Χρονολόγιο Ολυμπιακών Αγώνων timeline

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 1896 γνωστοί και ως Αγώνες της 1ης Ολυμπιάδας, ήταν η πρώτη διεθνής αθλητική διοργάνωση Ολυμπιακών Αγώνων μετά την αναβίωσή τους στη σύγχρονη εποχή. Διοργανώθηκε στην Αθήνα από τις 25 Μαρτίου έως τις 3 Απριλίου 1896

Οι Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες του 1900, γνωστοί ως οι Αγώνες της 2ης Ολυμπιάδας, ήταν μία διεθνής αθλητική διοργάνωση που διεξήχθη το 1900 στο Παρίσι της Γαλλίας.Το Ολυμπιακό πρόγραμμα στο Παρίσι περιείχε 19 αθλήματα με συνολικά 85 αγωνίσματα.

Οι Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 1904, οι Αγώνες της 3ης Ολυμπιάδας της σύγχρονης εποχής, διοργανώθηκαν στο Σεντ Λούις των Ηνωμένων Πολιτειών από την 1 Ιουλίου έως και τις 23 Νοεμβρίου. Ήταν οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες εκτός Ευρώπης.

Οι 4οι Ολυμπιακοί Αγώνες είχαν ανατεθεί αρχικά στη Ρώμη, αλλά λόγω της μεγάλης έκρηξης του ηφαιστείου του Βεζούβιου το 1906, που προκάλεσε μεγάλες οικονομικές πληγές στην Ιταλία, η ΔΟΕ αποφάσισε να αναθέσει τη διοργάνωση στο Λονδίνο, που είχε την εμπειρία από άλλες αθλητικές διοργανώσεις, όπως το τουρνουά τένις του Γουίμπλεντον.

Η Σουηδία ήταν το 1912, όπως και σήμερα, μία οργανωμένη χώρα. Επομένως, η απόφαση της ΔΟΕ στις 27 Μαΐου 1909 να την επιλέξει ως διοργανώτρια των 5ων Ολυμπιακών Αγώνων ήταν η σοφότερη που είχε πάρει από τη μέρα που αναβίωσε ο θεσμός. Η Στοκχόλμη, που κέρδισε το χρίσμα με αντιπάλους το Βερολίνο, τη Ρώμη και το Μιλάνο, κατάφερε να αναβιώσει το ολυμπιακό πνεύμα.

Οι Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες του 1916, γνωστοί και ως Αγώνες της 6ης Ολυμπιάδας, ήταν μία διεθνής αθλητική διοργάνωση προγραμματισμένη να διεξαχθεί στο Βερολίνο της Γερμανίας, η οποία ματαιώθηκε λόγω του ξεσπάσματος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.

Οι 7οι Ολυμπιακοί Αγώνες διεξήχθησαν στην Αμβέρσα του Βελγίου από τις 20 Απριλίου έως τις 12 Σεπτεμβρίου 1920. Για πρώτη φορά παρουσιάσθηκε η σημαία με τους 5 ολυμπιακούς κύκλους και εκφωνήθηκε ο όρκος των αθλητών. Οι Ολυμπιακοί της Αμβέρσας περιλάμβαναν και μία εβδομάδα με χειμερινά σπορ, που αποτέλεσαν τον προάγγελο για την καθιέρωση των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων.

Είχαν συμπληρωθεί τριάντα χρόνια από την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων και ο βαρόνος Πιέρ Ντε Κουμπερτέν δεν είχε λησμονήσει την αποτυχία το 1900 στους δεύτερους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού. Τελικά έπεισε την ΔΟΕ να διοργανώσει τους αγώνες του 1924 στην πατρίδα του και έτσι το Παρίσι ήταν η πρώτη πόλη που διοργάνωνε Ολυμπιάδα για δεύτερη φορά.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Άμστερνταμ σηματοδοτήθηκαν από τις πολλές καινοτομίες, που άλλαξαν την όψη τους. Η χρονική διάρκεια περιορίστηκε στις 16 ημέρες (28 Ιουλίου – 12 Αυγούστου), που έκτοτε ακολουθείται πιστά από την εκάστοτε διοργανώτρια χώρα. Εμφανίστηκαν για πρώτη φορά οι γυναίκες σε αγωνίσματα στίβου, αν και υπήρχαν πολλές αντιδράσεις με προεξάρχοντες τον αναβιωτή των Ολυμπιακών Αγώνων Πιερ ντε Κουμπερτέν και τον Πάπα Πίο Γ’.

