Untitled

Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΧΡΟΝΟΓΡΑΜΜΗ ΤΟΥ ΦΑΒΙΕΡΟΥ-...ΕΡΓΑΣΙΑ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΤ1 (ΜΑΘΗΤΗΣ ΑΝΕΣΤΗΣ ΤΟΜΠΑΖΗΣ)

  • ΦΙΛΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ

    ΦΙΛΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ
    Το φιλελληνικό ρεύμα που αναπτύχθηκε σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες και στην Αμερική, πριν και κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821, προσέφερε σημαντική βοήθεια στον ελληνικό Αγώνα, ενισχύοντας τους Έλληνες τόσο σε υλικό όσο και σε ηθικό επίπεδο. .Κατά τη διάρκεια της Επανάστασης, πολλοί άνθρωποι του πνεύματος και των τεχνών μέσω των συγγραφικών και των καλλιτεχνικών τους δραστηριοτήτων διαμόρφωσαν μία φιλελληνική κουλτούρα που επηρέασε έντονα την κοινή γνώμη της εποχής.
  • Ο Φαβιέρος στο Ναύπλιο...

    Ο Φαβιέρος στο Ναύπλιο...
    ο Φαβιέρος ανέλαβε να καταρτίσει ένα πρόγραμμα, σκοπός του οποίου ήταν να μυήσει τους Έλληνες στις σύγχρονες τεχνικές της γεωργίας και της βιομηχανίας. Ο στόχος ήταν να μπορέσει η Ελλάδα να παράγει προϊόντα τα οποία μέχρι τότε εισήγαγε από το εξωτερικό. Επιπλέον, ο Φαβιέρος ανέλαβε την υποχρέωση να παράσχει ολοκληρωμένη στρατιωτική βοήθεια, να συμβάλει στην κατασκευή οπλοστασίων και οχυρωματικών έργων, να προσφέρει εκπαίδευση στρατιωτικής τακτικής και να εγκαθιδρύσει μια στρατιωτική ακαδημία.
  • ο Φαβιέρος στην πολιορκία της Τριπολιτσάς...

    ο Φαβιέρος στην πολιορκία της Τριπολιτσάς...
    Τον Σεπτέμβριο του 1825, ο Φαβιέρος με τον Τακτικό Στρατό πήρε μέρος στις πολιορκία της Τριπολιτσάς (την οποία είχε καταλάβει ο Ιμπραήμ).
  • Ο Τακτικός στρατός του Φαβιέρο στην Αθήνα...

    Ο Τακτικός στρατός του Φαβιέρο στην Αθήνα...
    Στις 5 Οκτωβρίου 1825, ο Φαβιέρος και το Τακτικό Σώμα του εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Εκεί ο Φαβιέρος ενημέρωσε τους κατοίκους της πόλης υπογραμμίζοντας την αξία του Τακτικού Σώματος παρακινώντας τους να καταταγούν στον στρατό. Σύντομα, η δύναμη του στρατεύματος ανήλθε στους 4.000 άνδρες γεγονός που οδήγησε στην αύξηση της δύναμης των υφιστάμενων ταγμάτων και στη συγκρότηση νέων. Χάρη στη διοίκηση του Φαβιέρου το Τακτικό Σώμα κατάφερε να καταστεί αξιόμαχο μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα.
  • Ο Τακτικός Στρατός του Φαβιέρο

    Ο Τακτικός Στρατός του Φαβιέρο
    Η Ελληνική Κυβέρνηση είδε στο πρόσωπο του Φαβιέρου το άτομο εκείνο που ήταν κατάλληλο και έμπειρο προκειμένου να οργανώσει ένα Τακτικό Στρατό ανάλογο με αυτόν του Ιμπραήμ. Υπό αυτές τις συνθήκες, ο Φαβιέρος ανέλαβε τη διοίκηση, καθώς και την εκπαίδευση του τακτικού στρατεύματος στο Ναύπλιο, στις 30 Ιουλίου 1825.
  • Η μάχη στην Κάρυστο

    Η μάχη στην Κάρυστο
    Την περίοδο αυτή το Σώμα συμμετείχε σε μία εκστρατεία στην Κάρυστο, η οποία τελικά απέτυχε. Η έλλειψη πόρων, οι απώλειες λόγω των στρατιωτικών επιχειρήσεων, των ασθενειών και της λιποταξίας, οδήγησαν σε μείωση της δύναμης του Σώματος. Έτσι ο Φαβιέρος προχώρησε στην αναδιοργάνωσή του, στις 20 Ιουλίου 1826.
  • Οχυρό Τακτικούπολη!

