Beethoven

Η ζωή και το έργο του Beethoven

By facebooker_444162829259479

  • Γέννηση - Βάφτιση

    Γεννήθηκε στη Βόννη το 1770, όμως η ακριβής ημερομηνία γέννησης του δεν είναι γνωστή. Βαφτίστηκε στις 17 Δεκεμβρίου 1770.

  • Η πρώτη του σύνθεση

    Η πρώτη του σύνθεση
    Σε ηλικία 12 ετών δημοσιεύτηκε η πρώτη του σύνθεση και ο Νέεφε, ο τότε δάσκαλός του, δήλωσε πως επρόκειτο για τον νέο Μότσαρτ.
  • Period: to

    Η πρώτη περίοδος του έργου του

    Είναι η περίοδος, όπου δημιουργεί ένα προσωπικό ύφος, επηρεασμένος από τους Haydn, Mozart, Clementi και Dussek

  • Η έκδοση των τριών πρώτων σονάτων του για πιάνο

    Η έκδοση των τριών πρώτων σονάτων του για πιάνο
    Ο Beethoven τις αφιέρωσε στον δάσκαλό του τον Haydn, ως ένδειξη εκτίμησης και θαυμασμού. Η πρώτη από αυτές (sonata op 2 no 1) είναι σε φα ελάσσονα, τονικότητα η οποία δεν είχε χρησιμοποιηθεί προηγουμένως σε καμία από τις σονάτες για πιάνο του Haydn ή του Mozart.

  • Sonata Pathetique

    Sonata Pathetique
    Piano Sonata No. 8
    Γράφτηκε το 1798, ωστόσο δημοσιεύθηκε ένα χρόνο αργότερα. Πρόκειται για την σημαντικότερη από τις πρώτες σονάτες του, ενώ σήμερα παραμένει μία από τις πιο δημοφιλείς.

  • Η 1η Συμφωνία

    Beethoven: Symphony No. 1
    Η πρώτη εκτέλεση έγινε στις 2 Απριλίου του 1800, στο K.K. Hoftheater nächst der Burg, στη Βιέννη. Πρόκειται για μία συμφωνία που ακολουθεί περισσότερο τα κλασικά πρότυπα. Δεν υπάρχουν ενδείξεις για το πότε συνέθεσε αυτό το έργο, πέρα από κάποια χειρόγραφα του τελευταίου μέρους, που χρονολογούνται στο 1795.

  • Moonlight Sonata

    Moonlight Sonata
    www.youtube.com/watch?v=4Tr0otuiQuU
    Παρόλο που ολοκληρώθηκε το 1801, συγκαταλέγεται στις πρώτες σονάτες της δεύτερης περιόδου κι όμως είναι εξαιρετικά πρωτότυπη. Η αργή αρχή αυτού του έργου, που ο συνθέτης το αποκαλούσε «φαντασία-σονάτα», θυμίζει νυχτερινό και εκφράζει βαθιά συγκίνηση, ενώ ταυτόχρονα είναι ιδιαίτερα συγκρατημένο. Τίποτα δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από τα γεμάτα δύναμη ξεσπάσματα της «Ηρωικής», κι όμως η μουσική αυτή δεν θα μπορούσε να ανήκει σε κανέναν άλλο συνθέτη.
  • Period: to

    Η δεύτερη περίοδος του έργου του

    Κατά αυτήν την περίοδο ο Μπετόβεν είναι ήδη ένας αναγνωρισμένος συνθέτης και πιανίστας. Το ύφος του χαρακτηρίζεται συχνά «ηρωικό».

  • η 2η Συμφωνία

    Beethoven "Symphony No 2"
    Το έργο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο Theater an der Wien στη Βιέννη, στις 5 Απριλίου του 1803 και τη διεύθυνση την είχε αναλάβει ο ίδιος ο συνθέτης. Σε αντίθεση με την πρώτη, αυτή η συμφωνία χαρακτηρίζεται από περισσότερες καινοτομίες, κυρίως ως προς τη δομή της.

  • Η Όπερα Fidelio

    Το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε ως Λεονόρα το 1805 στην Βιέννη χωρίς να έχει ιδιαίτερη επιτυχία. Τον Μάρτιο του 1806 παρουσιάστηκε ξανά με σημαντικές διορθώσεις. Για τα επόμενα χρόνια το έργο έμεινε στα συρτάρια του συνθέτη μέχρι το 1814, που έκανε πρεμιέρα ως Φιντέλιο. Η Τρίτη αυτή εκδοχή του γνώρισε πολύ μεγάλη επιτυχία η οποία ήταν οριστική.

  • Η 3η Συμφωνία (Ηρωική)

    Symphony No.3
    Η πρώτη παρουσίαση της έγινε στις 7 Απριλίου 1805, στη Βιέννη. Σηματοδοτεί την μεσαία και δημιουργική περίοδο του συνθέτη, καθώς θεωρείται ένα από τα σπουδαιότερα έργα του. Είναι πολύ μεγάλη σε διαστάσεις για τα πρότυπα της εποχής και χαρακτηρίζεται από αρκετές παρεκτροπές από την κλασική δομή των συμφωνιών. Αφιερώθηκε αρχικά στον Ναπολέοντα Βοναπάρτη, αλλά αργότερα ο Μπετόβεν απέσυρε την αφιέρωση του.

