Ιστορία μεσαιωνικής Ρωσίας

Μεσαιωνική ιστορία των Σλάβων

Period: 400 to 1054

Οι Σλάβοι από τον 5ο με 6ο αιώνα μ.Χ. άρχισαν να εξαπλώνονται στη Ρωσία, και μετά από πολλές στρατιωτικές εκστρατείες και συνάψεις συνθηκών υπό την κυριαρχία διάφορων ηγεμόνων, διαμόρφωσαν τη συλλογική τους ταυτότητα και εξελίχθηκαν σαν λαός, ιδιαίτερα μετά την καταλυτική επίδραση του εκχριστιανισμού τους που ώθησε την γραμματεία και τον πολιτισμό τους να προοδεύσει σε μεγάλο βαθμό.

Απαρχές εξάπλωσης των σλάβων στην ευρωπαική Ρωσία

Period: 400 to 500

Ο χώρος και ο χρόνος είναι παράγοντες, οι οποίοι επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο διαβίωσης των ανθρώπων από την αρχή της εξάπλωσης τους στη Ρωσία και είχαν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση πτυχών της συλλογικής ταυτότητας.

Επίθεση σκανδιναβών Ρως κατά της Κων/πολης

860

Το όνομα Ρως που εμφανίζεται με βεβαιότητα από το 2ο τέταρτο του 9ου αιώνα, αποδίδεται αρχικά σε έναν γερμανογενή λαό σκανδιναβικής προέλευσης που κατοικούσε στις ανατολικοευρωπαϊκές περιοχές και είχε αναπτύξει εκεί εμπορική και πολιτική δραστηριότητα.

Πιθανή κατάκτηση Κιέβου από τον Όλεγκ, μετάθεση κέντρου εξουσίας στο Κίεβο

882

Ο σκανδιναβός Όλεγκ είναι ο 1ος ιστορικά επιβεβαιωμένος ηγεμόνας του ρωσικού κράτους. Μετακινήθηκε από το βορρά προς το Νότο και εγκαταστάθηκε στο Κίεβο, ενώνοντας τις δύο άκρες της εμπορικής οδού και θέτοντάς την κάτω από μια ενιαία εξουσία, πράγμα που σήμαινε την εκμετάλλευση ολόκληρης της υδάτινης αρτηρίας που ένωνε τη βαλτική θάλασσα με τον εύξεινο πόντο.

Εκστρατεία Όλεγκ κατά της Κων/πολης

907

Συνθήκη των Ρώσων με το Βυζάντιο

911

Μεταξύ Ρώσων και βυζαντινών θα πρέπει να είχαν αναπτυχθεί εμπορικές σχέσεις, όταν οι δύο πλευρές έκλεισαν την πρώτη τους συνθήκη το 911. Η συνθήκη αυτή περιείχε όρους εξαιρετικά πλεονεκτικούς για τη ρωσική πλευρά, πράγμα που πιθανόν οφειλόταν στο γεγονός ότι υπογράφηκε μετά από μια έφοδο των ρώσων κατά του βυζαντίου.

Εκστρατεία των Ρώσων κατά της Κων/πολης, και συνομολόγηση μιας ρωσοβυζαντινής συνθήκης

944

Τον Όλεγκ διαδέχθηκε στο θρόνο του Κιέβου ο Ιγκόρ (912-945), ο οποίος κινήθηκε και αυτός το 941 επιθετικά κατά της Κωνσταντινούπολης. Ο στόλος του όμως νικήθηκε, επειδή οι Βυζαντινοί χρησιμοποίησαν εναντίον του αποτελεσματικά το «υγρόν πυρ». Η νέα βυζαντινορωσική συνθήκη (944) περιλάμβανε αυτούσια μια σειρά άρθρων της συνθήκης του 911, ενώ περιόριζε αισθητά την προνομιακή θέση των Ρώσων στην πόλη.

