Królowie Polski z dynastii Jagiellonów (linia polsko-litewska)

  • 1386

    Władysław II Jagiełło

    Władysław II Jagiełło
    1386–1434
    Władysław II Jagiełło był wielkim księciem litewskim, który dzięki unii z Królestwem Polskim odegrał kluczową rolę w zjednoczeniu obu państw. Zasłynął jako dowódca w zwycięskiej bitwie pod Grunwaldem, gdzie rozgromiono wojska Zakonu Krzyżackiego. Jego rządy przyczyniły się do umocnienia chrześcijaństwa na Litwie i rozwoju sojuszu polsko-litewskiego.
  • Period: 1386 to

    Okres panowania dynastii Jagiellonów

  • 1434

    Władysław III Warneńczyk

    Władysław III Warneńczyk
    1434–1444
    Władysław III Warneńczyk był królem Polski oraz Węgier, znanym z prób powstrzymania ekspansji Imperium Osmańskiego w Europie. Zginął w bitwie pod Warną, walcząc przeciwko Turkom w jednej z najważniejszych bitew swoich czasów. Jego śmierć stała się symbolem tragicznej, lecz heroicznej walki chrześcijańskiej Europy z potęgą muzułmańską.
  • 1447

    Kazimierz IV Jagiellończyk

    Kazimierz IV Jagiellończyk
    1447–1492
    Kazimierz IV Jagiellończyk był królem Polski i wielkim księciem litewskim, który skutecznie umocnił pozycję dynastii Jagiellonów w Europie Środkowo-Wschodniej. Pod jego rządami doszło do zakończenia wojny trzynastoletniej i odzyskania Pomorza Gdańskiego z rąk Zakonu Krzyżackiego. Był ojcem licznego potomstwa, z którego wielu synów objęło europejskie trony, co przyniosło dynastii prestiż i wpływy międzynarodowe.
  • 1492

    Jan I Olbracht

    Jan I Olbracht
    1492–1501
    Jan I Olbracht był królem Polski, znanym z prób wzmocnienia władzy królewskiej i ograniczenia wpływów możnowładztwa. Prowadził wyprawę mołdawską, która zakończyła się niepowodzeniem i znacznym osłabieniem jego pozycji. Za jego panowania nastąpiło wzmocnienie roli szlachty poprzez tzw. przywilej piotrkowski.
  • 1501

    Aleksander Jagiellończyk

    Aleksander Jagiellończyk
    1501–1506
    Aleksander Jagiellończyk był wielkim księciem litewskim, a następnie królem Polski, dążącym do utrzymania jedności obu państw. W czasie jego panowania wzrosła rola sejmu i magnaterii, co osłabiło pozycję monarchy. Musiał zmierzyć się z zagrożeniem ze strony Moskwy oraz problemami wewnętrznymi w Koronie i na Litwie.
  • 1507

    Zygmunt I Stary

    Zygmunt I Stary
    1507–1548
    Zygmunt I Stary był królem Polski i wielkim księciem litewskim, który umacniał władzę królewską oraz dbał o rozwój kultury i gospodarki. Za jego panowania wprowadzono reformy skarbowe i wojskowe, a także przeprowadzono unifikację monetarną. Wspierał renesans i sprowadzał do kraju wybitnych artystów, co zapoczątkowało tzw. złoty wiek kultury polskiej.
  • 1530

    Zygmunt II August

    Zygmunt II August
    1530/1548–1572
    Zygmunt II August był ostatnim królem z dynastii Jagiellonów, który jednocześnie panował nad Polską i Litwą. Za jego rządów zawarto unię lubelską, tworząc Rzeczpospolitą Obojga Narodów – jedno z największych państw ówczesnej Europy. Był mecenasem sztuki i kolekcjonerem, a jego dwór stał się ważnym ośrodkiem renesansowej kultury.
  • 1575

    Anna Jagiellonka

    Anna Jagiellonka
    1575–1587
    Anna Jagiellonka była królową Polski i wielką księżną litewską, wywodzącą się z dynastii Jagiellonów, która objęła tron w wyniku elekcji. Jej małżeństwo ze Stefanem Batorym miało znaczenie polityczne i umocniło jego władzę jako króla. Choć formalnie współrządziła, w praktyce to jej mąż sprawował realną władzę w państwie.