Πανδημίες

  • 431 BCE

    ΠΑΝΔΗΜΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ

    ΠΑΝΔΗΜΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ
    «Το παρόν δημιουργήθηκε στο πλαίσιο υλοποίησης του Προγράμματος Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης/Εκπαίδευσης για το Περιβάλλον και την Αειφορία του Κ.Ε.ΠΕ.Α./Κ.Π.Ε. Μεσολογγίου με τίτλο "ΠΑΝΔΗΜΙΑ: να το δούμε ως ευκαιρία", το οποίο
    υλοποίησε το ΓΕΛ ΤΥΡΝΑΒΟΥ το σχολικό έτος 2021-2022».
    Υπεύθυνες καθηγήτριες: Πατσή Κωνσταντινιά και Φακή Ευαγγελία
  • 430 BCE

    Λοιμός της Αθήνας (430 π.Χ.)

    Λοιμός της Αθήνας (430 π.Χ.)
    Ο λοιμός της αρχαίας Αθήνας ενέσκηψε στην πόλη κατά το Β’ έτος του Πελοποννησιακού πολέμου 430 πΧ και η καταστροφή που προκάλεσε στον πληθυσμό της Αθήνας ήταν ένα σημαντικό πρώτο πλήγμα για την πόλη ως προς την εξέλιξη του πολέμου. Θεωρείται πως η επιδημία πρωτοεμφανίστηκε στο κύριο λιμένα της Αθήνας, τον Πειραιά, που αποτελούσε την κύρια είσοδο προμηθειών της πόλης.
  • 165

    Η Πανώλη των Αντωνίνων (165)

    Η  Πανώλη των Αντωνίνων (165)
    Ο λοιμός των Αντωνίνων, που ενίοτε αναφέρεται ως Λοιμός του Γαληνού, ξέσπασε το 165 μ.Χ., στο απόγειο της Ρωμαϊκής κυριαρχίας και διαδόθηκε σε ολόκληρη την Μεσόγειο κατά την θητεία του Μάρκου Αυρηλίου Αντωνίνου Αυγούστου (161-180) . Το πρώτο κύμα της επιδημίας διήρκεσε μέχρι το 180 μ.Χ. επηρεάζοντας το σύνολο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ενώ το 251-266 μ.Χ. ενέσκηψε δεύτερο κύμα γνωστό ως Πανδημία του Κυπριανού (πιθανόν ιλαρά) συνδυάζοντας συμπτώματα της προηγούμενης επιδημίας.
  • 250

    Πανώλη του Κυπριανού (250 )

    Πανώλη του Κυπριανού (250 )
    Η συγκεκριμένη επιδημία πανούκλας εμφανίστηκε το 250 μ.Χ. και πήρε το όνομά της από το πρώτο γνωστό θύμα, τον Κυπριανό, χριστιανό επίσκοπο της Καρχηδόνας. Τα κύρια συμπτώματα ήταν διάρροια, εμετός, πληγές στον λαιμό και γάγγραινα στα χέρια και τα πόδια. Εξαιτίας του φόβου που προκλήθηκε από την ταχεία εξάπλωση της ασθένειας οι κάτοικοι άρχισαν να εγκαταλείπουν τη χώρα, γεγονός όμως που είχε αποτέλεσμα -όπως και σήμερα- την εξάπλωσή της σε άλλες χώρες. ξεσπάσματά της
  • 541

    H Πανούκλα του Ιουστινιανού (541 )

    H Πανούκλα του Ιουστινιανού (541 )
    Αρχικά εμφανίστηκε στην Αίγυπτο κι εξαπλώθηκε μέσω της Παλαιστίνης και της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και έπειτα σε όλη τη Μεσόγειο. Σύμφωνα με τις πηγές, πέθαιναν 5.000 άνθρωποι την ημέρα και σκότωσε, σχεδόν, το ήμισυ του πληθυσμού της Πόλης .Ένα χαρακτηριστικό της πανούκλας του Ιουστινιανού ήταν η νέκρωση του χεριού. Το ξέσπασμα στην Κωνσταντινούπολη πιστεύεται πως έγινε στην πόλη από μολυσμένα ποντίκια που βρίσκονταν σε σκάφη σιτηρών και τα οποία έφθασαν από την Αίγυπτο.
  • 1100

