Η ιστορία των νόμπελ φυσικής

Τα βραβεία νόμπελ φυσικής

1900

Το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής απονέμεται κάθε χρόνο από τη Σουηδική Βασιλική Ακαδημία των Επιστημών σε επιστήμονες στους διάφορους τομείς της Φυσικής. Είναι το ένα από τα πέντε Βραβεία Νόμπελ τα οποία καθιερώθηκαν από τη βούληση (διαθήκη) του Άλφρεντ Νόμπελ. Χορηγούνται για την εξαιρετική συμβολή στη φυσική, τη χημεία, τη λογοτεχνία, την ειρήνη και την ιατρική.

1901. Βίλχελμ Κόνραντ Ρέντγκεν

1901

Ο Βίλχελμ Κόνραντ Ρέντγκεν (Wilhelm Conrad Röntgen, 27 Μαρτίου 1845 - 10 Φεβρουαρίου 1923) ήταν Γερμανός φυσικός. Σπούδασε στο ETH Ζυρίχης. Διετέλεσε υφηγητής στο πανεπιστήμιο του Στρασβούργου το 1874, τακτικός καθηγητής της Φυσικής και διευθυντής του εργαστηρίου Φυσικής του πανεπιστημίου Γκίσεν, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Βύρτσμπουργκ το 1885 και τελικά καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Μονάχου (1900 - 1920).

1902. Χέντρικ Αντόον Λόρεντζ και Πιέτερ Ζέεμαν

1902

Ο Χέντρικ Αντόον Λόρεντζ ήταν Ολλανδός φυσικός.
Ο Πιέτερ Ζέεμαν ήταν Ολλανδός φυσικός που μοιράσθηκε το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής του 1902 με τον Λόρεντζ για την ανακάλυψη αυτού που είναι γνωστό πλέον ως «Φαινόμενο Ζέεμαν».
«για τις έρευνές τους πάνω στην επιρροή του μαγνητισμού σε φαινόμενα ακτινοβολίας»

1903. Αντουάν Ανρί Μπεκερέλ και Πιερ Κιουρί

1903

Ο Αντουάν Ανρί Μπεκερέλ ήταν Γάλλος φυσικός, βραβευμένος με το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής για την ανακάλυψη της ραδιενέργειας. Η μονάδα μέτρησης ραδιενέργειας στο διεθνές σύστημα μονάδων, το Μπεκερέλ, πήρε το όνομά του.
Ο Πιερ Κιουρί ήταν Γάλλος φυσικός, ο οποίος ασχολήθηκε με την κρυσταλλογραφία, τον μαγνητισμό και την ραδιενέργεια.Πήρε το Νόμπελ Φυσικής μαζί με τη σύζυγό του Μαρία Κιουρί και τον Ανρί Μπεκερέλ «για τις έρευνές τους πάνω στα φαινόμενα ακτινοβολίας που ανακάλυψε ο Ανρί Μπεκερέλ».

1904. Τζον Ουίλιαμ Στρατ

1904

Ο Τζον Ουίλιαμ Στρατ, 3ος Βαρώνος Ρέιλι, Μέλος του Τάγματος της Αξίας, ήταν Άγγλος φυσικός, ο οποίος μαζί με τον σερ Ουίλιαμ Ράμσεϊ ανεκάλυψαν το στοιχείο αργό, ανακάλυψη για την οποία τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1904. Ο Στρατ ανεκάλυψε επίσης το φαινόμενο που σήμερα ονομάζεται διάχυση Ρέιλι, το οποίο εξηγεί γιατί ο ουρανός έχει μπλε χρώμα.

1905. Φίλιπ Έντουαρντ Άντον φον Λέναρντ

1905

Ο Φίλιπ Έντουαρντ Άντον φον Λέναρντ ήταν Αυστριακός φυσικός ο οποίος βραβεύθηκε με το βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1905 για τις εργασίες του επί των καθοδικών ακτίνων και την ανακάλυψη πολλών από τις ιδιότητες τους. Ήταν επίσης ενεργός υποστηρικτής της ναζιστικής ιδεολογίας.

1906. Τζόζεφ Τζον Τόμσον

1906

Ο σερ Τζόζεφ Τζον Τόμσον, μέλος του Τάγματος της Αξίας και εταίρος της Βασιλικής Εταιρείας, ήταν Άγγλος φυσικός ο οποίος ανακάλυψε το ηλεκτρόνιο και το ισότοπο και εφηύρε τον φασματογράφο μάζας. Το 1906 τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής ως αναγνώριση για τη συμβολή του στις θεωρητικές και πειραματικές εργασίες επί της ηλεκτρικής αγωγιμότητας των αερίων.

