-
Mahoma (Muhammad, arabieraz) Mekan jaio zen, 570. urtearen inguruan. Osabaren karabanetan bidaiatzen zuen, baina joateari utzi zion, denboraldi batez meditatu ostean, Alaren (arabieraz, jainkoa) deia jaso zuenean. Handik aurrera, erlijio monoteista berri bat eman zuen aditzera: islama. «(Alari) men egitea» esan nahi du. Islamaren jarraitzaileei musulman esan zitzaien: «(Alari) men egiten diotenak». -
Mahomaren predikuak ez zituzten ondo onartu haren hirian, Mekan, politeismoaren kontrakoak zirelako, batik bat. Horren ondorioz, Mekatik bota zuten Mahoma, 622. urtean. Data horri Hejira esaten zaio eta egutegi musulmanaren hasiera da. -
Mahoma eta haren jarraitzaileak Medinan babestu ziren. Han, profeta ez ezik, buruzagi militar eta zibil ere izan zen. Horiek horrela, islamiar erlijioaren hedapen prozesuari ekin zioten eta, hizkuntzarekin batera, arabiar guztiak batzeko bitartekoa izan zen. Hejira gertatu eta zortzi urtera, Mahoma arrakastatsu itzuli zen Mekara. Ordutik aurrera, musulmanek lurralde hedapen bizkorra izan zuten, Bizantziar Inperioaren ahultasunak lagunduta. Lurralde zabala menderatzea lortu zuten, mende batean. -
-
Gaixotasun labur baten ondoren, Mahoma 632ko ekainaren 8an hil zen Medina hirian, hirurogeita hiru urte zituela. Gaitza, tradizionalki, pozoitutako haragi pieza bat irensteari egozten zaio.