-
As Cortes de Cádiz foron unha asamblea constituínte que se reuniu en Cádiz dende o 1810 ata o 1814, durante a Guerra da Independencia Española. O seu obxectivo era redactar a primeira Constitución liberal de España, máis coñecida como "A Pepa". O máis destacable é o decreto que establece a soberanía nacional e a división de poderes, pero sen dúbida, a iniciativa máis importante desta asamblea é a tramitación da Constitución promulgada o 19 de marzo de 1812. -
A Constitución de 1812, tamén chamada "La Pepa", foi aprobada nas Cortes de Cádiz durante a Guerra de Independencia contra Napoleón. Foi un dos primeiros intentos de establecer un réxime liberal en España. Defendía principios como a soberanía nacional, a división de poderes, a liberdade de prensa e a igualdade perante a lei. Limitaba o poder do rei, establecendo unha monarquía constitucional. Aínda que foi derrogada en varias ocasións, tivo un gran impacto no desenvolvemento político de España. -
No 1808, España estaba baixo control de Napoleón, que mandou os franceses invadir o país. Os españois non querían perder a súa liberdade e comezaron a loitar en moitas batallas, con guerrilleiros e exército xuntos. Foi unha guerra dura onde todo o pobo loitou para expulsar aos franceses. Finalmente, en 1814, lograron vencer e recuperar a independencia de España, celebrando a súa liberdade e soberanía. -
Foi unha conferencia internacional celebrada polas potencias europeas vencedoras de Napoleón para reordenar o mapa de Europa e restaurar a orde tradicional, establecendo principios como a lexitimidade das monarquías, o equilibrio do poder e o dereito á intervención para sofocar revolucións liberais. -
As Revolucións de 1830 foron unha serie de levantes en Europa que loitaron contra o absolutismo e a monarquía. A máis importante foi a de Francia, que resultou na caída do rei Carlos X e a ascensión de Luis Felipe de Orleáns, dando paso á monarquía de Xullo. Tamén se produciron revoltas en Bélxica, Polonia e en parte de Italia. Estas revoltas foron parte dun movemento maior de loita pola liberdade e os dereitos civís, pero non todos os pobos conseguiron a súa independencia ou cambios duradeiros. -
Isabel II foi raíña de España desde 1833 até 1868. Subiu ao trono tras a morte do seu pai, Fernando VII, e viviu o inicio da Primeira Guerra Carlista. O seu reinado estivo marcado por inestabilidade política, revoltas e loitas entre liberais e conservadores. A pesar de varios intentos de modernización, foi vista como débil e manipulada polos intereses políticos. En 1868, tras a Revolución da Gloriosa, abdicou e exiliouse, poñendo fin ao seu reinado. -
As Revolucións de 1848, tamén coñecidas como a "Primavera dos Pobos", ocorreron en moitos países de Europa, como Francia, Austria, Prusia e Italia. A xente loitaba contra o absolutismo, exixindo dereitos civís, melloras nas condicións de vida e reformas políticas. En Francia, a revolución levou á creación da Segunda República. Aínda que algúns movementos foron esmagados, as revoltas de 1848 tiveron un gran impacto na transformación política e social de Europa. -
O Manifesto Comunista (1848) foi escrito por Marx e Engels. Explica que a historia é unha loita entre ricos (burguesía) e traballadores (proletariado). Di que os traballadores deben unirse para acabar coa desigualdade e crear unha sociedade onde non haxa clases sociais nin explotación. É un texto curto pero moi potente, que buscaba animar á xente a cambiar o sistema. -
Alfonso XII (1857-1885) foi rei de España tras o fin da Primeira República. Co seu reinado comezou a Restauración, unha etapa de estabilidade despois de anos de guerras e conflitos. Implantouse un sistema político baseado na alternancia pactada entre liberais e conservadores. Alfonso XII buscou a paz, especialmente en Cuba e no País Vasco. Morreu moi novo, e deixou o trono para o seu fillo, Alfonso XIII. -
A Guerra de Secesión dos EUA (1861-1865) foi un conflito entre o Norte (unionista) e o Sur (confederado). O Sur quería manter a escravitude e máis autonomía; o Norte defendía a unidade do país e acabar con ese sistema. A guerra foi moi dura, con miles de mortos. O Norte venceu e aboliu definitivamente a escravitude, reforzando o poder do goberno federal e marcando o futuro dos Estados Unidos. -