Θάνατος του ηγεμόνα Ιγκόρ

945

Η διακυβέρνηση του ηγεμόνα Ιγκόρ σταμάτησε απότομα, καθώς το 945 δολοφονήθηκε από μια σλαβική φυλή κατ'εντολή του φυλάρχου της, όταν επιχείρησε με μια μικρή μόνο συνοδεία να εισπράξει εκεί φόρο πολύ μεγαλύτερο από τον συνηθισμένο. Μετά τη δολοφονία του ανήλθε στο θρόνο του Κιέβου η χήρα του Όλγα, ως επίτροπος του ανήλικου γιου της.

Καταστροφή του Χανάτου των Χαζάρων από τον Σβιατοσλάβο, γιο του Ιγκόρ

964

Το 961 ο γιος της Όλγας, ο Σβιατοσλάβος ανέλαβε την εξουσία. Όμως η Όλγα συνέχισε να ελέγχει την εσωτερική διοίκηση της χώρας, επειδή ο γιος της και κατά τα δέκα χρόνια της διακυβέρνησής του (961-971) είχε επιδοθεί σε εκστρατείες. Οι πρώτες ενέργειες του Σβιατοσλάβου ήταν να καθυποτάξει το ισχυρό Χανάτο των Χαζάρων στην περιοχή του κάτω Βόλγα και να καταστρέψει την πρωτεύουσά του, το Ιτίλ, ένα παγκόσμιο εμπορικό κέντρο (964).

Σύναψη ρωσοβυζαντινής συνθήκης ειρήνης μετά την ήττα του Σβιατοσλάβου από τον βυζαντινό αυτοκράτορα

971

Το 967 ο βυζαντινός αυτοκράτορας πρότεινε στον Σβιατοσλάβο, με γενναία αμοιβή, να υποτάξει τους Βούλγαρους των Βαλκανίων. Οι προσπάθειες Ρώσων και Βυζαντινών έφεραν στρατιωτικές επιτυχίες που έκαναν τον Σβιατοσλάβο να μεταφέρει την πρωτεύουσα του στα Βαλκάνια. Ο Ιωάννης Τσιμισκής, αυτοκράτορας από το 969 αποφάσισε στρατιωτική αναμέτρηση με τους Ρώσους. Το 971 απελευθέρωσε τη Βουλγαρική πρωτεύουσα και ανάγκασε τον Σβιατοσλάβο συνάψει ειρήνη με το Βυζάντιο και να εγκαταλείψει τα Βαλκάνια.

εκχριστιανισμός ρώσου ηγεμόνα Βλαδίμηρου και του λαού του από το Βυζάντιο

988

Ο Βλαδίμηρος, γιος του Σβιατοσλάβου, θα έπαιρνε το χέρι της πορφυρογέννητης Άννας, αδελφής του αυτοκράτορα, με την προϋπόθεση ότι αυτός και ο λαός του θα ασπάζονταν τη χριστιανική θρησκεία. Πιθανότατα στις 6 Ιανουαρίου του 988, ο Βλαδίμηρος βαπτίσθηκε στο Κίεβο και ύστερα ακολούθησαν η βάπτιση του λαού του Κιέβου στο ποταμό Δνείπερο και ο γάμος του Ρώσου ηγεμόνα με τη βυζαντινή πριγκίπισσα Άννα.

Διακυβέρνηση χώρας από τον Γιαροσλάβο, 'χρυσή εποχή' του κράτους

Period: 1019 to 1054

Η προσέλευση στον Χριστιανισμό ήταν εξαιρετικά σημαντική, γιατί ο προφορικός μέχρι τότε πολιτισμός των Σλάβων δέχθηκε την ευεργετική επίδραση του υψηλού πολιτισμού του Βυζαντίου, κάτι που φαίνεται στην ιδιαίτερη ρωσική γραμματεία, από την περίοδο διακυβέρνησης της χώρας από τον γιο του Βλαδίμηρου, Γιαροσλάβο (1019-1054).