούν τροφή.
-
Τα φυτά αποκτούν την τροφή τους μέσω των ριζών.
-
Προτείνει (αλλά δεν εκτελεί ποτέ) ένα πείραμα στο οποίο ένα φυτό ζυγίζεται και στη συνέχεια φυτεύεται σε δοχείο που περιέχει ζυγισμένη ποσότητα χώματος. Μετά από μερικούς μήνες, τα τελικά βάρη του φυτού και του χώματος, και το συνολικό βάρος του νερού που χρησιμοποιήθηκε, συγκρίνονται με τις αρχικές τιμές. Επιχειρεί να δείξει ότι η μάζα του φυτού προέρχεται μόνο από το νερό.
-
Eκτελεί το πείραμα που προτάθηκε από τον Nicholas of Cusa, σχεδόν 200 χρόνια νωρίτερα. Καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ολόκληρη η μάζα του φυτού προήλθε από το νερό.
-
Στα πράσινα φύλλα παράγεται η τροφή των φυτών.
-
Τα φυτά αποκτούν μέρος της τροφής τους από την ατμόσφαιρα.
-
Προσπαθεί να επιβεβαιώσει την υπόθεση του Van Helmont ότι στο νερό που καταναλώνουν τα φυτά οφείλεται η αύξηση της μάζας.
-
Είναι "πολύ πιθανό" να παίρνει το φυτό τροφή από τον αέρα και ότι το φως μπορεί επίσης να εμπλέκεται.
-
Παρατηρεί εκπομπή φυσαλίδων από φύλλο βυθισμένο στο νερό.
-
Tοποθέτησε ένα αναμμένο κερί σε ένα κλειστό γυάλινο δοχείο και παρατήρησε ότι έσβησε. Στη συνέχεια, τοποθέτησε στο δοχείο ένα μικρό φυτό, το άφησε μερικές μέρες και, ανάβοντας το κερί μέσα στο ίδιο δοχείο, παρατήρησε ότι έκαιγε. Συμπέρανε ότι τα φυτά απελευθερώνουν «αέριο που συντηρεί την καύση». Διαπίστωσε ότι ένα φυτό και ένα ζώο μπορούν να επιβιώσουν για μικρό χρονικό διάστημα μέσα στο ίδιο κλειστό γυάλινο δοχείο.
-
Ανακαλύπτει το στοιχείο που ονομάζει «οξυγόνο». Αναγνωρίζει ότι αυτό καταναλώνεται τόσο στην αναπνοή των ζώων όσο και στην καύση. Καταρρίπτει τη θεωρία του «phlogiston», υποθετικής ουσίας που έως τότε πίστευαν ότι εκπέμπεται κατά τη διάρκεια της αναπνοής ή της καύσης. Θεμελιώνει τη σύγχρονη Χημεία
-
Μόνο τα πράσινα μέρη φυτών απελευθερώνουν οξυγόνο . Αυτό συμβαίνει μόνο όταν φωτίζονται από το ηλιακό φως.
-
Το οξυγόνο που παράγουν τα φυτά προέρχεται από το διοξείδιο του άνθρακα που απορροφούν. Έως τα μισά του 20ού αι., που εφαρμόστηκε η σήμανση των ατόμων, η λογικοφανής πρότασή του ήταν αποδεκτή.
-
Παρατηρεί πράσινα κοκκία σε φυτικούς ιστούς, τα οποία αργότερα αναγνωρίστηκαν ως χλωροπλάστες.
-
Αποδεικνύει ότι ο άνθρακας που απορροφάται και προέρχεται από το ατμοσφαιρικό διοξείδιο του άνθρακα δεν μπορεί να αποδώσει πλήρως την αύξηση του βάρους ενός φυτού. Υποθέτει ότι το πρόσθετο βάρος προέρχεται από νερό.
-
Ονομάζουν "χλωροφύλλη"την πράσινη χρωστική των φυτών.
-
Συνδέει τη χλωροφύλλη και την ικανότητα των φυτών να αφομοιώνουν το διοξείδιο του άνθρακα. Αναγνωρίζει τα στόματα των φύλλων.
-
Το μόριο του νερού διασπάται στη διάρκεια της φωτοσύνθεσης.
-
Κάνει λεπτομερείς παρατηρήσεις στη δομή των χλωροπλαστών.
-
Ο ήλιος είναι η πηγή ενέργειας για τους ζωντανούς οργανισμούς . Η φωτοσύνθεση είναι μετατροπή φωτεινής ενέργειας σε χημική.
-
Εντοπίζει σε χλωροπλάστες σχηματισμό αμύλου εξαρτώμενο από το φως. Καταλήγει στην: 6CO2 + 6H2O + φωτεινή ενέργεια ----> C6H12O6 + 6O2
-
Κάνει ακριβείς ποσοτικές μετρήσεις της πρόσληψης διοξειδίου του άνθρακα και της παραγωγής οξυγόνου και εξάγει μια ισοσταθμισμένη εξίσωση για τη φωτοσύνθεση: 6CO2 + 12H2O + φωτεινή ενέργεια ----> C6H12O6 + 6O2 + 6H2O
-
Ο C προέρχεται από το ατμοσφαιρικό διοξείδιο του άνθρακα. Ο σχηματισμός αμύλου σε φωτισμένα φύλλα εξαρτάται από την παρουσία διοξείδιο του άνθρακα.