Οι Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 1932, οι Αγώνες της 10ης Ολυμπιάδας της σύγχρονης εποχής, διοργανώθηκαν στο Λος Άντζελες των Ηνωμένων Πολιτειών από τις 30 Ιουλίου έως και τις 14 Αυγούστου.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 1936 διεξήχθησαν από την 1η έως τις 16 Αυγούστου στο Βερολίνο, την πρωτεύουσα της Γερμανίας.Τη Γερμανία κυβερνούσαν οι Ναζί και ο Αδόλφος Χίτλερ, θαυμαστής της Αρχαίας Ελλάδας, βρήκε την ευκαιρία να προβάλει μέσω των αγώνων τη λεγόμενη «Αρία Φυλή» και την κυριαρχία της έναντι των υπόλοιπων πληθυσμών του πλανήτη. Τρία χρόνια αργότερα, ο αυστριακής καταγωγής δικτάτορας έμελλε να γίνει η αιτία για τον πιο αιματηρό πόλεμο που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα.

Δεν διεξήχθησαν, λόγω του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Με την Ευρώπη να μετράει ακόμη τις πληγές της από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 1948 διεξήχθησαν με λιτό τρόπο στο Λονδίνο, από τις 29 Ιουλίου έως τις 14 Αυγούστου. Ήταν οι δεύτεροι που διοργάνωνε η βρετανική πρωτεύουσα και οι πρώτοι μετά το 1936. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 1940 και του 1944 ματαιώθηκαν, λόγω του πολέμου.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 1952 διεξήχθησαν στο Ελσίνκι από τις 19 Ιουλίου έως τις 3 Αυγούστου 1952. Πήραν μέρος 4.955 αθλητές (4.436 άνδρες και 519 γυναίκες) από 69 χώρες.
Η πρωτεύουσα της Φιλανδίας κέρδισε τους Αγώνες στις 21 Ιουνίου 1947, κατά τη διάρκεια της 40ης συνόδου της ΔΟΕ που έγινε στη Στοκχόλμη, αφού υπερίσχυσε των υποψηφιοτήτων πέντε αμερικανικών πόλεων (Λος Άντζελες, Μινεάπολη, Φιλαδέλφεια, Σικάγο, Ντιτρόιτ) και του Άμστερνταμ.

Στις 8 Δεκεμβρίου 1956 έπεσε η «αυλαία» των 16ων Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων, των πρώτων στην Ιστορία που έγιναν στο νότιο ημισφαίριο της γης, των πρώτων που έγιναν εκτός Ευρώπης και Βόρειας Αμερικής, αλλά και των πρώτων που διεξήχθησαν τους μήνες Νοέμβριο και Δεκέμβριο, δηλαδή σε μια εποχή όπου στην Αυστραλία είχε αρχίσει να καλοκαιριάζει, αλλά τις χώρες του βόρειου ημισφαιρίου ήταν χειμώνας.

Η Ρώμη διοργάνωσε τους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες, που διεξήχθησαν επί ιταλικού εδάφους (25 Αυγούστου – 11 Σεπτεμβρίου), με απόλυτη επιτυχία, ισορροπώντας ανάμεσα στο αρχαίο και το σύγχρονο πνεύμα. Για πρώτη φορά, οι Ολυμπιακοί Αγώνες είχαν πλήρη τηλεοπτική κάλυψη μέσω της Γιουροβίζιον, ενώ χρησιμοποιήθηκαν υπολογιστές της IBM για την επεξεργασία των αποτελεσμάτων.

Οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες που διεξήχθησαν σε χώρα της Ασίας και οι πρώτοι αγώνες υψηλής τεχνολογίας. Έλαβαν χώρα από τις 10 έως τις 24 Οκτωβρίου και συμμετείχαν 5.151 αθλητές (4.473 άνδρες και 678 γυναίκες) από 93 χώρες. Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή απέκλεισε τη Νότια Αφρική, λόγω της πολιτικής των φυλετικών διακρίσεων (απαρτχάιντ).