  • Η 4η Συμφωνία

    Beethoven "Symphony No 4"
    Γράφτηκε το καλοκαίρι του 1806, αλλά παρουσιάστηκε πρώτη φορά ένα χρόνο αργότερα σε προσωπικό κονσέρτο στο σπίτι του πρίγκιπα Φραντς Γιόζεφ φον Λόμπκοβιτς.

  • Η 5η και 6η Συμφωνία

    Η 5η συμφωνία, αποκαλούμενη και Συμφωνία της Μοίρας, είναι η πιο διάσημη από τις συμφωνίες του. Η ολοκλήρωση της χρονολογείται στην περίοδο μεταξύ Απριλίου 1807 και αρχών 1808.
    Η 6η συμφωνία, γνωστή και ως Ποιμενική, ολοκληρώθηκε το 1808. Η Συμφωνία παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στις 22 Δεκεμβρίου του 1808, μαζί με την 5η, στο Θέατρο της Βιέννης, υπό την διεύθυνση του ίδιου του Μπετόβεν.

  • Η 7η Συμφωνία

    Beethoven "Symphony No 7"
    Γραμμένη μεταξύ των ετών 1811 και 1812, κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Βοημία, παρουσιάστηκε πρώτη φορά δημόσια στη Βιέννη, στις 8 Δεκεμβρίου του 1813, με τον Μπετόβεν στον ρόλο διευθυντή.

  • Ο Beethoven Κάνει την τελευταία του δημόσια εμφάνιση ως σολίστας

  • Η 8η Συμφωνία

    Beethoven "Symphony No 8"
    Την σύνθεσή της την ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1812, αμέσως μετά το τέλος της Έβδομης Συμφωνίας. Η πρώτη δημόσια εκτέλεση της Συμφωνίας έγινε στις 27 Φεβρουαρίου του 1814, σε ένα κονσέρτο στο Hofburg Palace, της Βιέννης. Πρόκειται για μία ευχάριστη, αλλά όχι ελαφριά συμφωνία, και σε πολλά σημεία της εξαιρετικά ευδιάθετη, με πολλές τονισμένες νότες.
  • Period: to

    Η 3η περίοδος του έργου του

    Οι συνθέσεις αυτής της περιόδου διακρίνονται για την παρουσία του ρομαντικού στοιχείου. Είναι μεγαλοπρεπείς, με μεγαλύτερο πνευματικό βάθος, ενώ η δομή τους θεωρείται γενικά πιο αφηρημένη και ασαφής.

  • Το προχωρημένο στάδιο απώλειας ακοής του Μπετόβεν, τον αναγκάζει να αποσυρθεί σε μεγάλο βαθμό από πολλές κοινωνικές εκδηλώσεις

  • Sonata Hammerklavier

    Sonata Hammerklavier
    Beethoven: Sonata No.29
    Ολοκληρώθηκε το 1818 και αποτελεί τον πρώτο μεγάλο σταθμό στην τρίτη περίοδο του Μπετόβεν. Θεωρείται μία από τις πιο απαιτητικές σονάτες του συνθέτη, καθώς ο ίδιος είχε πει πως «πρόκειται για ένα έργο που θα παίζεται μετά από πενήντα χρόνια». Αποτελείται από τέσσερα μέρη, καθώς επίσης και μία φούγκα στο φινάλε, που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μια έκφραση εκτίμησης στην τέχνη του Bach.

  • Η κώφωση του

    Άρχισε να χάνει την ακοή του σταδιακά από την ηλικία των 26 ετών (1796) και περίπου το 1820, θεωρείται πως ήταν ολοκληρωτικά κωφός.

  • Η 9η Συμφωνία (Χορωδιακή)

    Symphony No. 9
    Γράφτηκε, ενώ ο Μπετοβεν ήταν ολοκληρωτικά κουφός. Ολοκληρώθηκε το 1824 και εκανε πρεμιέρα στις 7 Μαΐου της ίδιας χρονιάς, στο θέατρο Theater am Kärntnertor. Χαρακτηριστικό αυτής της συμφωνίας είναι το χορωδιακό μέρος στο φινάλε, που αποτελεί μελοποίηση στίχων από την «Ωδή στην Χαρά» του Schiller.

  • Ο θάνατός του

    Ο θάνατός του
    Πέθανε στη διάρκεια μιας καταιγίδας. Μετά τον ήχο μιας βροντής, άνοιξε τα μάτια και, εκφράζοντας την αντίθεσή του στη μοίρα, ύψωσε τη δεξιά του γροθιά. Όταν ξανάπεσε το χέρι του στο στρώμα, είχε πεθάνει. Η αιτία του θανάτου του ήταν μια πάθηση στο συκώτι. Τη μέρα που υπέγραψε τη διαθήκη του, στις 23 Μαρτίου, είπε μια φράση που λεγόταν στα ρωμαϊκά θέατρα, στο τέλος μιας παράστασης. Αυτή η φράση έδειχνε το ακατάβλητο πνεύμα του, αλλά και το χιούμορ του: «Φίλοι χειροκροτήστε. Η κωμωδία τελείωσε»...