-
Ondarearen jatorria bildumazaletasunarekiko interesaren hasieran dago. Interes horri esker, iraganeko objektuak ondaretzat hartzen hasi ziren. Ondarea altxortzat jotzen zen. Kontserbatu eta transmititu daitezkeen elementu bakarrak antzinako monumentu batzuk eta artelan berezi batzuk izango dira. Objetuen pilatzearen helburua nazioaren prestigioa handitzea da. Hondakinak eta artelanak interesgarriak dira, eraiki zituen gizartearen historiaren lekuko direlako.
-
Museoak eraikitzen hasi ziren.
-
Ondarea herentziaren papera galdu eta dokumentu garrantzia hartuko du. Ondoren, lorpen kulturalaren kontzeptua agertuko da; ondare eta esanahiaren arteko erlazioa ematea. XIX.medean, alderdi menderatzaileak kultura osatzen duten elementuak kotrolatuko dituzte. Erromantizismoaren eta burgesiaren hazkuntza agertu zen.
-
Ondarea gizartera elkartu egiten da eta ondarearen interpretazioaren kontzeptua, XIX.mendearen amaieran emango da.
-
Ondareen bidezko helburu ekonomikoetatik turismo kulturala jaiotzen da.
-
Ondareari buruzko zenbait esku-hartze eta interpretazio saihestu behar dira, berez dakarten prestakuntza-gaitasuna hutsaltzen dutenak
-
Kultura kontezptua agertzen da, elite sozialak banatu sozietate baten barruan.
-
Lortutako dirua kultura-ondarea berreskuratzeko, kontserbatzeko eta birgaitzeko ere baliagarria izan daiteke
-
Ondarearen balioa ez dago banakotasunak determinatuta, baizik eta bere esanahiak, edo funtzio sozialak.
-
Gaur egun ematen ari den akats nagusienetako bat ondarea etekinak ateratzeko elementu baten antzera ulertzea da. Hau da, ondare kulturalei balioa eman beharrean, diru iturri moduan ikusten hasi dira.
Ondarea, kultura bezala ulertuko da, hau da, herri baten kulturaren lekuko moduan ulertuko da. -
Gizarteak jakin behar du herritar kritikoak eta gogoetatsuak, iraganarekin identifikatuak eta etorkizunarekin konprometituak prestatzeko baliabide oso indartsu gisa ikusten, etorkizuneko belaunaldientzat errespetua, babesa eta kontserbazioa sustatzeaz gain