-
(1830-1850)
Κύριοι Εκπρόσωποι: Δ. Σολωμός
Χαρακτηριστικά: Περιλαμβάνει πλούσιο λεξιλόγιο, πολλές εικόνες και εκφραστικά μέσα. Προβάλλει το συναίσθημα, την ελευθερία και τη φαντασία. Στα ποιήματα υπάρχει το παράδοξο, το μυστηριώδες, το υπερφυσικό στοιχείο και το όνειρο. Κυριαρχεί η έκφραση των συναισθημάτων του ποιητή τα οποία είναι η μελαγχολία, η απαισιοδοξία, η θλίψη. Το περιεχόμενο μπορεί να αφορά τον θεό, την περιπέτεια, τον έρωτα, τον ηρωισμό, τους αγώνες των λαών για ελευθερία και τη φύση -
(1850-1880)
Κύριοι Εκπρόσωποι: Κωστής Παλαμάς
Χαρακτηριστικά: Επεξεργασία στίχου, σεβασμός τους ρυθμικούς, στιχουργικούς και μετρικούς κανόνες και την ομοιοκαταληξία. Δίνουν σημασία στην ακρίβεια της έκφρασης και στη λεπτομέρεια, ενώ τα θέματα είναι παρμένα από τη μυθολογία και πολιτισμούς της αρχαιότητας. Στα ποιήματα χρησιμοποιείται η γαλήνη, η ηρεμία, απάθεια και απουσιάζει το πάθος και το συναίσθημα, η ανθρώπινη παρουσία και η αληθινή ζωή. Η γλώσσα που κυριαρχεί είναι η δημοτική. -
Κύριοι εκπρόσωποι: Κ.Π Καβάφης, Κωστής Παλαμάς, Κωνσταντίνος Χατζόπουλος
Χαρακτηριστικά: Δίνεται έμφαση στον εσωτερικό κόσμο των ανθρώπων, τα στοιχεία της φύσης χρησιμοποιούνται ως σύμβολα και κυριαρχεί η μελαγχολία, η θλίψη και η απαισιοδοξία. Επικρατεί η υπαινικτικότητα. Ο στίχος χαρακτηρίζεται από μουσικότητα, χαλαρή ομοιοκαταληξία ή ελεύθερος στίχος και υπάρχουν πλούσια σχήματα λόγου. -
1930
Κύριοι εκπρόσωποι: Γιώργος Σεφέρης
Χαρακτηριστικά: Η απουσία λογικής αλληλουχίας είναι χαρακτηριστική, καθώς οι εικόνες ακολουθούν η μία την άλλη με συνειρμικό τρόπο, χωρίς να ακολουθούν μια νοηματική σειρά. Ο στίχος είναι ελεύθερος, χωρίς σταθερές δομές όπως στροφές, μέτρο και ομοιοκαταληξία, και χρησιμοποιούνται λέξεις και φράσεις από καθημερινό αλλά και λόγιο λεξιλόγιο. Παρατηρείται επίσης η χρήση ελλειπτικών προτάσεων. -
Κύριοι εκπρόσωποι: Εμπειρίκος, Εγγονόπουλος
Χαρακτηριστικά: Κυριαρχεί η αντίληψη ότι ο ποιητής πρέπει να έρθει σε επαφή με το υποσυνείδητό του και να
καταγράψει τα όνειρά του χωρίς παρέμβαση της
λογικής, έτσι απουσιάζει η λογική αλληλουχία. Κυριαρχούν εντυπωσιακές εικόνες που
γίνονται αντιληπτές με τη φαντασία, και περιλαμβάνονται στοιχεία όπως ο έρωτας, το χιούμορ, το όνειρο και το παράλογο. Ο στίχος είναι ελεύθερος, η στίξη χαλαρή και υπάρχει απόλυτη ελευθερία επιλογής λεξιλογίου.
You are not authorized to access this page.