    Λέπρα -11ος αιώνας

     Λέπρα -11ος αιώνας
    Η λέπρα εξελίχθηκε σε πανδημία στην Ευρώπη κατά τον Μεσαίωνα, με αποτέλεσμα την κατασκευή πολλών νοσοκομείων με εστίαση στη αυτή προκειμένου να φιλοξενήσει τον τεράστιο αριθμό θυμάτων. Μια αργά αναπτυσσόμενη βακτηριακή ασθένεια που προκαλεί πληγές και παραμορφώσεις, θεωρήθηκε ως τιμωρία από τον Θεό. Τώρα, γνωστή ως ασθένεια του Χάνσεν, εξακολουθεί να προσβάλλει δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους ετησίως και μπορεί να είναι θανατηφόρος αν δεν αντιμετωπιστεί με αντιβιοτικά.
  • 1331

    H βουβωνική πανώλη ή μεγάλη πανούκλα ( 1331-1770 μ.Χ.)

    H βουβωνική πανώλη ή μεγάλη πανούκλα ( 1331-1770 μ.Χ.)
    Μια από τις πλέον καταστροφικές πανδημίες που έχει γνωρίσει η ανθρωπότητα ήταν και η περιβόητη βουβωνική πανώλη ή μεγάλη πανούκλα. Στην περιοχή της Ευρασίας υπολογίζεται ότι κόστισε τη ζωή σε 75-200 εκατομμύρια ανθρώπους, ενώ στην Ευρώπη το αποκορύφωμα της έξαρσής της υπολογίζεται στο 1347-51. Αιτία της συγκεκριμένης ασθένειας, σύμφωνα με ερευνητές, ήταν το βακτήριο Yersinia pestis.
  • 1492

    Η Κολομβιανή Ανταλλαγή (1492)

    Η Κολομβιανή Ανταλλαγή (1492)
    Μετά την άφιξη των Ισπανών κονκισταδόρες στην Καραϊβική, οι ασθένειες όπως η ευλογιά, η ιλαρά και η βουβωνική πανώλη, μεταδόθηκαν στους ιθαγενείς πληθυσμούς. Οι μεταδοτικές αυτές ασθένειες εξολόθρευσαν το 90% των ιθαγενών σε Βόρεια και Νότια Αμερική. Tο 1492, ο Χριστόφορος Κολόμβος και οι άνδρες του ήλθαν σε επαφή με τη φυλή των Ταϊνό, που αριθμούσε 60.000 ανθρώπους. Το 1548 είχαν απομείνει μόνο 500.
    Το 1520 η αυτοκρατορία των Αζτέκων καταστράφηκε
  • 1518

    Η χορευτική πανούκλα (ή επιδημία χορού) του 1518

    Η χορευτική πανούκλα (ή επιδημία χορού) του 1518
    Η χορευτική πανούκλα (ή επιδημία χορού) του 1518 ήταν μια περίπτωση μανίας χορού που συνέβη στο Στρασβούργο της Αλσατίας (σύγχρονη Γαλλία) τον Ιούλιο του 1518, όταν μια γυναίκα άρχισε να χορεύει ένθερμα σε έναν δρόμο. Ιστορικά έγγραφα, όπως "σημειώσεις γιατρών, κηρύγματα καθεδρικών ναών, τοπικά και περιφερειακά χρονικά, ακόμη και σημειώσεις που εκδίδονται από το δημοτικό συμβούλιο του Στρασβούργου" αναφέρουν ξεκάθαρα ότι τα θύματα χόρευαν. Το γιατί δεν είναι γνωστό.
  • 1575

    H επιδημία της πανώλης στη Βενετία (1575-1576).

    H επιδημία της πανώλης στη Βενετία (1575-1576).
    Όταν η πανώλη έφτασε στη Βενετία το καλοκαίρι του 1575, μια από τις δυναμικές πόλεις της Ευρώπης, νέκρωσε τη ζωή στην πόλη . Το Καρναβάλι ακυρώθηκε. Το κήρυγμα και οι εκκλησιαστικές υπηρεσίες σταμάτησαν. Μαγαζιά, πανδοχεία και ταβέρνες έκλεισαν. Σε μια προσπάθεια να τεθεί σε καραντίνα η περιοχή που έχει πληγεί περισσότερο, η πόλη αποκλείστηκε στη γέφυρα του Ριάλτο και ο μισός πληθυσμός απομονώθηκε στα σπίτια του.
  • Η πανούκλα στο Παλέρμο (1624)

