დნმ-ს აღმოჩენის ისტორია

1860 იანი წლები

1860

მენდელის ექსპერიმენტები.
მენდელმა დაადგინა, რომ არსებობს მემკვიდრული ფაქტორები.

1920 იანი წლები

1920

გრიფიტის ექსპერიმენტი.
გრიფიტმა დაადგინა, რომ ნივთიერებას შეუძლია ბაქტერია, რომელიც არ არის დაავადების გამომწვევი სიკვდილის გამომწვევ ბაქტერიად გარდაქმნას. მან ამ პროცესს ტრასფორმაცია უწოდა.

1940 იანი წლები

1940

ევერი, მაკლეოდი დამაკარდი.
ევერმა და მისმა გუნდმა დაადგინეს რომ გრიფიტის ექსპერიმენტში ტრანსფორმაციის გამომწვევი ნივთიერება დნმ-ია.

1950 იანი წლები

1950

ჰერშის და ჩეიზის ექსპერიმენტი.
ჰერშიმ და ჩეიზიმ ბაქტერიებისა და ბაქტერიოფაგების გამოყენებით დაადგინეს, რომ მემკვიდრული მასალა დნმ-ია და არა ცილა.

1953

1953

დნმ-ის სტრუქტურის აღმოჩენა.
უოტსონმა და კრიკმა აღმოაჩინეს დნმ-ის ორჯაჭვიანი სტრუქტურა.