Η Πόλη του Μεξικού κέρδισε τους αγώνες το 1963, όταν υπερίσχυσε του Ντιτρόιτ, της Λιόν και του Μπουένος Άιρες. Οι αθάνατοι της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής θέλησαν με την απόφασή τους αυτή να επιβραβεύσουν την οικονομική πρόοδο της μεγάλης χώρας της Κεντρικής Αμερικής, που ανήκε πλέον στη χορεία των αναπτυσσόμενων κρατών. Δεν υπολόγισαν, όμως, το έλλειμμα δημοκρατίας της χώρας των Αζτέκων, την οποία κυβερνούσε από το 1929 το Θεσμικό Επαναστατικό Κόμμα.

Τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972 διεκδίκησαν τέσσερις πόλεις: Μόναχο, Μόντρεαλ, Ντιτρόιτ και Μαδρίτη. Η πρωτεύουσα της Βαυαρίας κέρδισε τη διοργάνωση στη δεύτερη ψηφοφορία (26 Απριλίου 1966), κατά τη διάρκεια της 64ης συνόδου της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (ΔΟΕ), που έγινε στη Ρώμη.
Στο Μόναχο καθιερώθηκε ο Ολυμπιακός όρκος και για τους κριτές, ενώ δημιουργείται η πρώτη μασκότ των Αγώνων με την έγκριση της ΔΟΕ. Είναι ένα πολύχρωμο σκυλάκι κι έχει το όνομα Βάλντι.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Μόντρεαλ διεξήχθησαν από τις 17 Ιουλίου έως την 1η Αυγούστου. Πήραν μέρος 6.026 αθλητές (4.781 άνδρες και 1.247 γυναίκες) από 92 χώρες. Η μασκότ των αγώνων ήταν ο «Αμίκ», όνομα που στη γλώσσα των Ινδιάνων σημαίνει κάστορας, συμβολίζοντας τη σκληρή δουλειά.

Ήταν οι 19οι αγώνες της σύγχρονης ολυμπιακής ιστορίας και οι πρώτοι που διεξήχθησαν σε κομμουνιστική χώρα. Ήταν, επίσης, οι πρώτοι αγώνες, που επλήγησαν σε τέτοια έκταση από την πολιτική.
Η Σοβιετική Ένωση του Λεονίντ Μπρέζνιεφ είχε επενδύσει πολλά στους αγώνες για να προβάλλει τα επιτεύγματα του κομμουνιστικού στρατοπέδου. Στις 21 Μαρτίου ο αμερικανός πρόεδρος Τζίμι Κάρτερ ανακοίνωσε ότι η χώρα του θα μποϊκοτάρει του Αγώνες, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την εισβολή των Σοβιετικών στο Αφγανιστάν.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Λος Άντζελες διεξήχθησαν από τις 28 Ιουλίου έως τις 12 Αυγούστου 1984. Ήταν η σειρά των κομμουνιστικών χωρών (πλην Ρουμανίας) να μποϋκοτάρουν τους Αγώνες, όπως έκαναν οι Δυτικοί (πλην εξαιρέσεων) το 1980 στη Μόσχα, με τη δικαιολογία ότι οι Αμερικανοί δεν εγγυόνταν την ασφάλεια των αθλητών τους. Οι Αγώνες σημείωσαν ανεπανάληπτη οικονομική επιτυχία και για πρώτη φορά έγιναν ελκυστικό εμπορικό προϊόν.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Σεούλ διεξήχθησαν από τις 17 Σεπτεμβρίου έως τις 2 Οκτωβρίου του 1988. Η Νότια Κορέα βρήκε την ευκαιρία να γίνει γνωστή στο υπόλοιπο κόσμο και να δείξει ότι είναι μία χώρα του μέλλοντος. Διοργάνωσε απόλυτα επιτυχημένους αγώνες, που άφησαν και κέρδος.

Με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και τον τερματισμό του Ψυχρού Πολέμου, το Ολυμπιακό Κίνημα παρουσιάσθηκε, μετά από χρόνια, ενωμένο στην πρωτεύουσα της Καταλωνίας, όπου από τις 25 Ιουλίου έως τις 9 Αυγούστου διεξήχθησαν οι 25οι Ολυμπιακοί Αγώνες, οι πρώτοι επί ισπανικού εδάφους. Η Βαρκελώνη εκμεταλλεύτηκε τους Ολυμπιακούς Αγώνες για να προχωρήσει σε μία ριζική αναμόρφωση της πόλης, κάτι σπάνιο στην ιστορία της διοργάνωσης.