1907. Άλμπερτ Αβραάμ Μάικελσον

1907

Ο Άλμπερτ Αβραάμ Μάικελσον ήταν Αμερικανός φυσικός γνωστός για το έργο του πάνω στην μέτρηση της ταχύτητας του φωτός και κυριότερα για το Πείραμα Μάικελσον-Μόρλεϋ. Το 1907 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Φυσικής και έγινε ο πρώτος Αμερικανός που παίρνει το βραβείο Νόμπελ στη Φυσική.

1908. Γιονάς Γκαμπριέλ Λιπμάν

1908

Ο Γιονάς Γκαμπριέλ Λιπμάν ήταν Γάλλος φυσικός και εφευρέτης. Το 1908 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Φυσικής για τη μέθοδο της αναπαραγωγής χρωμάτων φωτογραφικά, βασισμένη στο φαινόμενο της συμβολής.

1909. Γουλιέλμο Μαρκόνι και Καρλ Φέρντιναντ Μπράουν.

1909

Ο Γουλιέλμο Μαρκόνι ήταν Ιταλός εφευρέτης, γνωστός ως ο πατέρας της εκπομπής ραδιοκυμάτων σε μεγάλη απόσταση, και για την ανάπτυξη του Νόμου του Μαρκόνι και ενός ραδιοτηλεγραφικού συστήματος. Ο Μαρκόνι συχνά πιστώνεται ως ο εφευρέτης του ραδιοφώνου, και το 1909 μοιράστηκε το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής με τον Καρλ Φέρντιναντ Μπράουν για τη συμβολή τους στην ανάπτυξη της ασύρματης τηλεγραφίας.Ο Καρλ Φέρντιναντ Μπράουν ήταν Γερμανός φυσικός, εφευρέτης και νομπελίστας φυσικής.

1910. Γιοχάννες Ντίντερικ φαν Ντερ Βάαλς

1910

Ο Γιοχάννες Ντίντερικ φαν Ντερ Βάαλς ήταν Ολλανδός φυσικός στον οποίο απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1910 για την εργασία του στην καταστατική εξίσωση για τα αέρια και τα υγρά.

1911. Βίλχελμ Βίεν

1911

Ο Βίλχελμ Βίεν ήταν Γερμανός φυσικός ο οποίος το 1893 χρησιμοποίησε θεωρίες για τη θερμότητα και τον ηλεκτρομαγνητισμό για να εξάγει το νόμο μετατόπισης του Βίεν, ο οποίος υπολογίζει την εκπομπή ενός μελανού σώματος σε οποιαδήποτε θερμοκρασία από την εκπομπή οποιασδήποτε θερμοκρασίας αναφοράς.

1912.Νιλς Γκούσταφ Νταλέν

1912

Ο Νιλς Γκούσταφ Νταλέν ήταν Σουηδός νομπελίστας και βιομήχανος, ο ιδρυτής της εταιρείας Άγκα και εφευρέτης της κουζίνας AGA και του φωτός Νταλέν το οποίο χρησιμοποιούνταν σε φάρους. Το 1912 βραβεύθηκε με το Νόμπελ Φυσικής «για την εφεύρεση των αυτόματων ρυθμιστών για το φωτισμό σε φάρους και σημαδούρες».

1913

1913

Ο Χάικε Κάμερλιν Όνες ήταν Ολλανδός φυσικός και νομπελίστας ο οποίος πρωτοπόρησε σε μεθόδους κατάψυξης και διερεύνησε πως συμπεριφέρονται τα υλικά όταν ψύχονται σε θερμοκρασίες κοντά στο απόλυτο μηδέν. Αυτό οδήγησε στην ανακάλυψη της υπεραγωγιμότητας δηλαδή σε μερικά υλικά η ηλεκτρική αντίσταση χάνεται σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες

Μαξ Θεόντορ Φέλιξ φον Λάουε

1914

Ο Μαξ Θεόντορ Φέλιξ φον Λάουε ήταν Γερμανός φυσικός και ο κάτοχος του βραβείου Νόμπελ Φυσικής το 1914 για την ανακάλυψη της σκέδασης των ακτίνων Χ από κρυστάλλους. Εκτός από τις επιστημονικές έρευνες του με συνεισφορά στην οπτική, την κρυσταλλογραφία, την κβαντική θεωρία, την υπεραγωγιμότητα, καθώς και στην θεωρία της σχετικότητας, κατέλαβε σημαντικές διοικητικές θέσεις από τις οποίες καθοδηγούσε τη γερμανική επιστημονική έρευνα και ανάπτυξη για τέσσερις δεκαετίες.

