-
1η Μετακίνηση: Με βάση τα στοιχεία που παρέχουν ο Ηρόδοτος και ο Θουκυδίδης, πρώτοι μετακινήθηκαν οι Θεσσαλοί, οι οποίοι εγκατέλειψαν τη Θεσπρωτία και εγκαταστάθηκαν στη Θεσσαλία. Οι παλαιότεροι κάτοικοι της Θεσσαλίας, οι Βοιωτοί, μετακινήθηκαν νοτιότερα και εγκαταστάθηκαν στη σημερινή Βοιωτία.
2η Μετακίνηση: Στην Πελοπόννησο η μετακίνηση είχε τον χαρακτήρα στρατιωτικής επιχείρησης για την υποταγή των μυκηναϊκών πληθυσμών. Μία από τις τρεις ομάδες Δωριέων, η ισχυρότερη, κατέλαβε τη Λακωνία. -
Η επάνοδος των Ηρακλειδών: Την κατάληψη του μεγαλύτερου μέρους της Πελοποννήσου και την κυριαρχία τους στους αχαϊκούς πληθυσμούς, οι Δωριείς αργότερα ερμήνευσαν με το μύθο της επανόδου των Ηρακλειδών, δηλαδή των απογόνων του Ηρακλή που επέστρεψαν στην αρχαία τους κοιτίδα. -
Τα ελληνικά φύλα από τα μέσα περίπου του 11ου αι. π.Χ. μέχρι και τον 9ο αι. π.Χ. εξαπλώθηκαν, με γέφυρα τα νησιά του Αιγαίου, στις δυτικές ακτές της Μ. Ασίας. Οι μεταναστευτικές αυτές κινήσεις είναι γνωστές ως πρώτος ελληνικός αποικισμός. Ελληνικά φύλα που μιλούσαν την αιολική διάλεκτο μετακινήθηκαν από τη Θεσσαλία προς το βορειοανατολικό Αιγαίο και εγκαταστάθηκαν στα νησιά Τένεδο και Λέσβο και στα απέναντι παράλια της Μ. Ασίας, στην περιοχή που ονομάστηκε Αιολίς.
-
Στην ομηρική εποχή (1100-750 π.Χ.), η οικονομία βασιζόταν στην αυτάρκεια, την ανταλλακτική οικονομία και τη γεωργία. Η πολιτική οργανωνόταν γύρω από βασιλικές ηγεμονίες, ενώ η εξουσία ανήκε σε τοπικούς άρχοντες (βασιλείς). Η κοινωνία ήταν πατριαρχική, ιεραρχική και διαιρούνταν σε ευγενείς, ελεύθερους και δούλους.
-
Ως προς την οικονομία, τα μέλη κάθε οικογένειας, μαζί με άλλα άτομα εξαρτιόνταν οικονομικά από την οικογένεια, συγκροτούσαν έναν οίκο και επιτελούσαν όλες τις παραγωγικές εργασίες. Δεν υπήρχαν περιθώρια εργασιακής ειδίκευσης σε μεγάλη κλίμακα και κατ’ επέκταση δεν υπήρχε βιοτεχνική ανάπτυξη. Όλα τα παραγόμενα αγαθά, καταναλώνονταν στο πλαίσιο του οίκου.
κοινωνική και οικονομική οργάνωση του οίκου συγκροτείται από: τους αρίστους, το πλήθος, τους δημιουργούς και τους δούλους. -
Ο πολιτισμός της ομηρικής εποχής (1100-750 π.Χ.) βασιζόταν στην προφορική παράδοση, με τα έπη της Ιλιάδας και της Οδύσσειας να διαμορφώνουν αξίες όπως η ανδρεία, η τιμή και η φιλοξενία. Η τέχνη ήταν λιτή, με γεωμετρικά μοτίβα στα αγγεία, ενώ η θρησκεία ήταν πολυθεϊστική, με ανθρωπόμορφους θεούς και σημαντικές τελετές. Η κοινωνική ζωή καθοριζόταν από ηρωικές αρετές και θεσμούς όπως η ξενία.
-
Στον τομέα του πολιτισμού, στις αρχές του 8ου αι. π.Χ. επανεμφανίζεται η γραφή στον ελλαδικό χώρο. Τα σύμβολα της γραφής δεν αποδίδουν πλέον συλλαβές αλλά φθόγγους. Η ελληνική αλφαβητική γραφή προέκυψε κατά τρόπο αφομοιωτικό από το φοινικικό αλφάβητο. Οι Έλληνες προσάρμοσαν τα σύμβολα στις φωνητικές αξίες της ελληνικής γλώσσας και επιπλέον πρόσθεσαν τα φωνήεντα που έλειπαν από το φοινικικό αλφάβητο. Έτσι έγιναν οι δημιουργοί του πρώτου πραγματικού αλφαβήτου.