Η Ελλάδα διεκδίκησε τους 26ους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1996 για να γιορτάσει τα 100 χρόνια από την αναβίωση του θεσμού, αλλά τους έχασε, όχι μόνο από την Κόκα - Κόλα και την Ατλάντα, αλλά και από τη δική της ανετοιμότητα, προς μεγάλη απογοήτευση των Ελλήνων. Στην κρίσιμη πέμπτη ψηφοφορία για την ανάθεση της διοργάνωσης, που έγινε στο Τόκιο στις 18 Σεπτεμβρίου 1990, η Ατλάντα έλαβε 51 ψήφους και η Αθήνα 35.

Για δεύτερη φορά, οι Ολυμπιακοί Αγώνες έγιναν στο Νότιο Ημισφαίριο και συγκεκριμένα στην Αυστραλία. Από τη Μελβούρνη το 1952 περάσαμε στο Σίδνεϊ το 2000. Διεξήχθησαν από τις 15 Σεπτεμβρίου έως τη 1 Οκτωβρίου του 2000 και πήραν μέρος 10.651 αθλητές (6.582 άνδρες και 4.069 γυναίκες) από 199 χώρες.

Η Αθήνα επιλέχθηκε να διοργανώσει για δεύτερη φορά Ολυμπιακούς Αγώνες μετά το 1896, με ψήφους 66 έναντι 41 της Ρώμης, στην ψηφοφορία που διεξήχθη στις 5 Σεπτεμβρίου 1997 στη Λοζάνη. Με την ψυχή στο στόμα και με μεγάλες υπερβάσεις στον προϋπολογισμό έγιναν οι Ολυμπιακοί της Αθήνας (13 - 29 Αυγούστου), που έπεσαν θύμα των τρομοκρατικών επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στις ΗΠΑ και της συνακόλουθης τρομοφοβίας, με αποτέλεσμα να υπάρξει μικρή προσέλευση φιλάθλων από το εξωτερικό.

Οι 29οι Ολυμπιακοί Αγώνες έγιναν από τις 8 έως τις 24 Αυγούστου 2008 στο Πεκίνο. Στο πρόγραμμα εντάχθηκε η κολύμβηση σε ανοιχτή θάλασσα, ενώ οι Αγώνες αναμεταδόθηκαν για πρώτη φορά τηλεοπτικά με ψηφιακό σήμα υψηλής ευκρίνειας . Την ημέρα της τελετής έναρξης, ξεκίνησαν οι εχθροπραξίες μεταξύ Ρωσίας και Γεωργίας στη διαφιλονικούμενη Νότια Οσετία, σπάζοντας για μία ακόμη φορά την ολυμπιακή εκεχειρία, που τηρούσαν ως κόρη οφθαλμού οι Έλληνες στους Ολυμπιακούς της αρχαιότητας.

Το Λονδίνο έγινε η πρώτη πόλη που φιλοξένησε Ολυμπιακούς Αγώνες για τρίτη φορά . Έδωσε σκληρή μάχη για να αποκτήσει το δικαίωμα να διοργανώσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012. Στις 6 Ιουλίου 2005, κατά τη διάρκεια της 117ης συνόδου της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής στη Σιγκαπούρη, επικράτησε στην τελική ψηφοφορία του Παρισιού με ψήφους 54 έναντι 50. Νωρίτερα, είχαν τεθεί εκτός μάχης οι υποψηφιότητες της Μόσχας, της Νέας Υόρκης και της Μαδρίτης.

Η πόλη υποδοχής του Ρίο ντε Τζανέιρο ανακοινώθηκε στην 121η Σύνοδο της ΔΟΕ που πραγματοποιήθηκε στην Κοπεγχάγη της Δανίας στις 2 Οκτωβρίου 2009. Το Ρίο έγινε η πρώτη νοτιοαμερικανική πόλη που φιλοξενεί τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες. Αυτοί ήταν επίσης οι πρώτοι αγώνες που πραγματοποιούνται σε μια πορτογαλόφωνη χώρα, οι πρώτοι που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της χειμερινής περιόδου στη διοργανώτρια χώρα, και οι πρώτοι από το 1968 που πραγματοποιήθηκαν στη Λατινική Αμερική