-
1386–1434
W 1419 roku, piorun uderzył prosto w monarszą kawalkadę. Dwóch ludzi zginęło na miejscu. Padło też jedenaście koni, w tym cztery ciągnące królewską karetę.
Sam Jagiełło, również rażony piorunem, stracił przytomność. Udało się go ocucić, ale "ogłuchł nieco, a odzież jego wszystka siarką cuchnęła". Przez kilka kolejnych dni czuł przeszywający ból w prawej ręce. I już do końca życia miał znosić oskarżenia, iż to Bóg pokarał go za popełnione grzechy. -
-
1434–1444
Nie odnaleziono jego ciała po bitwie pod Warną, co doprowadziło do powstania teorii o jego przeżyciu i ucieczce, np. do Portugalii pod nazwiskiem "Henrique Alemao". Według innych źródeł, głowę króla odnaleziono w Stambule, choć jej wygląd (jasne włosy) nie pasował do opisu Władysława (ciemnowłosy). -
1444-1447
Długi okres oczekiwania Kazimierza z koronacją wynikał z konfliktu pomiędzy wielkim księciem i polskimi możnowładcami o układ sił politycznych w państwie a pretekstem do oddalania rozstrzygnięć i koronacji były utrzymujące się pogłoski o przeżyciu przez Władysława bitwy, teoria ta była popularna wśród mieszkańców różnych państw przez długi okres po śmierci króla. -
1447–1492
Kazimierz IV Jagiellończyk był surowym ojcem, który miał 13 dzieci, ale był też znany z problemów finansowych, co doprowadziło do tego, że w kościele nie wrzucał datków na tacę. -
1492–1501
W 1497 roku, podczas odwrotu z Mołdawii, poniosła klęskę pod Koźminem, co stało się przyczyną powstania przysłowia „Za króla Olbrachta wyginęła szlachta”. -
1501–1506
Aleksander został jednak zapamiętany szczególnie ze względu na konstytucję Nihil novi, przyjętą na sejmie radomskim w roku następnym. Wprowadzała ona zasadę, że nic nowego nie może być postanowione bez zgody parlamentu, na który składały się izba poselska, senat i król. -
1507–1548
Zygmunt Stary tak bardzo ufał swojej żonie, Bonie Sforzy, że żartobliwie mawiano, iż „król panuje, a królowa rządzi” — bo to właśnie Bona miała ogromny wpływ na politykę i reformy w Polsce. -
1530–1572
Król zwłaszcza po śmierci ukochanej Barbary zainteresował się seansami spirytystycznymi. Seanse wywoływania ducha zmarłej królowej przeprowadzał zazwyczaj mistrz Twardowski. Odbywało się to przy pomocy specjalnego lustra, w którym ukazywało się oblicze zmarłej. Jednak za każdym razem, kiedy władca spróbować zbliżyć się do ukochanej, gasły świece a duch znikał. Prawdopodobnie rolę zmarłej królowej odgrywała inna Barbara, mieszczka Giżanka. -
1575–1587
Anna Jagiellonka i Stefan Batory żyli w związku, który historycy określają jako bardzo chłodny i pozbawiony intymności. Wiele źródeł podaje, że Stefan Batory spędził ze swoją żoną zaledwie trzy noce