-
ΔΙΑΤΡΗΤΕΣ ΚΑΡΤΕΣ
Η πιο παλαιά και αξιόπιστη λύση ήταν οι διάτρητες κάρτες. Οι κάρτες αυτές ήταν μικρού σχετικά μεγέθους και ανάλογα τα δεδομένα που είχαν, έφεραν τρύπες σε συγκεκριμένα σημεία. Οι τρύπες αυτές γίνονταν από διατρητικές μηχανές οι οποίες έμοιαζαν με τις γραφομηχανές, με την διαφορά ότι είχαν ακίδες για τη διάτρηση των καρτών! -
ΜΑΓΝΗΤΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ
Ωστόσο όλα αρχίζουν να αλλάζουν στην αρχή της δεκαετίας του 50 όταν παρουσιάζονται και οι πρώτες μαγνητικές ταινίες για αποθήκευση δεδομένων. Πρωτοπόροι όπως πάντα εδώ είναι η IBM και η Unisys (UNIVAC τότε). -
ΠΡΩΤΟΣ ΜΑΓΝΗΤΙΚΟΣ ΔΙΣΚΟΣ
Λίγο μετά την παρουσία των μαγνητικών ταινιών και στα τέλη της δεκαετίας του 50, η IBM παρουσίασε τον πρώτο μαγνητικό δίσκο. Πρόκειται για ένα σκληρό δίσκο με την αρχή λειτουργίας που γνωρίζουμε και σήμερα αλλά με πολλά περισσότερα και με πολύ μεγαλύτερα σε διάμετρο πλατό.
Είχε και αυτός το μέγεθος οικιακής συσκευής και ήταν πολύ πιο ευαίσθητος σε σχέση με τους σημερινούς! -
ΚΑΣΕΤΕΣ
Οι compact κασέτες ήχου ήταν το κύριο αποθηκευτικό μέσο για τους υπολογιστές την αρχή της δεκαετίας του 80. Ανθεκτικές, αξιόπιστες και με μεγάλη για την εποχή χωρητικότητα (10 ΖΧ Spectrum games σε 60αρα), ήταν στην τσέπη του κάθε computer freak της εποχής. -
tape cartridges
Η Sinclair πήγε την μαγνητική ταινία για τα μικρά συστήματα ένα βήμα παραπάνω παρουσιάζοντας το microdrive. Ήταν ένα περιφερειακό για τους υπολογιστές της εν λόγω εταιρείας που δεχόταν μικρά tape cartridges χωρητικότητας 100ΚΒ. Βασιζόταν σε μαγνητική ταινία όμοια με αυτή που χρησιμοποιούταν στις βιντεοκασέτες σε ατέρμονο μηχανισμό και μπορούσε να κάνει πολύ γρήγορη μεταγωγή δεδομένων. Έχανε όμως σε αξιοπιστία και τιμή… -
ΕΥΚΑΠΤΟΣ ΔΙΣΚΟΣ
Η sony στις αρχές της δεκαετίας του 80 παρουσιάζει την πρώτη δισκέτα των 3,5” η οποία βρίσκεται μέσα σε σκληρό πλαστικό περίβλημα και η θυρίδα που έρχεται σε επαφή με την κεφαλή κλείνει με μεταλλικό έλασμα.
Οι δισκέτες 5,25 θα γνωρίσουν επιτυχία με τα πρώτα micro όπως τον Commodore 64, Atari XL, Apple II, ZX Spectrum αλλά και τον ΙΒΜ PC που τον συνοδεύουν από την στιγμή που βγήκε στην αγορά.
Την μεγάλη επιτυχία όμως κάνουν οι 3,5” δισκέτες οι οποίες κυκλοφορούν για όλα τα παραπάνω μηχανήματ -
ΣΚΛΗΡΟΣ ΔΙΣΚΟΣ
Την ίδια περίπου εποχή παρουσιάζονται και οι πρώτοι removable δίσκοι οι οποίοι μπορούσαν να αποθηκεύονται και να μπαίνουν στη συσκευή εγγραφής και ανάγνωσης όποτε ζητηθούν! Φυσικά πάντα το μέγεθος ήταν μεγάλο και τα πλατό αρκετά ευαίσθητα. Όταν η μαγνητική επίστρωση άρχισε να γίνεται πιο πυκνή και να μπορούμε να έχουμε δεδομένα σε πλατό πολύ μικρότερης διαμέτρου, παρουσιάστηκαν και οι σκληροί δίσκοι που γνωρίζουμε σήμερα.
Το μέγεθος του μικρότερου δεν ξεπερνά τις 2,5” ίντσες και η χωρητικότητα -
ΟΠΤΙΚΟΣ ΔΙΣΚΟΣ
Τα CD έχουν χωρητικότητα μέχρι 700 MBytes. Η ανάγνωση των Cds γίνεται από μία δέσμη υπέρυθρου λέιζερ με μήκος κύματος 780 nm. Τα DVDs έχουν χωρητικότητα 4,7 ή 10 GBytes και είναι κατάλληλα για εγγραφή προγραμμάτων που απαιτούν μεγάλη χωρητικότητα, όπως οι ψηφιοποιημένες ταινίες. Η ανάγνωση των DVDs γίνεται από κόκκινο λέιζερ με μήκος κύματος 650 nm. Το Blu-Ray φτάνει τα 25 GB και η ανάγνωση πραγματοποιείται από μπλε λέιζερ με μήκος κύματος 405 nm.[1] -
Μονάδες USB
οι χρήστες μπορούν να μεταφέρουν και να αποθηκεύουν σημαντικά έγγραφα στον υπολογιστή τους με ευκολία.