    Η πανούκλα στο Παλέρμο (1624)
    Η τρομερή επιδημία πανώλης στο Παλέρμο κόστισε τη ζωή πολλών ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένου και του αντιβασιλέα της Σικελίας,. Ενώ η πανούκλα ήταν σε έξαρση βρέθηκαν τα οστά της Αγίας Ροζαλίας στο όρος Πελεγκρίνο, γεγονός που επικύρωσε τη φήμη της ως πολιούχου Αγίας του Παλέρμου.
  • Η πανούκλα στη Νάπολη (1656)

    Η πανούκλα στη Νάπολη (1656)
    Το 1656 στη Νάπολη χιλιάδες άνθρωποι πέθαναν από πανώλη.
  • Η μεγάλη πανώλη του Λονδίνου (1665)

     Η μεγάλη πανώλη του Λονδίνου (1665)
    Η Μαύρη Πανώλη έγραψε το τελευταίο της κεφάλαιο στο Λονδίνο, το 1665. Η Μεγάλη Πληγή του Λονδίνου , που διήρκεσε από το 1665 έως το 1666, ήταν η τελευταία μεγάλη επιδημία της βουβωνικής πανώλης που συνέβη στην Αγγλία . Η μεγάλη μάστιγα σκότωσε περίπου 100.000 ανθρώπους - σχεδόν το ένα τέταρτο του πληθυσμού του Λονδίνου - σε 18 μήνες. Από το 1348 ως το 1665 εμφανίστηκε 40 φορές (!), σκορπώντας το θάνατο κάθε φορά, στο 20% του συνολικού πληθυσμού της πόλης
  • Η πανούκλα της Μασσαλίας (1720).

    Η πανούκλα της Μασσαλίας (1720).
    Στις 5 Μαΐου 1720, ένα εμπορικό πλοίο έπλευσε στη Μασσαλία έχοντας μόλις φτάσει από μια περιοχή στην ανατολική Μεσόγειο. Όταν το πλοίο έδεσε στη Μασσαλία, πολλά μέλη του πληρώματος ήταν άρρωστα. Έτσι, καθιερώθηκε προσωρινή καραντίνα και το πλοίο τοποθετήθηκε στο lazaret (τμήμα προορισμένο για καραντίνα). Αλλά η καραντίνα δεν κράτησε γιατί κάποια μέλη του πληρώματος απέκτησαν την ελευθερία τους με δωροδοκία. Μέσα σε λίγες μέρες, τα νοσοκομεία κατακλύστηκαν από θύματα πανώλης
  • Η πρώτη πανδημία χολέρας (1817)

    Η πρώτη πανδημία χολέρας (1817)
    Η πρώτη από τις επτά πανδημίες της χολέρας τα επόμενα 150 χρόνια, προήλθε από τη Ρωσία, όπου ένα εκατομμύριο άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Εξαπλώθηκε μέσα από το νερό και τις τροφές που είχαν μολυνθεί από τα περιττώματα και το βακτήριο μεταφέρθηκε από Βρετανούς στρατιώτες στην Ινδία, όπου πέθαναν εκατομμύρια άνθρωποι. Αργότερα εξαπλώθηκε στην Ισπανία, την Αφρική, την Ινδονησία, την Κίνα, την Ιαπωνία, την Ιταλία, τη Γερμανία και την Αμερική, όπου σκότωσε 150.000 ανθρώπους.
  • Η τρίτη πανδημία βουβωνικής πανώλης (1855)

    Η τρίτη πανδημία βουβωνικής πανώλης (1855)
    Ξεκινώντας από την Κίνα και μετακομίζοντας στην Ινδία και το Χονγκ Κονγκ, η βουβωνική πανώλη προκάλεσε 15 εκατομμύρια θύματα. Αρχικά εξαπλώθηκε μέσω των ψύλλων από την επαρχία Γιουνάν και θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους παράγοντας που προκάλεσε δύο σημαντικές εμφύλιες διαμάχες στην Κίνα.
    Η πανδημία θεωρήθηκε ενεργή έως το 1960, όταν τα κρούσματα έπεσαν κάτω από τα 200.
  • Η πανδημία ιλαράς στα Φίτζι (1875)

     Η πανδημία ιλαράς στα Φίτζι (1875)
    Ένα χρόνο αφότου τα νησιά Φίτζι του Νοτίου Ειρηνικού εντάχθηκαν στη Βρετανική Αυτοκρατορία, μία ομάδα ντόπιων προεστών επισκέφθηκε την Αυστραλία. Επιστρέφοντας στην πατρίδα τους έφεραν μαζί τους και την ασθένεια. Η ιλαρά εξαπλώθηκε με απίστευτη ταχύτητα και μέσα σε έξι μήνες αφάνισε το ένα τρίτο των κατοίκων των Φίτζι, συνολικά 40.000 άτομα.
  • Ρωσική γρίπη (1889-1890)

