Το κάστρο της Άμφισσας στην διάρκεια των ετών.Το υλικό τηςπαρούσας ανάρτησης αντλήθηκε από την ιστοσελίδα kastrologos.gr ( ''ΚΑΣΤΡΟΛΟΓΟΣ" Κάστρα της Ελλάδας)
-
338 BCE
Ολική καταστροφή από τους Μακεδόνες
Το 338 π.Χ. η Άμφισσα καταστράφηκε από τον Φίλιππο Β' της Μακεδονίας, ο οποίος ως επικεφαλής του Αμφικτυονικού Συνεδρίου των Δελφών, κατά τον Δ΄ Ιερό Πόλεμο, κατέφθασε στη Φωκίδα με 30000 πεζούς και 2000 ιππείς και την κατέσκαψε εκ θεμελίων γκρεμίζοντας την ακρόπολή της. Η Άμφισσα είχε θεωρηθεί βέβηλος πόλις και της είχε επιβληθεί πρόστιμο που οι Φωκείς αρνήθηκαν να πληρώσουν. Όλα αυτά, επειδή θέλησαν να βάλουν χέρι στην περιουσία του Μαντείου των Δελφών που το θεωρούσαν «Φωκική Κώμη». -
190 BCE
Ανεπιτυχής πολιορκία από τους Ρωμαίους
Η πόλη ανοικοδομήθηκε και αποτέλεσε μέρος της πανίσχυρης Αιτωλικής Συμπολιτείας.
Το 190 π.Χ. ο Ρωμαίος ύπατος Μάνιος Ακίλιος Γλαβρίωνας απέτυχε να εκπορθήσει την πόλη, ενώ αργότερα, η Άμφισσα συνήψε ειρήνη με τη Ρώμη και παρέμεινε ανεξάρτητη χωρίς να πληρώνει φόρους. (ίσως να έγινε λόγω των Δελφών ή ότι η Αιτωλική Συμπολιτεία ήταν ανέκαθεν σύμμαχος των Ρωμαίων και ήταν αυτή που τους προσκάλεσε αρχικά να επέμβουν στην Ελλάδα για να βοηθήσουν στον πόλεμο εναντίον των Μακεδόνων). -
7 BCE
Αρχαία ακρόπολη (7ος ή 6ος π.Χ. αι.)
Η Άμφισσα κατοικείται από τους πανάρχαιους χρόνους όπως μαρτυρούν τα «Κυκλώπεια Τείχη» της Ακρόπολης. Αποτελούσε μεγάλη πόλη-κράτος και πρωτεύουσα των Εσπερίων ή Οζολών Λοκρών. Ο Ηρόδοτος την αναφέρει ως "ύπερθεν του Κρισαίου πεδίου". -
396
Καταστροφή από Βησιγότθους
Κατά την πρώιμη Βυζαντινή περίοδο, διάφοροι βάρβαροι επιδίδονται σε σκληρές επιδρομές στη Στερεά Ελλάδα. Η Άμφισσα κυριεύεται και καταστέφεται από τους Βησιγότθους του Αλάριχου ( το 396) -
448
Καταστροφή από Ούννους
Η Άμφισσα κυριεύεται και καταστέφεται από τους Ούννους του Αττίλα, το 448. -
600
Επισκευή επί Ιουστινιανού
Ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός τον 6ο αιώνα, στο πλαίσιο των οχυρωματικών του έργων σε ολόκληρη την αυτοκρατορία, επισκεύασε και το Κάστρο της Άμφισσας. -
996
Άλωση από τους Βουλγάρους και σφαγή
Το 10ο μ.Χ. αιώνα η Άμφισσα και η ακρόπολή της υπέστη μεγάλη καταστροφή από τους Βούλγαρους που υπό την ηγεσία του τσάρου Σαμουήλ, την πολιόρκησαν και την κατέλαβαν, εξαιτίας της προδοσίας ενός ντόπιου με το όνομα Κουτσοθόδωρος (996 μ.Χ). Ακολούθησε σφαγή με λίγους διασωθέντες που κατέφυγαν στα γύρω βουνά. -
