dynastia

Władysław II Jagiełło 1386–1434

1368

Wielki książę litewski i książę witebski w latach 1377–1381 i 1382–1401, iure uxoris król Polski, najwyższy książę litewski 1401–1434. Syn wielkiego księcia Olgierda i jego drugiej żony Julianny, córki księcia twerskiego Aleksandra, wnuk Giedymina. Ojciec królów Kazimierza IV i Władysława III, jego wnuk Kazimierz został kanonizowany. Założyciel dynastii Jagiellonów.

Władysław III Warneńczyk 1434–1444

1434

Król Polski, król Węgier jako Władysław I (I. Ulászló) od 1440, starszy syn Władysława Jagiełły i Zofii Holszańskiej. Władysław formalnie tytułował się najwyższym księciem litewskim.

Kazimierz IV Jagiellończyk 1447–1492

1447

Wielki książę litewski w latach 1440–1492, król Polski w latach 1447–1492. Jeden z najaktywniejszych polskich władców, za panowania którego Korona, pokonując zakon krzyżacki w wojnie trzynastoletniej, odzyskała – po 158 latach – Pomorze Gdańskie, a dynastia Jagiellonów stała się jednym z czołowych domów panujących w Europie.

Jan I Olbracht 1492–1501

1492

Król Polski w latach 1492–1501, książę głogowski 1491–1498. Był trzecim synem, a czwartym z kolei dzieckiem Kazimierza Jagiellończyka i jego żony Elżbiety Rakuszanki z Habsburgów, której zawdzięczał prawdopodobnie drugie imię – Olbracht, chciała ona uczcić w ten sposób pamięć swego ojca, króla Niemiec, Czech i Węgier, Albrechta II Habsburga.

Aleksander Jagiellończyk 1501–1506

1501

syn Kazimierza IV Jagiellończyka i Elżbiety Rakuszanki, od 1492 roku wielki książę litewski, od 1501 roku król Polski.

Zygmunt I Stary 1507–1548

1507

Od roku 1506 wielki książę litewski, od 1507 do 1548 roku król Polski. Był przedostatnim z dynastii Jagiellonów. Na tronie polskim zasiadł po śmierci swego brata Aleksandra Jagiellończyka. Był przedostatnim z sześciu synów Kazimierza IV Jagiellończyka i Elżbiety Rakuszanki, ojcem m.in. Zygmunta II Augusta.

Zygmunt II August 1530–1572

1530

Wielki książę litewski od 1529 r., król Polski od 1530 r. (do 1548 r. koregent); ostatni dziedziczny wielki książę Litwy, syn Zygmunta I Starego i Bony Sforzy, ostatni męski przedstawiciel dynastii Jagiellonów.

Anna Jagiellonka 1575–1587

1575

Córka Zygmunta I Starego i Bony Sforzy, od 1575 królowa Polski, w 1576 poślubiła Stefana Batorego, który został iure uxoris królem Polski i sprawował faktyczną władzę; ostatnia polska monarchini z dynastii Jagiellonów, bezdzietna, po śmierci męża (1586) doprowadziła do wyboru na króla Polski Zygmunta III Wazy, swojego siostrzeńca.