Εκχριστιανισμος των Σλαβων

Εκχριστιανισμός των Μοραβών

862

Ο Μοραβός ηγεμόνας Ραστισλάβος ζήτησε από το Βυζάντιο ιεραποστόλους, για να διδάξουν στο λαό του το Χριστιανισμό διότι
επιθυμούσε να στηριχτεί στο Βυζάντιο, για να αντισταθμίσει την απειλή των Γερμανών και των Βουλγάρων.
Ο αυτοκράτορας Μιχαήλ Γ' και ο πατριάρχης Φώτιος αντιλαμβανόμενοι τα οφέλη αυτής της πρότασης ανταποκρίθηκαν θετικά καθώς:
Το Βυζάντιο θα μπορούσε να επεκτείνει την επιρροή και την πνευματική του ακτινοβολία στην κεντρική Ευρώπη.

Αποστολή των αδελφών Κωνσταντίνου - Κυρίλλου και Μεθοδίου στη Μοραβία.

863

Την αποστολή ανέλαβαν δύο αδέλφια από τη Θεσσαλονίκη, ο Μεθόδιος και ο Κωνσταντίνος (που αργότερα πήρε το μοναστικό όνομα Κύριλλος) λόγω του ότι ήταν έμπειροι διπλωμάτες και γνωστοί λόγιοι και γνώριζαν άριστα τη σλαβική και άλλες γλώσσες. Οι δυο τους κατέφθασαν στη Μοραβία το θέρος το 863.

Το γλαγολιτικό αλφάβητο

863

Ο Κωνσταντίνος δημιούργησε ένα σλαβικό αλφάβητο που απέδιδε όλες τις φωνητικές ιδιαιτερότητες της σλαβικής.Ωστόσο, δεν αρκέστηκε μόνο σ' αυτό, αλλά απέδωσε στα σλαβικά τη Θεία Λειτουργία και τα ιερά βιβλία.
Η χρήση της σλαβικής διευκόλυνε τους Μοραβούς να κατανοήσουν το κήρυγμα και τη λειτουργία και εξασφάλισε τεράστια επιτυχία στο ιεραποστολικό έργο.

863‐866: Οργάνωση της σλαβικής εκκλησίας

Period: 863 to 866

Οι δύο αδελφοί μύησαν τους Σλάβους στο πολιτιστικό σύστημα των Ελλήνων και του Χριστιανισμού οργανώνοντας τη σλαβική εκκλησία, γεγονός που συντέλεσε στην ύπαρξη σλαβικής ενότητας.

Εκχριστιανισμός των Βουλγάρων

864

Στο ζήτημα του εκχριστιανισμού των Βουλγάρων η βυζαντινή εκκλησία συγκρούστηκε με τον πάπα, ο οποίος επιδίωκε την επέκταση της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας στην άμεση γειτονιά του Βυζαντίου. Ο βυζαντινός στρατός υποχρέωσε το βούλγαρο ηγεμόνα Βόρη να δεχτεί τον Χριστιανισμό από την Κωνσταντινούπολη και να βαπτιστεί μάλιστα ο ίδιος με ανάδοχο τον αυτοκράτορα Μιχαήλ Γ'.

Σύνοδος του έτους 867

867

Κάποια στιγμή οι Βούλγαροι ζήτησαν Ιεραποστόλους από τον πάπα προκαλώντας έτσι την έντονη αντίδραση του Πατριαρχείου και του αυτοκράτορα. Έτσι λοιπόν, η σύνοδος του 867:
1.Αναθεμάτισε τον πάπα
2.Απέρριψε το δόγμα περί εκπορεύσεως του Αγίου Πνεύματος και εκ του Υιού (filioque) και
3.Καταδίκασε την επέμβαση της Ρώμης στη Βουλγαρία.

Σύνοδος έτους 870

870

Με απόφαση της συνόδου του 870 η εκκλησία της Βουλγαρίας υπάχθηκε οριστικά στη δικαιοδοσία του πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης.

Επίσκεψη της ηγεμονίδας Όλγας

957

Το 957 η ηγεμονίδα του Κιέβου Όλγα επισκέφθηκε την Κωνσταντινούπολη. Έτσι, φαίνεται ότι τέθηκαν οι βάσεις του δεύτερου και οριστικού εκχριστιανισμού των Ρώσων .

Κατάληψη της Χερσώνας

988

Λόγω της εξέγερσης της μικρασιατικής αριστοκρατίας, ο αυτοκράτορας Βασίλειος Β' έκανε έκκληση για βοήθεια του Ρώσου ηγεμόνα Βλαδιμήρου, υποσχόμενος γάμο με την αδελφή του, Άννα. Αυτός ανταποκρίθηκε, αλλά ο Βασίλειος λησμόνησε την υπόσχεσή του. Τότε ο Βλαδίμηρος κατέλαβε τη Χερσώνα και ο αυτοκράτορας αναγκάστηκε να συναινέσει στο γάμο, με την προϋπόθεση ότι ο Ρώσος θα βαπτιζόταν χριστιανός. Στη Χερσώνα, έγιναν η βάπτιση του Βλαδιμήρου, ο γάμος και η ομαδική βάπτιση των Ρώσων στο Δνείπερο.

Οφέλη εκχριστιανισμού των Ρώσων

989

Με τον εκχριστιανισμό των Ρώσων:
1.Μια τεράστια έκταση εντάχθηκε στη σφαίρα επιρροής της Ορθοδοξίας και του βυζαντινού πολιτισμού.
2.Η μεταβολή αυτή επηρέασε καθοριστικά τη νοοτροπία και τον πνευματικό και υλικό πολιτισμό των Ρώσων.
3.Οι εμπορικές ανταλλαγές με το Βυζάντιο εντατικοποιήθηκαν.
4.Αυξήθηκε κατά πολύ ο αριθμός των Βαράγγων και Ρώσων μισθοφόρων που υπηρετούσαν στην αυτοκρατορική φρουρά και το βυζαντινό στρατό.

Συνέπειες εκχριστιανισμού των Ρώσων

989

Την υιοθεσία του χριστιανισμού ακολουθεί η μακρά περίοδος θρησκευτικού συγκρητισμού, κατά την οποία η παλιά και η νέα πίστη ουσιαστικά συνυπάρχουν.Σταδιακά, οι ιδιότητες των παλιών θεοτήτων μεταφέρονται στη νέα θρησκεία, ενώ πολλές παγανιστικές δοξασίες και όντα της σλαβικής μυθολογίας επιζούν σχεδόν άθικτα στη λαϊκή παράδοση. Το εθιμικό δίκαιο των ανατολικών Σλάβων συνεχίζει να ρυθμίζει, ως ένα βαθμό, τη λειτουργία της κοινωνίας.
Άρνηση των Ρώσων να καθιερώσουν στοιχεία του βυζαντινού δικαίου.