A unificación de Italia foi como xuntar un puzzle enorme. No século XIX, Italia estaba dividida en moitos reinos pequenos e distintos. Grazas a heroes coma Garibaldi, que loitou cun exército chamado “Os Mille”, e ao rei Vitor Emanuel II, conseguiron xuntar todas esas pezas nun só país chamado Italia. Foi unha aventura chea de batallas, amigos e estratexias, ata que Italia deixou de estar dividida para ser un país unido e forte. -
A Primeira Internacional (I AIT), creada en 1864 en Londres, foi unha organización que uniu traballadores de distintos países para defender os seus dereitos. Alí colaboraban correntes como socialistas, marxistas e anarquistas. Buscaban mellores condicións laborais, redución da xornada e máis xustiza social. Houbo moitos conflitos internos entre Marx e Bakunin, que provocaron a súa división. A I AIT marcou o inicio do movemento obreiro internacional. -
O Sexenio Democrático (1868-1874) foi un período de reformas políticas en España, comezado coa Revolución de 1868 que derrocou a Isabel II. Tras a súa abdicación, instaurouse un goberno provisional e unha monarquía constitucional baixo Amadeo de Savoia, que non conseguiu estabilizar o país. En 1873 proclamouse a Primeira República, pero a inestabilidade, os conflitos internos e as dificultades económicas levaron ao seu fin. En 1874 restaurouse a monarquía borbónica con Alfonso XII. -
A unificación alemana ocorreu en 1871, cando varios estados alemáns uníronse para formar un só país chamado Alemaña. Antes, Alemaña estaba dividida en moitos pequenos estados independentes. O líder principal foi Otto von Bismarck, que usou a diplomacia e guerras para conseguir a unión. A vitoria na guerra contra Francia en 1870 impulsou esta unión, e o rei Guillermo I de Prusia foi proclamado emperador de Alemaña, creando un imperio forte e unificado. -
A Primeira República de España (1873-1874) foi un breve período de goberno republicano que comezou logo da abdicación de Amadeo de Savoia. Foi marcada por unha gran inestabilidade . O país atravesaba conflitos internos como as Guerras Carlistas, e a situación económica era crítica. A República pasou por varios presidentes en pouco tempo e tivo que afrontar varias rebelións. A súa falta de apoio e as dificultades internas deron paso á restauración da monarquía borbónica con Alfonso XII en 1874. -
A Constitución de 1876 foi a lei fundamental da Restauración en España. Era unha constitución flexible que permitía gobernos tanto liberais como conservadores. Establecía a monarquía parlamentaria, as Cortes con Senado e Congreso, e certos dereitos individuais, aínda que moitos podían limitarse. Deseñouse para dar estabilidade tras anos de conflitos, e estivo en vigor case 50 anos, ata 1923 coa ditadura de Primo de Rivera. -
A Conferencia de Berlín (1884-1885) foi unha reunión das potencias europeas para repartirse África sen contar cos africanos. Alí fixaron fronteiras, normas para ocupar territorios e evitar guerras entre eles. O seu obxectivo real era controlar recursos e gañar poder. Marcou o inicio do reparto colonial que creou conflitos e fronteiras artificiais que aínda afectan o continente. -
Alfonso XIII (1886-1941) foi rei de España desde o seu nacemento. O seu reinado estivo cheo de problemas: crises políticas, pobreza, violencia social e a guerra de Marrocos. Permitíu a ditadura de Primo de Rivera para intentar traer orde, pero o sistema acabou caendo. En 1931, co apoio popular perdido, marchou de España e proclamouse a Segunda República. O seu reinado é lembrado como unha etapa de inestabilidade. -
A Segunda Internacional (II AIT), creada en 1889, agrupou partidos socialistas e obreiros de moitos países. O seu obxectivo era coordinar accións para mellorar as condicións laborais, impulsar o socialismo e evitar guerras entre nacións. Promoveu o 1º de Maio como Día do Traballo. Porén, rompeu en 1914 cando moitos partidos apoiaron as súas nacións na Primeira Guerra Mundial. A II AIT marcou a expansión do movemento obreiro organizado.