Ε2-1821-Κατερινα

  • Έναρξη της Επανάστασης

    ήταν η ένοπλη εξέγερση των επαναστατημένων Ελλήνων εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με σκοπό την αποτίναξη της οθωμανικής κυριαρχίας από τα ελληνικά εδάφη και τη δημιουργία ανεξάρτητου κράτους.
  • Η απελευθέρωση της Καλαμάτας

    Από τις αρχές Μαρτίου 1821, η δράση του Παπαφλέσσα, του Αναγνωσταρά και του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη είχε προκαλέσει πολεμικό αναβρασμό στη Μάνη, παρά τους δισταγμούς του μπέη της, Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη. Οι Τούρκοι, υποπτευόμενοι τον επερχόμενο κίνδυνο έστειλαν, από τα μέσα Μαρτίου, τις οικογένειές τους στα κάστρα της περιοχής, ενώ ο διοικητής της Καλαμάτας Σουλεϊμάν Αγάς Αρναούτογλου, κάλεσε τους προκρίτους της πόλης για να τους αναφέρει την ανησυχία του.
  • Ολοκαύτωμα της Σαμοθράκης

    Η νήσος Σαμοθράκη ξεσηκώθηκε από τα τοπικά μυημένα μέλη στη Φιλική Εταιρεία, με τη βοήθεια των Ψαριανών, τον Αύγουστο του 1821. Αλλά την 1η Σεπτεμβρίου 1821 η νήσος καταστράφηκε από τούς Οθωμανούς, διά της γενικής σφαγής του άρρενος πληθυσμού, από τον Τούρκο υποναύαρχο Καρά Αλή. Σφαγιάσθηκαν περίπου 10.000 άνδρες και αγόρια. Τα γυναικόπαιδα πουλήθηκαν στα παζάρια της Κωνσταντινουπόλεως και της Σμύρνης. Τα σπίτια τους κάηκαν. Αλλά οι αναφορές στο γεγονός είναι ελάχιστες.
  • Ελληνική Επανάσταση στη Θράκη

    Η συμμετοχή της Θράκης στην Ελληνική Επανάσταση του 1821 υπήρξε ουσιαστική και πολύμορφη, παρά το γεγονός ότι πραγματοποιήθηκε κάτω από πολύ πιο δύσκολες συνθήκες σε σχέση με τις περιοχές της Ρούμελης και του Μοριά. Η Θράκη βρισκόταν πολύ κοντά στην Κωνσταντινούπολη και η παρουσία του Οθωμανικού στρατού στην περιοχή ήταν ισχυρή, οπότε πολύ εύκολα κάθε εξέγερση θα καταπνιγόταν από τους Τούρκους.
  • Η καταστροφή της Σαμοθράκης

    Χαρακτηριστικό παράδειγμα της τουρκικής βιαιότητας απέναντι στους επαναστατημένους πληθυσμούς της Θράκης αποτελεί το ολοκαύτωμα της Σαμοθράκης το Σεπτέμβριο του 1821, που δεν άφησε ασυγκίνητο κανέναν, ούτε Έλληνα, ούτε ξένο και αποτυπώθηκε στον πίνακα του Αυγούστου Βινσόν, που βρίσκεται σήμερα στο μουσείο του Λούβρου. Η αιχμαλωσία των Σαμοθρακιωτών, η σφαγή 700 ανδρών και η αποστολή των γυναικόπαιδων στα σκλαβοπάζαρα σηματοδοτούν το τραγικό τέλος της εξέγερσης του νησιού.
  • Σφαγή της Χίου

    Η σφαγή της Χίου αναφέρεται στον σφαγιασμό δεκάδων χιλιάδων Ελλήνων της Χίου από τον Οθωμανικό στρατό. Το γεγονός συνέβη στις 30 Μαρτίου του 1822. Οι Οθωμανοί (ντόπιοι και άλλοι που είχαν έλθει από την Ασία) κλείστηκαν αρχικά στο κάστρο. Στις 30 Μαρτίου έφθασε ο οθωμανικός στόλος, ο οποίος έλυσε την πολιορκία και άρχισε τη σφαγή του ορθόδοξου πληθυσμού με τη συμμετοχή και άτακτων μουσουλμάνων που κατέφθαναν από τις ακτές της Μικράς Ασίας με κάθε είδους πλεούμενο.
  • Η καταστροφή των Ψαρών

    Οι Ψαριανοί ξεκίνησαν την επανάσταση στο νησί τους στις 10 Απριλίου 1821, όταν έφτασε στα Ψαρά από τις Σπέτσες με το πλοίο του ο πλοίαρχος Γκίκας Τσούπας. Στις 20 Απριλίου Ψαριανοί με τα πλοία τους κατευθύνθηκαν στη Σμύρνη όπου βύθισαν ένα τουρκικό πλοίο και συνέλαβαν άλλα τέσσερα, τα οποία έφεραν στα Ψαρά.
  • Ναυμαχία της Σάμου

    Την ίδια εκείνη εποχή οι Σάμιοι άρχισαν να αποκρούουν με επιτυχία διάφορες αποβατικές επιχειρήσεις των Τούρκων στη περιοχή του Καρλοβασίου και στο ακρωτήριο Κότσικα κοντά στο Βαθύ. Ακολούθως ο Ελληνικός στόλος παίρνοντας δάνειο περί τις 90 χιλιάδες δίστηλα[1] ετοιμάστηκε η μεν πρώτη μοίρα υπό τον Γ. Σαχτούρη με είκοσι επτά Υδραίικα και οκτώ Πετζώτικα πλοία, υπό τον Γ. Ανδρούτζο, η δε δεύτερη μοίρα υπό τον Α. Μιαούλη.
  • Έξοδος του Μεσολογγίου

  • Πολιορκία της Βαρνάκοβας

    Μετά την Έξοδο του Μεσολογγίου, τον Απρίλιο του 1826, ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, αν και ασθενής, προέβαλλε αντίσταση όσο μπορούσε στην περιοχή, στέλνοντας αποσπάσματα επαναστατών σε επίκαιρες θέσεις εναντίον του περάσματος του Κιουταχή. Έτσι, απέστειλε και 150 επίλεκτους άνδρες, με αρχηγούς τους οπλιτάρχες Ιωάννη Φραγκίστα, Τριαντάφυλλο (Αποκουρίτη) και Καστανιώτη, στην Μονή Παναγίας Βαρνάκοβας. Σε απάντηση, ο Κιουταχής έστειλε τον περιώνυμο Μουστάμπεη και τον Κεχαγιάμπεη με πολλούς Τουρκαλβανούς
  • Μάχη του Μαρτίνου

    Το πρωί της 29ης Ιανουαρίου 1829 φάνηκε ο Μαχμούτ πασάς ηγούμενος το ιππικό του. Το πεζικό ακολουθούσε. Όταν έφτασαν στα οχυρώματα όρμησαν και προχώρησαν μέχρι τα μέσα σπίτια του χωριού. Έγινε γερή μάχη. Οι εχθροί μάχονταν γενναία, και μετά από δύο ώρες περίπου υποχώρησαν λόγω των πυρών των Ελλήνων που έριχναν από τα οχυρά τους.