Η ΚΟΡΙΝΘΙΑ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ

ΟΙΚΙΣΜΟΣ ΚΟΡΑΚΟΥ

2600 BCE

Ο οικισμός «Κοράκου» είναι προϊστορικός οικισμός κοντά στον Ισθμό, χτισμένος στον λόφο Κοράκου. Ανήκει στη Πρώιμη Εποχή του Χαλκού (2600 π. Χ.- 2300 π. Χ.) και ανασκάφηκε το 1915 από τον Αμερικανό Αρχαιολόγο Carl Blegen. Θεωρείται κέντρο πρωτο-αστικής οργάνωσης στον Ελλαδικό χώρο, δηλαδή μια μορφή πρώιμης πόλης πριν από τις μυκηναϊκές ακροπόλεις.

ΑΚΡΟΚΟΡΙΝΘΟΣ, ΜΥΚΗΝΑΪΚΗ ΕΠΟΧΗ

1600 BCE

Ο Ακροκόρινθος είναι η ακρόπολη της αρχαίας Κορίνθου και ένα από τα πιο επιβλητικά και ιστορικά κάστρα της Ελλάδας. Έχει ύψος 575 μέτρα και κατοικείται από τη μυκηναϊκή εποχή, ενώ χρησίμευε ως καταφύγιο και ισχυρό φρούριο σε κρίσιμες ιστορικές περιόδους. Θεωρείται από τα πιο εντυπωσιακά κάστρα στην Ελλάδα λόγω της θέσης και της ιστορίας του.

ΑΡΧΑΪΚΗ ΕΠΟΧΗ, ΑΡΧΑΙΑ ΚΟΡΙΝΘΟΣ

800 BCE

Η ιστορία της αρχαίας Κορίνθου ανάγεται στη Νεολιθική εποχή (6500-3250 π. Χ.). Ήταν ανέκαθεν πλούσια πόλη είτε με την εύφορη γη που την περιέβαλλε είτε με το ιδιαίτερα ανεπτυγμένο της εμπόριο. Οι Κορίνθιοι ίδρυσαν πολλές αποικίες, ιδίως στην περιοχή της Δυτικής Μεσογείου. Το απόγειο της οικονομικής άνθησης της Κορίνθου τοποθετείται κατά τον 7ο και 6ο αιώνα π. Χ. κάτω από τη διοίκηση του τυράννου Κύψελου και του γιου του Περίανδρου.

ΑΡΧΑΪΚΗ ΕΠΟΧΗ, ΠΕΡΙΑΝΔΡΟΣ

627 BCE

ΟΠερίανδρος ο Κορίνθιος(668 π. Χ.–584 π. Χ.) ήταν ο δεύτεροςτύραννοςτηςΚορίνθου. Διαδέχθηκε τον πατέρα τουΚύψελο,ο οποίος ανέτρεψε την πανίσχυρηΔωρικήοικογένειαΒακχιάδαι,που ήταν βασιλείς στην πόλη. Η βασιλεία του Περίανδρου έφερε τεράστια ευημερία στην Κόρινθο. Με την ικανότατη διοίκηση του η πόλη έγινε μια από τις πλουσιότερες πόλεις-κράτη στηνΑρχαία Ελλάδα. Κατατάχθηκε ανάμεσα στους 7 σοφούς της αρχαιότητας.

ΚΛΑΣΙΚΗ ΕΠΟΧΗ, ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

394 BCE

Ο Κορινθιακός Πόλεμος ήταν αρχαία ελληνική πολεμική σύγκρουση, η οποία διήρκεσε από το 395 μέχρι το 387 π. Χ., με αντίπαλους την Αρχαία Σπάρτη και τους σύμμαχους της από τη μια πλευρά, και την Αθήνα, το Άργος, την Κόρινθο, τη Θήβα και την Περσία από την άλλη. Η άμεση αιτία του πολέμου ήταν μια τοπική σύγκρουση μεταξύ της Σπάρτης και της Θήβας στην Στερεά Ελλάδα.

ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΟΧΗ, ΑΧΑΪΚΗ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΙΑ

243 BCE

Μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου (323 π. Χ.) η Κόρινθος πέρασε στην κυριαρχία των διαδόχων. Ελεγχόταν από τους Αντιγονίδες της Μακεδονίας, λόγω της στρατηγικής της θέσης στο Ισθμό. Το 243 π. Χ. ο Άρατος ο Σικυώνιος κατέλαβε τον Ακροκόρινθο, ενώ την ίδια περίοδο η πόλη εντάχθηκε στην Αχαϊκή Συμπολιτεία, ένα σημαντικό ομοσπονδιακό κράτος με έδρα την Πελοπόννησο. Μετά τη σύγκρουση Ρώμης- Αχαϊκής Συμπολιτείας ο Ρωμαίος στρατηγός Λεύκιος Μόμμιος κατέστρεψε ολοσχερώς την Κόρινθο.

