-
1386 - 1343
Wielki książę litewski i król Polski, założyciel dynastii Jagiellonów. Był synem księcia Olgierda z dynastii Giedyminowiczów. Dokładna data jego narodzin nie jest znana. W 1386 roku poślubił nastoletnią królową Polski, Jadwigę Andegaweńską. Na mocy ustaleń zgodził się przyjąć chrzest, rozpocząć oficjalną chrystianizację Litwy oraz złączyć państwo litewskie z polskim, w zamian otrzymując koronę. -
-
1434 - 1444
Był pierworodnym synem Władysława Jagiełły i jego ostatniej (czwartej) żony, Zofii Holszańskiej. Urodził się 31 października 1424 roku. Król Polski i Węgier. W chwili śmierci ojca miał niespełna dziesięć lat, pomimo że nie osiągnął jeszcze pełnoletności, został szybko koronowany. Nie sprawował władzy samodzielnie, w jego imieniu rządziła Rada Opiekuńcza. -
1447–1492
Syn Władysława II Jagiełły i Zofii Holszańskiej. Wielki książę litewski od roku 1440, obwołany wbrew protestom Polaków. Zaproszony na polski tron w 1445 roku, po tym, jak jego starszy brat, Władysław, poległ w bitwie pod Warną. -
1492–1501
W 1490 roku krótko rywalizował z bratem Władysławem o tron węgierski. Po przegranej otrzymał w ramach rekompensaty Głogów, gdzie pełnił władzę książęcą od 1491 do 1498 roku. Po śmierci Kazimierza IV rywalizował o koronę polską z braćmi oraz księciem płockim Januszem II. Zwyciężył dzięki poparciu matki, a także szlachty i mieszczaństwa. -
1501–1506
Po śmierci Jana Olbrachta w 1501 roku, mimo trwania działań zbrojnych na wschodniej granicy, udał się do Mielnika, by zapewnić sobie sukcesję po bracie. Tam pod naciskiem możnowładztwa polskiego zgodził się na zniesienie dziedziczności tronu na Litwie i wybór wspólnego monarchy dla Wielkiego Księstwa i Korony. -
1507–1548
Na tronie w Polsce i na Litwie zasiadł w 1506 roku Był już wtedy w sile wieku, miał czterdzieści lat, Jego panowanie okazało się jednym z najdłuższych w historii polskiej monarchii, Królestwo Polskie wraz z Wielkim Księstwem Litewskim tworzyły bardzo silny organizm i mogły konkurować na arenie międzynarodowej z cesarstwem Habsburgów. -
1530/1548–1572
Był synem Zygmunta I Starego i przybyłej z Włoch Bony Sforzy. Za sprawą zapobiegliwości swojej matki jako pierwszy (i jedyny) król w polskich dziejach został obrany vivente rege – a więc jeszcze za życia ojca. Rodzice, zwłaszcza matka, nie dawali mu okazji do zdobywania politycznej ogłady i wojskowych szlifów. W opinii szlacheckich elit był wychowany „przez niewiasty i Włochów trwożliwszych od kobiet”. -
1575–1587
Córka Zygmunta I Starego oraz Bony Sforzy. Długo pozostawała w stanie panieńskim. Henryk Walezy, brat króla Francji i pierwszy polski król elekcyjny, pomimo początkowych i złożonych ze względów politycznych obietnic odmówił poślubienia Jagiellonki. Po jego ucieczce z Polski Anna jako druga kobieta po Jadwidze Andegaweńskiej została koronowana na króla Polski.