1059
Επιδρομή Πετσενέγκων
Κάτι παρόμοιο συνέβη και το 1059 σε επιδρομή των Πετσενέγκων. -
1204
Φραγκοκρατία και ανακατασκευή του κάστρου
Το 1204 ήρθαν οι Φράγκοι, και αυτή ήταν η αρχή μιας περιόδου γρήγορων και δραματικών αλλαγών που διήρκεσε πάνω από δυο αιώνες. -
1204
Φραγκοκρατία- Αυθεντία των Σαλώνων
Στις αρχές του 13ου αιώνα ξεκινά η περίοδος της Φραγκοκρατίας και η πόλη αποδόθηκε στη μοιρασιά που έγινε μετά την άλωση του 1204 στον «Βασιλιά της Θεσσαλονίκης», Βονιφάτιο Μομφερατικό. Οι Φράγκοι μετονόμασαν την Άμφισσα σε La Sole ιδρύοντας την Αυθεντία των Σαλώνων. Πρώτος αυθέντης ορίστηκε ο Θωμάς Α΄ ντ' Ωτρεμενκούρ , ο οποίος έχτισε το πανίσχυρο Κάστρο των Σαλώνων πάνω στα θεμέλια της αρχαίας ακρόπολης. Ο Ωτρεμενκούρ είναι γνωστός εκ παραφθοράς και σαν ντε Στρομονκούρ. -
1210
Κατάληψη από το Δεσποτάτο της Ηπείρου
Το 1210, προσπάθησε να επεκτείνει τη βαρονία του προς τα δυτικά και επιτέθηκε στο λιμάνι του Γαλαξιδίου. Οι κάτοικοί του τότε ζήτησαν τη βοήθεια του Δεσπότη της Ηπείρου Μιχαήλ Α΄ Κομνηνού Δούκα ο οποίος άρπαξε την ευκαιρία. Ο στρατός του Δεσποτάτου κατέλαβε τα Σάλωνα το 1210 και ο Ωτρεμενκούρ σκοτώθηκε σε μάχη το 1212. -
1215
Επιστροφή των Φράγκων
Το 1215 ο γιος του, Θωμάς Β' Ωτρεμενκούρ, κατόρθωσε να ανακαταλάβει τα Σάλωνα.
Σημειωτέον ότι η Αυθεντία των Σαλώνων ήταν αρχικά υπό την επικυριαρχία του Πριγκιπάτου της Αχαΐας, αλλά από το 1278 εμφανίζεται να υπάγεται στο Δουκάτο των Αθηνών. -
1311
Υπό την κυριαρχία των Καταλανών
Τελευταίος Φράγκος αυθέντης των Σαλώνων ήταν ο Θωμάς Ωτρεμενκούρ ο Γ' που σκοτώθηκε στη μάχη του Κηφισού, το 1311 μ.Χ., μεταξύ Φράγκων και Καταλανών. Η μάχη του Κηφισού σήμανε την κατάλυση του Δουκάτου των Αθηνών από τους Καταλανούς, ενώ ο θάνατός του Θωμά σήμανε το τέλος της δυναστείας των Φράγκων ιπποτών στα Σάλωνα.
Η Αυθεντία των Σαλώνων περνάει στα χέρια των Καταλανών.
Πρώτος Καταλανός Κόμης ήταν ο Ρογήλο Ντε Λορ, που πήρε τα Σάλωνα σαν φέουδο και τη χήρα του Ωτρεμενκούρ για γυναίκα. -
1362
Οργάνωση κομητείας και επισκευή του κάστρου.
Μετά το θάνατο του Ντε Λορ, αυθέντης των Σαλώνων έγινε ο Αλφόνσος Φαντρίκ ή Φαδρίγος (Alfonso Federico de Sicilia) ένας από τους πιο ισχυρούς άντρες της εποχής του, που είχε διατελέσει αρχηγός της Καταλανικής Εταιρείας, τριτημόριος της Εύβοιας και Γενικός Βικάριος του Δουκάτου των Αθηνών. Αυτός οργάνωσε την κομητεία και επισκεύασε -ξανά- το κάστρο.