    Ρωσική γρίπη (1889-1890)
    Μία από τις πλέον άγνωστες και θανατηφόρες πανδημίες στην παγκόσμια ιστορία, ήταν η λεγόμενη «ρωσική γρίπη» που ξεκίνησε από την Μπουχάρα τον Μάιο του 1889. Άρχισε σταδιακά να επεκτείνεται από τον Οκτώβριο του 1889 ως τα τέλη του 1890, το δεύτερο «κύμα» της είχε διάρκεια από τον Μάρτιο ως τον Ιούνιο του 1891 και το τρίτο από τον Νοέμβριο του 1891 ως τον Ιούνιο του 1892. Δύο μικρότερης έντασης «κύματα», τον χειμώνα του 1893-1894 και στις αρχές του 1895 ολοκλήρωσαν τον κύκλο της
  • Η πανώλη στο Χόγκ Κόγκ (1894)

    Η πανώλη στο Χόγκ Κόγκ (1894)
    Κατά τη διάρκεια της πανώλης στο Χονγκ Κονγκ ανακαλύφθηκε το 1894 από τον Αλεξάντρ Υερσέν το Y. pestis . Ο Υερσέν ήταν μέλος της σχολής σκέψης Παστέρ. Ο Κιτασάτο Σιμπασαμπουρόου, Ιάπωνας βακτηριολόγος εκπαιδευμένος στην Γερμανία και ασκητής της μεθοδολογίας του Κοχ, απασχολήθηκε την ίδια περίοδο στην προσπάθεια εύρεσης του βακτηρίου που προκαλούσε τη πανώλη. Ωστόσο, ο Υερσέν συνέδεσε τη πανώλη με το Y. pestis.
  • Η Ισπανική Γρίπη (1918)

    Η Ισπανική Γρίπη (1918)
    Η Ισπανική γρίπη ήταν εκδηλώθηκε το 1918 και είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο από 17 έως 50 εκατομμυρίων ανθρώπων. Ο ιός μεταπήδησε από τα πτηνά στον άνθρωπο και στη συνέχεια άρχισε να μεταδίδεται μεταξύ των ανθρώπων.Στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες ο τύπος έκρυβε την έξαρση της πανδημίας. Αντίθετα, επειδή η Ισπανία είχε διατηρήσει στάση ουδετερότητας ο τύπος της έδινε μια πιο ρεαλιστική εικόνα της πανδημίας κι ετσι η νόσος έμεινε γνωστή ως ισπανική γρίπη
  • Η Ασιατική Γρίπη (1957)

    Η Ασιατική Γρίπη (1957)
    Ξεκίνησε από το Χονγκ Κονγκ και γρήγορα εξαπλώθηκε σε ολόκληρη την Κίνα και έπειτα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στην Ευρώπη η Μεγάλη Βρετανία ήταν αυτή που επλήγη περισσότερο με 14.000 νεκρούς μέσα σε έξι μήνες. Ένα δεύτερο κύμα της ασιατικής γρίπης ακολούθησε στις αρχές του 1958, προκαλώντας συνολικά περίπου 1, 1 εκατομμύρια θανάτους παγκοσμίως, με 116.000 θανάτους μόνο στις ΗΠΑ. Δημιουργήθηκε εμβόλιο που περιόρισε σημαντικά την πανδημία.
  • Η μάστιγα του AIDS (1981)

    Η μάστιγα του AIDS (1981)
    Το AIDS είναι μια παγκόσμια πανδημική νόσος που προκαλεί την σταδιακή κατάρρευση του ανοσοποιητικού συστήματος του ανθρώπου. Προκαλείται από τον ιό HIV που πιθανολογείται πως μεταφέρθηκε στους ανθρώπους από τους χιμπατζήδες της κεντροδυτικής Αφρικής στις αρχές του 20ου αιώνα ενώ ανιχνεύτηκε πρώτη φορά κλινικά στις ΗΠΑ το 1981. Μεταδίδεται κυρίως με τη σεξουαλική επαφή, την έκθεση σε μολυσμένα σωματικά υγρά κι από τη μητέρα στο έμβρυο.
  • sοβαρό οξύ αναπνευστικό σύνδρομο, γνωστό και ως SARS (2002)

