-
Karol XII pokonawszy wojska rosyjskie pod Narwą wkracza do Rzeczpospolitej. Karol XII całkowicie zmarnował swoje zwycięstwo, gdyż zamiast zniszczyć głównego wroga, czyli Rosjan, zwrócił się przeciwko niepragnącej wojny Rzeczypospolitej.
-
12 lipca 1704 roku w Warszawie generał Arvid Horn w obecności wojsk szwedzkich skłonił sejm elekcyjny do wyboru Stanisława Leszczyńskiego. Zmusiło to stronników saskich do zawiązania 20 maja 1704 roku przy Auguście II Mocnym konfederacji. Na zdięciu przedstwaiony jest Arvid Hornrzeczywisty przywódca konfederacji warszawskiej
-
Zmagania pomiędzy konfederacją sandomierską, wierną Augustowi II Mocnemu, a konfederacją warszawską, wierną Stanisławowi Leszczyńskiemu. Wojna została zakończona krótkotrwałym zwycięstwem Leszczyńskiego.
-
Po bitwie pod Połtawą Leszczyński opuszcza kraj, wraca August II, ale już za zgodą cara Piotra I. Skutki wojny północnej.
a) Ogromne zniszczenia.
b) Istniało dwóch królów.
c) Polska dostała się pod protektorat rosyjski. -
Warunki podyktowane przez rosyjskiego cara zostały przyjęte na sejmie w 1717 roku. Sejm ten przeszedł do dziejów Polski jako „niemy” i pozostał dowodem pełnego uzależnienia od Rosji. Nasz kraj stał się zupełnie bezbronnym w otoczeniu Rosji. Austrii i Prus, które w XVIII wieku stały się mocarstwami.
Polityka.
• Polska stała się przedmiotem przetargu między sąsiadami.
• Wkraczanie na terytorium RP obcych monarchii, rabunki, popieranie i utrzymywanie „liberum veto” -
Tajny układ podpisany w Wiedniu pomiędzy Austrią i Rosją (13 grudnia dołączyły do niego Prusy), dotyczący sukcesji tronu w Polsce w razie spodziewanej niedługo śmierci Augusta II. Nigdy nie ratyfikowany, traktat ten był w rzeczywistości manewrem dyplomatycznym Rosji i Austrii, które chciały odciągnąć Prusy od powstającego właśnie sojuszu sasko-francuskiego. Najważniejszym jego celem było niedopuszczenie do przedłużenia unii polsko-saskiej
-
Wzrosło niezadowolenie szlachty obawiającej się ograniczenia złotej wolności, a także niezadowolenie Rosji i Prus, którzy obawiali się wzmocnienia państwa polskiego. Argumentem by przeciwstawić się takiej sytuacji stała się sprawa dysydentów, którzy rzekomo nie mięli praw politycznych w Polsce. Zawiązała się konfederacja w Słucku i Toruniu, domagających się praw politycznych.
Skutkiem tego było:
a) Załamanie planu reform króla.
b) Wkroczenie wojsk rosyjskich do Polski. -
Pierwszy z trzech rozbiorów Polski, do których doszło pod koniec XVIII wieku. Dokonany drogą cesji terytorium I Rzeczypospolitej przez Prusy, Imperium Habsburgów i Imperium Rosyjskie.
-
Konstytucja 3 maja została ustanowiona ustawą rządową przyjętą tego dnia przez sejm. Została zaprojektowana w celu zlikwidowania obecnych od dawna wad opartego na wolnej elekcji i demokracji szlacheckiej systemu politycznego Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Konstytucja zmieniła ustrój państwa na monarchię konstytucyjną, ograniczyła znacząco demokrację szlachecką, odbierając prawo głosu i decyzji w sprawach państwa szlachcie nieposiadającej ziemi (gołocie).
-
Starcie wojsk Rzeczypospolitej z wojskami rosyjskimi,występującymi dla wsparcia konfederacji targowickiej w celu obalenia ustroju wprowadzonego przez konstytucję 3 maja.Na klęsce wojsk polsko-litewskich zaważyła w znacznym stopniu zdrada sojusznika pruskiego,który wbrew wcześniejszym zapewnieniom nie wsparł działań polskich.Ostatnim akordem tej wojny było zwycięstwo korpusu księcia Józefa Poniatowskiego w bitwie pod Markuszowem 26 lipca.Przegrana była bezpośrednią przyczyną drugiego rozbioru.
-
Wykorzystując kapitulację Stanisława Augusta Poniatowskiego po wojnie polsko-rosyjskiej w roku 1792 i przejęcie rządów w Polsce przez targowiczan, 25 października 1792 król pruski Fryderyk Wilhelm II zażądał wcielenia Wielkopolski do Królestwa Prus.Wykorzystując kapitulację Stanisława Augusta Poniatowskiego po wojnie polsko-rosyjskiej w roku 1792 i przejęcie rządów w Polsce przez targowiczan, 25 października 1792 król pruski Fryderyk Wilhelm II zażądał wcielenia Wielkopolski do Królestwa Prus.
-
Już w czasie trwania insurekcji kościuszkowskiej 11 lipca 1794 roku poseł pruski w Petersburgu Leopold Heinrich von Goltz pisał w swym raporcie, że cała Rosja domaga się rozbioru Polski i wymazania imienia polskiego.
Niecały rok po upadku insurekcji, 24 października 1795, monarchowie Rosji, Prus i Austrii (a właściwie imperium Habsburgów) uzgodnili wzajemnie traktat, zgodnie z którym przeprowadzili ostatni, pełny, III rozbiór Rzeczypospolitej.