-
Φωτίζει τμήματα ενός φύκους με μονοχρωματικές ακτινοβολίες. Διαπιστώνει ότι τα αερόβια βακτήρια που είχαν δυνατότητα κίνησης συγκεντρώνονταν σε εκείνη την περιοχή του νηματίου που φωτιζόταν από την ερυθρή ακτινοβολία. Διαπίστωσε στη συνέχεια ότι η συγκέντρωση του οξυγόνου σ' αυτή την περιοχή ήταν μεγαλύτερη. Συμπέρανε ότι η ερυθρή ακτινοβολία ήταν πιο αποτελεσματική για τη φωτοσύνθεση από την μπλε ακτινοβολία
-
Περιγράφει τους κόκκους των χλωροπλαστών.
-
Η διαδικασία με την οποία τα φωτισμένα πράσινα φυτά παράγουν ανθρακούχες ενώσεις καλείται είτε "φωτοσύνταξη" είτε "φωτοσύνθεση". Προτιμά το πρώτο, αλλά η "φωτοσύνθεση" υιοθετείται.
-
Η φωτοσύνθεση αποτελείται από δύο τύπους αντιδράσεων: μία ταχεία φωτοχημική διεργασία εξαρτώμενη από το φως και μια πιο αργή βιοχημική διαδικασία.
-
Δημοσιεύουν μελέτες σχετικά με τη δομή και τη χημεία της χλωροφύλλης. Στον Willstatter απονέμεται βραβείο Νόμπελ το 1915.
-
Η απελευθέρωση οξυγόνου κατά τη φωτοσύνθεση συμβαίνει μόνο παρουσία φωτός. Μπορεί να παραχθεί οξυγόνο ακόμα και αν δεν υπάρχει διαθέσιμο διοξείδιο του άνθρακα. Οι αντιδράσεις της φωτοσύνθεσης που συμβαίνουν στο φως ονομάστηκαν "φωτεινές " ή "αντιδράσεις Hill" .
-
Δείχνει ότι τα φωτοσυνθετικά βακτηρίδια που χρησιμοποιούν H2S ως δότη ηλεκτρονίων παράγουν στοιχειακό S αντί για O2. Προτείνει κατ΄αναλογία ότι το O2 που απελευθερώνεται στη φυτική φωτοσύνθεση προέρχεται από το Η2Ο και όχι από το CO2.
-
Χρησιμοποιούν νερό επισημασμένο με το βαρύ ισότοπο 18O για να επιβεβαιώσουν ότι το οξυγόνο που παράγεται στη φωτοσύνθεση προέρχεται από το H2O.
-
Υπάρχει φωτο-εξαρτώμενος σχηματισμός ΑΤΡ σε χλωροπλάστες.
Χλωροπλάστες μπορούν να κάνουν πλήρη φωτοσύνθεση. -
Με ραδιενεργά επισημασμένο 14CO2 θα διαλευκανθεί η οδός αφο-μοίωσης C στη φωτοσύνθεση. Διερεύνηση της «σκοτεινής φάσης» της φωτοσύνθεσης: Οι σκοτεινές αντιδράσεις είναι κυκλική διαδικασία που ονομάστηκε "κύκλος του Calvin" και οδηγεί στη δέσμευση και αναγωγή του CO2. Βραβείο Νόμπελ το 1961
-
Ανακαλύπτει ότι οι φωτεινές αντιδράσεις της φωτοσύνθεσης αποτελούνται από δύο φωτοχημικά συστήματα
-
Συνθέτει χλωροφύλλη. Βραβείο Νόμπελ, 1965.
-
Μοντέλο "Z-scheme" για τις φωτοσυνθετικές αντιδράσεις φωτός.
-
Παρέχει στοιχεία για την υποστήριξη του "Z-scheme".
-
Απομονώνει τα κεντρικά σύμπλοκα των αντιδράσεων.
-
Προτείνει το μοντέλο "S-States" για να εξηγήσει την σταδιακή οξείδωση του Η2Ο και την απελευθέρωση του 02.
-
Κρυσταλλώνουν το κέντρο της φωτοσυνθετικής αντίδρασης από ένα πορφυρό βακτήριο και χρησιμοποιούν τεχνικές περίθλασης ακτίνων Χ για τον προσδιορισμό της λεπτομερούς δομής του. Βραβείο Νόμπελ, 1988.
-
Προσδιόρισε με ακρίβεια τον ρόλο της χλωροφύλλης στη φωτοσύνθεση.
-
Καθορίζουν τη δομή του συμπλέγματος διαχωρισμού μαγγανίου-ασβεστίου.
-
Μελετά την επίδραση των φωτονίων στη φωτοσύνθεση.