ΕΠΑΝΑΘΕΜΕΛΙΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΩΣ ΡΩΜΑΪΚΗΣ ΑΠΟΙΚΙΑΣ

44 BCE

Η Κόρινθος ξαναγίνεται σημαντικό εμπορικό και πολιτιστικό κέντρο, αλλά με ρωμαϊκό χαρακτήρα. Ο Ιούλιος Καίσαρας ίδρυσε το 44 π. Χ. την Colonia Laus Iulia Corinthiensis στη θέση της Αρχαίας Κορίνθου.

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ, ΕΠΙΡΡΟΗ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ

51

Το 51- 52 μ. Χ. ο Απόστολος Παύλος επισκέφτηκε την Κόρινθο κατά τη δεύτερη ιεραποστολική του περιοδεία. Διέμεινε περίπου ενάμιση χρόνο. Εργάστηκε ως σκηνοποιός μαζί με τους Ιουδαίους Ακύλα και Πρίσκιλλα. Κήρυξε τον Χριστιανισμό, ίδρυσε χριστιανική κοινότητα, έγραψε επιστολές προς την κοινότητα των Κορινθίων (Α', Προς Κορινθίους, Β΄, Προς Κορινθίους).

ΚΛΑΣΙΚΗ ΕΠΟΧΗ, ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ

520

Ο Αδείμαντος της Κορίνθου, γιος του Ωκύτου, υπήρξε ο στρατηγός των Κορινθίων κατά τη διάρκεια της δεύτερης εισβολής του Ξέρξη στην Ελλάδα. Σε συνέλευση των στρατηγών πριν την ναυμαχία της Σαλαμίνας, αυτός και οι υπόλοιποι Πελοποννήσιοι υποστήριξαν την ιδέα να προστατεύσουν τον Ισθμό της Κορίνθου αντί να μείνουν στη Σαλαμίνα, ωστόσο ο Θεμιστοκλής επέμενε να μείνουν στην Σαλαμίνα.

ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ

600

Κατά τη Βυζαντινή περίοδο η Κόρινθος υπήρξε μια από τις σημαντικότερες πόλεις της Πελοποννήσου με μεγάλη στρατηγική, διοικητική και εκκλησιαστική σημασία. Το κέντρο άμυνας της ήταν ο Ακροκόρινθος, ο οποίος ενισχύθηκε με ισχυρά τείχη και οχυρώσεις. Κατά τον 6ο - 7ο αιώνα δέχθηκε επιδρομές από Σλάβους. Κατά τον 9ο - 10ο αιώνα η βυζαντινή εξουσία επανακτάται, ωστόσο το 1147 η Κόρινθος λεηλατείται από τους Νορμανδούς του Ροβέρτου Γυισκάρδου.

ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ

1204

Μετά την Δ΄ Σταυροφορία η Κόρινθος περνά στα χέρια των Φράγκων (1205-1210) υπό τον Γοδεφρείδο Βιλλαρδουίνο Α΄ και ενσωματώνουν την περιοχή στο Πριγκηπάτο της Αχαΐας, ένα λατινικό φεουδαρχικό κράτος. Σταδιακά αναπτύσσεται ένα σύστημα συνύπαρξης: Φράγκοι άρχοντες, Έλληνες χωρικοί και Λατίνοι κληρικοί. Τελικά, το 1395 η Κόρινθος επιστρέφει σε βυζαντινά χέρια υπό τον Θεόδωρο Παλαιολόγο, δεσπότη του Μυστρά.

ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ

1458

Το 1458 η Κόρινθος καταλαμβάνεται από τον Σουλτάνο Μωάμεθ Β΄ τον Πορθητή, τρία χρόνια μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης. Ο Ακροκόρινθος παραδίδεται και η πόλη ενσωματώνεται στο Οθωμανικό κράτος. Οι Οθωμανοί χρησιμοποιούν το κάστρο ως στρατιωτική βάση. Η πόλη εντέλει απελευθερώθηκε από τους Έλληνες επαναστάτες τον Απρίλιο του 1822, ενώ ο Ακροκόρινθος λίγο αργότερα, στις 14 Ιανουαρίου 1823.

ΝΕΟΤΕΡΗ ΕΠΟΧΗ

1821

Η Κόρινθος, μετά την απελευθέρωση της από την Οθωμανική κυριαρχία, απέκτησε νέα πολιτική, οικονομική και γεωστρατηγική σημασία στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος. Εντούτοις, το 1858 η πόλη καταστράφηκε από ισχυρό σεισμό. Η νέα πόλη χτίστηκε στην παραλιακή ζώνη με νεοκλασικά στοιχεία και καλύτερη πολεοδομική οργάνωση. Το σημαντικότερο έργο υποδομής ήταν η κατασκευή της Διώρυγας της Κορίνθου (1893) επί πρωθυπουργίας Χαριλάου Τρικούπη.