    Οχυρό Τακτικούπολη!
    Το Σώμα του Φαβιέρο εγκαταστάθηκε στα Μέθανα, όπου ο Φαβιέρος οργάνωσε μόνιμες εγκαταστάσεις για τη διαμονή και την εκπαίδευση των στρατιωτών τις οποίες ονόμασε «Τακτικούπολη».
    Το Οχυρό Τακτικούπολη, έχει κτισθεί από τον Φαβιέρο το 1826 στον λόφο του στενού των Μεθάνων, στη στενή λωρίδα γης που συνδέει τα Μέθανα με την Πελοπόννησο.
  • Η Πολιορκία της Ακροπόλεως

    Η Πολιορκία της Ακροπόλεως
    Ο Συνταγματάρχης Φαβιέρος, επικεφαλής 650 ανδρών, τη νύκτα της 13ης Δεκεμβρίου, κατάφερε να σπάσει τον αποκλεισμό και να ενισχύσει τη φρουρά της Ακρόπολης με άνδρες και πολεμοφόδια. Κατά τη διάρκεια της επιχείρησης αυτής, κινδύνευσε η ζωή του, καθώς προσβλήθηκε από τύφο Η αντίσταση της Ακρόπολης, είχε πολύτιμη αξία για την επιτυχή έκβαση της Επανάστασης, καθώς διευκόλυνε τις εξελίξεις διπλωματικά και κατέληξε στη ναυμαχία του Ναβαρίνου, εξαιρετικά σημαντική για την ιστορία της Ελλάδας.
  • Η μάχη στο Χαϊδάρι

    Η μάχη στο Χαϊδάρι
    Ο στρατός του Καραϊσκάκη και του Φαβιέρου κινήθηκε τη νύχτα της 5ης – 6ης Αυγούστου χωρίς αποσκευές και έφτασε τα μεσάνυχτα στο Χαϊδάρι, όπου και εγκαταστάθηκαν παντού στα καίρια σημεία .Μετά από πολλές μάχες ο Φαβιέρος και ενώ απέκρουσε έφοδο των Τούρκων, από παρεξήγηση και αφού τραυματίστηκε και αποχώρησε ο διοικητής Ροβέρτος άφησε ένα κενό. Από εκεί εισέβαλε το τούρκικο ιππικό και άρχισε να σπαθίζει τους τακτικούς Έλληνες, οι οποίοι αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν εγκαταλείποντας τη θέση τους.
  • Η Εκστρατεία στη Χίο...

    Η Εκστρατεία στη Χίο...
    Ο Φαβιέρος, προκειμένου να αποφύγει την ολοκληρωτική διάλυση του στρατού, δέχθηκε πρόταση από τους Χιώτες για να οργανώσει μία εκστρατεία για την απελευθέρωση του νησιού. Δυστυχώς, η εκστρατεία αυτή απέτυχε και το Τακτικό Σώμα επέστρεψε στα Μέθανα. Οι λόγοι της αποτυχίας, είναι πολλοί. Κυρίως η κακή συνεργασία μεταξύ του Τακτικού Σώματος και των ατάκτων, και η έλλειψη συντονισμού. Ο Φαβιέρος κατηγορήθηκε ότι ανέλαβε μια άσκοπη πολεμική επιχείρηση.
  • Σύγκρουση Φαβιέρου Καποδίστρια.

    Σύγκρουση  Φαβιέρου  Καποδίστρια.
    Η αποτυχία στη Χίο ήταν η πρώτη αφορμή για να τεθούν σε δοκιμασία οι σχέσεις ανάμεσα στον Φαβιέρο και τον νέο Κυβερνήτη, παρότι στην αρχή αυτές φαίνονταν αρκετά φιλικές. Ο Κυβερνήτης Καποδίστριας είχε διαφορετικές απόψεις για τον χαρακτήρα του στρατού, ενώ φαίνεται ότι τον ενοχλούσαν οι φιλελεύθερες πεποιθήσεις του Φαβιέρου. Η κατάσταση αυτή ενόχλησε τον Φαβιέρο, ο οποίος υπέβαλε την παραίτησή του στις 22 Μαΐου 1828
  • ο Φαβιέρος εγκαταλείπει την Ελλάδα...

    ο Φαβιέρος εγκαταλείπει την Ελλάδα...
    Η κατάσταση αυτή ενόχλησε τον Φαβιέρο, ο οποίος υπέβαλε την παραίτησή του στις 22 Μαΐου 1828. Η διαφωνία αυτή οξύνθηκε όταν ο Φαβιέρος επέστρεψε αργότερα στην Ελλάδα με το Γαλλικό εκστρατευτικό σώμα του Μοριά, και ζήτησε να του ανατεθεί εκ νέου η αρχηγία του Τακτικού Στρατού. Ο Καποδίστριας απέρριψε τις προτάσεις του και ο Φαβιέρος, απογοητευμένος, εγκατέλειψε οριστικά την Ελλάδα για τη Γαλλία στις αρχές του 1829.
  • Ο Φαβιέρος μετά την Ελλάδα...

    Ο Φαβιέρος  μετά την Ελλάδα...
    Στη Γαλλία, το 1830, ο Φαβιέρος συμμετείχε στην Ιουλιανή Επανάσταση και κατόπιν, έγινε φρούραρχος στο Παρίσι. Το 1831, παντρεύτηκε Ισπανίδα με την οποία απέκτησε έναν υιό. Το 1839 έγινε Γενικός Επιθεωρητής του Γαλλικού στρατού, το 1845 μέλος της γαλλικής εθνοσυνέλευσης και το 1849 βουλευτής της Meurthe. Τέθηκε σε αποστρατεία το 1848, και ορίσθηκε πρέσβυς στην Κωνσταντινούπολη και εν συνεχεία στη Δανία. Το 1851 αποσύρθηκε οριστικά από τον δημόσιο βίο. Πέθανε το 1855 στο Παρίσι,