Ουίλιαμ Χένρι Μπραγκ και Ουίλιαμ Λώρενς Μπραγκ

1915

Ο Ουίλιαμ Χένρι Μπραγκ, μέλος της Βασιλικής Εταιρείας, ήταν Βρετανός φυσικός, χημικός, μαθηματικός, και ενεργός αθλητής που μοναδικώς μοιράστηκε ένα βραβείο Νόμπελ με το γιο του, τον Ουίλιαμ Λώρενς Μπραγκ - το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής του 1915. Βραβεύτηκε για την εργασία του πάνω στην περίθλαση των ακτίνων Χ. Το ορυκτό μπραγκίτης ονομάστηκε έτσι προς τιμήν των Μπραγκ, καθώς ήταν το πρώτο ορυκτό που μελετήθηκε με τη βοήθεια ακτίνων Χ.

Δεν απονεμήθηκε

1916

Τσαρλς Γκλόβερ Μπάρκλα

1917

Ο Τσαρλς Γκλόβερ Μπάρκλα ήταν Βρετανός φυσικός και κάτοχος του Βραβείου Νόμπελ Φυσικής το 1917 για την ανακάλυψη της χαρακτηριστικής ακτινοβολίας Ρέντγκεν των στοιχείων.

Μαξ Πλανκ

1918

Ο Μαξ Πλανκ ήταν Γερμανός φυσικός και κάτοχος Βραβείου Νόμπελ Φυσικής. Γεννήθηκε στις 23 Απριλίου 1858 στο Κίελο της Γερμανίας και πέθανε στις 4 Οκτωβρίου 1947 στο Γκέτινγκεν. Θεωρείται ως ο πατέρας της Κβαντικής Θεωρίας.

Γιοχάνες Σταρκ

1919

Ο Γιοχάνες Σταρκ ήταν Γερμανός φυσικός και νομπελίστας ο οποίος είχε στενή σχέση με το κίνημα Deutsche Physik υπό το ναζιστικό καθεστώς.

Σαρλ Εντουάρ Γκιγιόμ

1920

Ο Σαρλ Εντουάρ Γκιγιόμ ήταν Ελβετός φυσικός στον οποίο απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1920 για τη συμβολή του σε πειράματα ακριβείας, μέσω της ανακάλυψης ανωμαλιών στα κράματα νικελίου - ατσαλιού.

Άλμπερτ Αϊνστάιν

1921

Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν ήταν Γερμανός φυσικός εβραϊκής καταγωγής, ο οποίος βραβεύτηκε με το Νόμπελ Φυσικής το 1921 για τις υπηρεσίες του στην θεωρητική φυσική. Είναι ο θεμελιωτής της Θεωρίας της Σχετικότητας και από πολλούς θεωρείται ο σημαντικότερος επιστήμονας του 20ού αιώνα και όλων των εποχών. Εξέδωσε πάνω από 300 επιστημονικές δημοσιεύσεις, καθώς και 151 συγγράμματα για το ευρύ κοινό.

Νιλς Μπορ

1922

Ο Νιλς Μπορ ήταν Δανός φυσικός.Θεωρείται ο μεγαλύτερος μετά τον Άλμπερτ Αϊνστάιν θεωρητικός φυσικός του 20ού αιώνα. Εργάστηκε για την κατασκευή της ατομικής βόμβας και ήταν υπέρμαχος της ειρηνικής χρήσης της πυρηνικής ενέργειας. Δημιουργός της πρώτης κβαντικής θεωρίας του ατόμου και από τους θεμελιωτές της κβαντικής φυσικής, ο Μπορ είχε καθοριστική συνεισφορά στην εξέλιξή της για περισσότερο από 50 χρόνια. Το έργο του, τεράστιο σε σπουδαιότητα, τιμήθηκε με πολλές διεθνείς διακρίσεις.

Ρόμπερτ Α. Μίλικαν

1923

Ο Ρόμπερτ Α. Μίλικαν ήταν Αμερικανός πειραματικός φυσικός, που τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1923 για τη μέτρηση του στοιχειώδους ηλεκτρικού φορτίου και για την εργασία του πάνω στο φωτοηλεκτρικό φαινόμενο.

Καρλ Μάνε Σίγκμπαν

1924

Ο Καρλ Μάνε Σίγκμπαν ήταν Σουηδός φυσικός στον οποίο απονεμήθηκε το 1924 το Νόμπελ Φυσικής για την εργασία του πάνω στην στερεοσκοπία ακτίνων Χ. Γεννήθηκε στο Όρεμπρο της Σουηδίας.