    sοβαρό οξύ αναπνευστικό σύνδρομο, γνωστό και ως SARS (2002)
    Tο σοβαρό οξύ αναπνευστικό σύνδρομο (ΣΟΑΣ), γνωστό και ως SARS είναι ιογενής νόσος του αναπνευστικού συστήματος, ζωονοσικής προέλευσης, η οποία προκαλείται από τον κορονοϊό του SARS. Μια επιδημία του SARS καταγράφηκε από τον Νοέμβριο του 2002 μέχρι τον Ιούλιο του 2003 στη νότια Κίνα. Συνολικά καταγράφηκαν σε 37 χώρες 8.098 περιστατικά και 774 επιβεβαιωμένοι θάνατοι, με τα περισσότερα περιστατικά να παρατηρούνται στην Κίνα και Χονγκ Κονγκ
  • Η πανδημία της γρίπης των χοίρων (2009)

    Η πανδημία της γρίπης των χοίρων (2009)
    Η πανδημία της γρίπης των χοίρων του 2009, προκλήθηκε από τον ιό της γρίπης H1N1, ανακοινώθηκε από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) τον Ιούνιο του 2009 αποτελεί την τρίτη πρόσφατη πανδημία γρίπης που περιλαμβάνει τον ιό H1N1 Ο ιός φάνηκε να είναι ένα νέο στέλεχος H1N1 που προέκυψε από μια προηγούμενη τριπλή ανακατανομή ιών γρίπης των πτηνών, των χοίρων και των ανθρώπων που συνδυάστηκαν με έναν ιό της γρίπης της Ευρασίας των χοίρων, οδηγώντας στον όρο "γρίπη των χοίρων".
  • Η επιδημία της νόσου του ιού Έμπολα (2013–2016)

    Η επιδημία  της νόσου του ιού Έμπολα (2013–2016)
    Η επιδημία 2013–2016 της νόσου του ιού Έμπολα, με επίκεντρο τη Δυτική Αφρική, ήταν η πιο διαδεδομένη επιδημία της νόσου στην ιστορία. Προκάλεσε μεγάλες απώλειες ζωών και κοινωνικοοικονομική αναστάτωση στην περιοχή, κυρίως στη Γουινέα, τη Λιβερία και τη Σιέρα Λεόνε. Τα πρώτα κρούσματα καταγράφηκαν στη Γουινέα τον Δεκέμβριο του 2013. αργότερα, η ασθένεια εξαπλώθηκε στη γειτονική Λιβερία και τη Σιέρα Λεόνε, στη Νιγηρία και το Μάλι, στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ισπανία
  • Αναπνευστικό σύνδρομο της Μέσης Ανατολής (MERS-CoV) 2015.

    Αναπνευστικό σύνδρομο της Μέσης Ανατολής (MERS-CoV) 2015.
    Το αναπνευστικό σύνδρομο της Μέσης Ανατολής (ΑΣΜΑ, MERS ), επίσης γνωστό με τον όρο γρίπη της καμήλας, είναι ιογενής αναπνευστική λοίμωξη την οποία προκαλεί ο κορονοϊός του αναπνευστικού συνδρόμου της Μέσης Ανατολής (MERS-CoV). Το ποσοστό θνητότητας πλησιάζει το 36%.. Το 2015 ξέσπασε επιδημία του ιού στην Νότια Κορέα, ενώ το 2018 ξέσπασε επιδημία στην Σαουδική Αραβία, την Νότια Κορέα και άλλες χώρες. Ωστόσο ο χαμηλότερος αριθμός κρουσμάτων του ιού στην Σ. Αραβία καταγράφηκε το 2018
  • Πανδημία COVID-19 (2020)

    Πανδημία COVID-19 (2020)
    Η Πανδημία COVID-19 προκλήθηκε από τον Κορονοϊό SARS-CoV-2, ο οποίος εξαπλώθηκε και στην Ελλάδα από τις 26 Φεβρουαρίου 2020 και έπειτα. .Οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμη καθορίσει την προέλευση του Sars-CoV-2. Η συζήτηση για τη γένεσή του έχει συγκεντρωθεί γύρω από δύο ιδέες: μια εργαστηριακή «απόδραση» ή μια μόλυνση από ζώα. Μελέτες γύρω από τις νυχτερίδες που κατοικούν σε σπήλαια στο βόρειο Λάος και στην Καμπότζη, υποστηρίζουν την τελευταία υπόθεση