Το 1362 η κομητεία περνά στον Λουδοβίκο Φαδρίγο ( Lluís Frederic d'Aragó) , εγγονό του Αλφόνσο που έμελλε να είναι ο τελευταίος κόμης. -
1380
Ανακατάληψη κάστρου από Φαδρίγο
Το Μάιο του 1380, το κάστρο καταλήφθηκε από την Εταιρεία των Ναβαρραίων για λίγο, αλλά ο Φαδρίγος το ανακατέλαβε σύντομα. Ο Λουδοβίκος Φαντρίκ φαίνεται να ήταν αγαπητός στους Έλληνες. Παντρεύτηκε την Ελληνίδα πριγκίπισσα Ελένη Καντακουζηνή με την οποία απέκτησε μια κόρη, τη Μαρία Φαντρίκ. -
1382
Διοίκηση κομητείας
Πέθανε νέος, το 1382, και η διοίκηση της κομητείας πέρασε στη χήρα Ελένη Φαντρίκ - Καντακουζηνή, που ασκούσε καθήκοντα επιτρόπου της θυγατέρας της Μαρίας, και στην αρχή τα πήγαινε πολύ καλά. Η κόμισσα όμως ερωτεύτηκε παράφορα κάποιον παπά-Στράτο, ο οποίος, σαν άλλος Ρασπούτιν, δεν άργησε να πάρει de facto στα χέρια του την εξουσία. -
1394
Αρπαγή Αρετής
Ο παπα-Στράτος, άπληστος, ακόλαστος και τυραννικός, άρπαξε το 1394 την Αρετή, ανιψιά του δεσπότη των Σαλώνων, Σεραφείμ, γεγονός που δημιούργησε το επεισόδιο που περιγράφηκε πιο πάνω στα περί ονόματος για το κάστρο της Ωριάς, και έγινε αφορμή να καλέσει ο Σεραφείμ τους Τούρκους σε βοήθεια. -
1397
1397: Κατάληψη από τους Τούρκους
Έτσι το 1397 η κομητεία πέρασε στα χέρια του Τούρκου σουλτάνου Βαγιαζήτ Α΄. Η Ελένη Καντακουζηνή οδηγήθηκε στο χαρέμι του Σουλτάνου ενώ η κόρη της προτίμησε να δώσει τέλος στη ζωή της πηδώντας από το κάστρο. -
1402
Στη δικαιοδοσία του Δεσποτάτου του Μυστρά
Το 1402 έγινε νέα αλλαγή φρουράς: το κάστρο περιήλθε στον Δεσπότη του Μυστρά, Θεόδωρο Α' Παλαιολόγο, ο οποίος όμως δεν είχε τη δύναμη να το κρατήσει και το πούλησε στους Ιωαννίτες Ιππότες. -
1410
Κατάκτηση από τους Τούρκους
Τέλος, το 1410 περιήλθε οριστικά στους Οθωμανούς Τούρκους. -
Ανεξαρτητοποίηση υπό Ενετικό έλεγχο
Την περίοδο της Τουρκοκρατίας, έγιναν διάφορες εξεγέρσεις στην περιοχή της Παρνασσίδας, με κυριότερη αυτή του 1687, όταν ο επίσκοπος Σαλώνων Φιλόθεος και ο αρματωλός Κούρμας απελευθέρωσαν την περιοχή η οποία τέθηκε, τυπικά, υπό την επικυριαρχία των Ενετών. ( Ήταν η εποχή του Έκτου Ενετοτουρκικού πολέμου και ανάλογα περιστατικά είχαν σημειωθεί σε πολλλές περιοχές, ιδίως σε Αιτωλοακαρνανία και Πελοπόννησο, με την υποστήριξη των Ενετών.) Αυτό κράτησε μέχρι το 1698 οπότε οι Τούρκοι επέστρεψαν. -
Συνθήκη του Καρλοβιτς & επιστροφή Τούρκων
Επιστροφή Τούρκων -
Απελευθέρωση του κάστρου
Κατά την Επανάσταση του '21, τα Σάλωνα έγιναν το επίκεντρο του ξεσηκωμού στη Ρούμελη λόγω της γειτνίασης με τα γύρω βουνά όπου δρούσαν πολλοί κλέφτες. Το Πάσχα του ‘21, ο Πανουργιάς, επικεφαλής των Ελλήνων αγωνιστών, πάτησε το κάστρο και η φρουρά των 600 Τούρκων εξοντώθηκε. Τα Σάλωνα έγιναν το πρώτο κάστρο που έπεσε σε ελληνικά χέρια. -
Ανακατάληψη από τους Τούρκους
Το 1825 οι Τούρκοι ανακατέλαβαν ξανά τα Σάλωνα, για μερικούς μήνες, ενώ το ίδιο συνέβη και το 1826, από τον Κιουταχή. Τη δεύτερη φορά, κράτησαν την πόλη μέχρι το 1829 -
Παράδοση στους Έλληνες
Παρέδωσαν οι Τούρκοι την πόλη στον Δημήτριο Υψηλάντη