Τζέιμς Φρανκ και Γκούσταβ Λούντβιχ Χερτς

1925

Ο Τζέιμς Φρανκ ήταν Γερμανός φυσικός και νομπελίστας. Ο Φρανκ τελείωσε το διδακτορικό του το 1906 και πήρε την «venia legendi» του στη φυσική το 1911, και τα δύο από το Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, όπου έκανε διαλέξεις και δίδασκε.Ο Φρανκ έγινε επικεφαλής του τμήματος Φυσικής του Kaiser Wilhelm Gesellschaft Φυσικοχημείας. Το 1920, Ο Γκούσταβ Λούντβιχ Χερτς ήταν Γερμανός πειραματικός φυσικός και Νομπελίστας.

Ζαν Μπατίστ Περέν

1926

Ο Ζαν Μπατίστ Περέν ήταν Γάλλος φυσικός, βραβευμένος με το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1926.

Άρθουρ Χόλι Κόμπτον και Τσαρλς Τόμσον Ρις Γουίλσον

1927

Ο Άρθουρ Χόλι Κόμπτον ήταν Αμερικανός φυσικός στον οποίο το 1927 απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ Φυσικής για την ανακάλυψη του φαινομένου που φέρει το όνομα του. Ο μεγαλύτερος αδελφός του Καρλ σπούδασε επίσης στο Πανεπιστήμιο Wooster, έγινε φυσικός, και αργότερα πρόεδρος του MIT.
Ο Τσαρλς Τόμσον Ρις Γουίλσον ήταν Σκωτσέζος φυσικός και μετεωρολόγος ο οποίος βραβεύθηκε με το Νόμπελ Φυσικής για τη μέθοδο που κάνει ορατές τις τροχιές φορτισμένων σωματιδίων, μέσω υγροποίησης σταγονιδίων.

Όουεν Γουίλανς Ρίτσαρντσον

1928

Ο Όουεν Γουίλανς Ρίτσαρντσον ήταν Βρετανός φυσικός ο οποίος το 1928 πήρε το βραβείο Νόμπελ Φυσικής για το έργο του πάνω στη θερμιονική εκπομπή, το οποίο οδήγησε στο νόμο του Ρίτσαρντσον.

Λουί ντε Μπρολί

1929

Ο Λουί ντε Μπρολί ήταν γόνος αριστοκρατικής γαλλικής οικογένειας, που περιελάμβανε στρατηγούς, πρεσβευτές, υπουργούς εξωτερικών και τουλάχιστον ένα δούκα, τον μεγαλύτερο του αδελφό, Μορίς ντε Μπρολί.Μόνον μετά τη θητεία του ως χειριστής ασυρμάτου στον Πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο ακολούθησε το παράδειγμα του μεγάλου του αδερφού και άρχισε τις σπουδές του στην φυσική. Ο Μορίς ντε Μπρολί ήταν διακεκριμένος πειραματικός φυσικός και διεξήγαγε πειράματα στο οικογενειακό του μέγαρο στο Παρίσι.

Τσαντρασεκάρα Βενκάτα Ράμαν

1930

Ο Σερ Τσαντρασεκάρα Βενκάτα Ράμαν ήταν Ινδός φυσικός, στον οποίο το 1930 απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ φυσικής για τις εργασίες του σχετικά με τη σκέδαση του φωτός, και ειδικότερα της μερικής μεταβολής του μήκους κύματος μονοχρωματικού φωτός όταν διέρχεται από διαφανές μέσο, καλούμενο φαινόμενο Ράμαν επί τη βάση του οποίου εφαρμόζεται σήμερα και η ομώνυμη τεχνική, φασματοσκοπία Ράμαν.

Δεν απονεμήθηκε

1931

Βέρνερ Καρλ Χάιζενμπεργκ

1932

Ο Βέρνερ Καρλ Χάιζενμπεργκ, γνωστός και ως «Ο Δολοφόνος του Μπορ», ήταν Γερμανός φυσικός, με σπουδαία συμβολή στη θεμελίωση της Κβαντομηχανικής, για την οποία τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής του 1932.

Έρβιν Σρέντινγκερ και Πολ Άντριεν Μορίς Ντιράκ

1933

Ο Έρβιν Σρέντινγκερ ήταν Αυστριακός φυσικός. Ασχολήθηκε κυρίως με την Κβαντική φυσική, ανακαλύπτοντας την περίφημη κυματική εξίσωση που φέρει το όνομά του. Τιμήθηκε μαζί με τον Πολ Ντιράκ με το βραβείο Νόμπελ Φυσικής για τις εργασίες του πάνω στην ατομική θεωρία.
Ο Πολ Άντριεν Μορίς Ντιράκ, Μέλος της Βρετανικής Ακαδημίας ήταν Βρετανός θεωρητικός φυσικός. Η συμβολή του Ντιράκ στα αρχικά στάδια της Κβαντομηχανικής και της Κβαντικής Ηλεκτροδυναμικής θεωρείται πολύ σημαντική.