-
200 BCE
Κινεζικός Άβακας "Σουάν Παν" (2ος αι. π.Χ.)
Ο άβακας των Κινέζων "Σουάν Παν" είχε ως σκοπό τη χρήση του 10δικού, αλλά και του 16δικού συστήματος αρίθμησης. Οι κινεζικοί άβακες είχαν χρησιμοποιηθεί και για άλλες πράξεις, όπως πολλαπλασιασμό, διαίρεση, μέχρι και υπολογισμό τετραγωνικής/κυβικής ρίζας. Και μάλιστα με πολύ μεγάλη ταχύτητα. Σε έναν διαγωνισμό μεταξύ κινεζικού άβακα και ηλεκτρικού υπολογιστή, στις 12 Νοεμβρίου του 1946, ο άβακας κέρδισε 4 στα 5 τεστ που διεξήχθησαν. -
Period: 200 BCE to
Η εξέλιξη των υπολογιστών στο χρόνο
-
100 BCE
Ο μηχανισμός των Αντικυθήρων (150 π.Χ.-100 π.Χ.)
Βίντεο
Πολύπλοκος μηχανισμός τοποθετημένος μέσα σε ξύλινο πλαίσιο. Βρέθηκε το έτος 1900, σε ένα ναυάγιο στα Αντικύθηρα, από σφουγγαράδες. Είναι η αρχαιότερη σωζόμενη διάταξη με γρανάζια και θεωρείται 1 από τα πρώτα υπολογιστικά συστήματα. Εκτιμάται ότι κατασκευάστηκε γύρω στο 87 π.Χ. από το Ρόδιο αστρονόμο Γέμινο. -
Οι επινοήσεις του Νέπιερ (1617)
Στο Μεσαίωνα, η εκτέλεση μιας πράξης πολλαπλασιασμού αποτελούσε έργο ειδικού. Το 1614 ο Σκωτσέζος μαθηματικός Τζων Νέπιερ (John Napier) επινόησε τους λογαρίθμους, ένα βασικό εργαλείο που μετατρέπει σύνθετα προβλήματα πολλαπλασιασμού σε απλά προβλήματα πρόσθεσης.
Το 1617 ο Νέπιερ κατασκεύασε μια πρωτόγονη -μη λογαριθμική – συσκευή για την εκτέλεση πολλαπλασιασμών με το όνομα “κόκκαλα του Νέπιερ”.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://bit.ly/2TtcqA5 -
Η πρώτη αυτόματη υπολογιστική μηχανή (1623)
Ο εφευρέτης της πρώτης υπολογιστικής μηχανής ήταν ένας o Βίλχελμ Σίκαρντ (Wilhelm Schickard). Ο Σίκαρντ κατασκεύασε το 1623 – εμπνευσμένος από τα “κόκκαλα του Νέπιερ” – τη μηχανή που ονόμασε “ρολόι που υπολογίζει”.
Λειτουργούσε με οδοντωτούς τροχούς και εκτελούσε μηχανικά προσθέσεις και αφαιρέσεις, ενώ την ολοκλήρωνε η διάταξη του Νέπιερ ώστε να κάνει και πολλαπλασιασμούς.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://bit.ly/2HFM9NQ -
Αριθμομηχανές με οδοντωτούς τροχούς (1642)
Το 1642, ο Γάλλος Μπλεζ Πασκάλ (Blaise Pascal) επινόησε με βάση τους οδοντωτούς τροχούς ένα μηχανισμό για προσθέσεις – την “πασχαλινή” – η οποία θεωρείται από πολλούς (που αγνοούν την ύπαρξη του Σίκαρντ) ως η “πρώτη υπολογιστική μηχανή”.
Μερικά χρόνια αργότερα (το 1673), ο Γερμανός φιλόσοφος και μαθηματικός Γκότφριντ Λάιμπνιτζ κατασκεύασε μια πιο βελτιωμένη υπολογιστική μηχανή, ικανή να πολλαπλασιάζει και να διαιρεί.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://bit.ly/2YqmvRY -
H μηχανή του Λάιμπνιτς (1694)
Ο Γερμανός φιλόσοφος Leibniz μελέτησε τις σημειώσεις του Pascal και βελτίωσε την Πασκαλίνα, δημιουργώντας μια μηχανή βασισμένη και πάλι σε κινητούς δίσκους και γρανάζια, η οποία όμως μπορούσε να εκτελεί και πολλαπλασιασμούς, με τη διαδικασία των επαναληπτικών προσθέσεων από έναν επιπλέον τροχό.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://bit.ly/2WmaECP -
Το σύστημα των διάτρητων καρτών (1801)
Μια διάτρητη κάρτα ή κάρτα Hollerith ήταν ένα κομμάτι σκληρό χαρτί που περιείχε ψηφιακή πληροφορία, η οποία κωδικοποιούταν με την παρουσία ή απουσία οπών σε προκαθορισμένες θέσεις. Οι διάτρητες κάρτες χρησιμοποιούνταν ευρέως κατά τον 19ο αιώνα για τον έλεγχο και την αυτοματοποίηση των κλωστοϋφαντουργικών αργαλειών.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://bit.ly/2WmaECP -
Οι μηχανές του Babbage (1812)
Το 1812, ο Άγγλος μαθηματικός Τσαρλς Μπάμπατζ σχεδίασε τον πρώτο του υπολογιστή – τη Διαφορική Μηχανή -με σκοπό τη δημιουργία μαθηματικών πινάκων.
Στη συνέχεια προχώρησε στη σύλληψη μιας ακόμη πιο φιλόδοξης μηχανής. Η Αναλυτική Μηχανή είχε σχεδιαστεί έτσι ώστε να εκτελεί ένα ευρύ φάσμα υπολογισμών σύμφωνα με τις οδηγίες του χειριστή της.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://bit.ly/2Fm66Fu -
Το αριθμόμετρο Τόμας (1820)
Γύρω στο 1820, ο Charles Xavier Thomas κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας την πρώτη ψηφιακή αριθμομηχανή μηχανικού τύπου, η οποία έτυχε και ευρείας χρήσης. Μπορούσε να εκτελεί προσθέσεις, αφαιρέσεις, δύσκολους πολλαπλασιασμούς και διαιρέσεις και μάλιστα ταχύτατα. Ένας πολλαπλασιασμός ενός 8ψήφιου αριθμού με έναν άλλο 8ψήφιο πραγματοποιούνταν μέσα σε 18 δευτερόλεπτα! Βασίστηκε κυρίως στην πρότερη εργασία του Leibniz.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://bit.ly/2WmaECP -
Ο αργαλειός του Ζακάρ (1821)
Το 1821, ο μηχανικός – υφαντουργός Ζοζέφ Ζακάρ (Joseph Jacquard) κάνοντας χρήση του δυαδικού κώδικα, κατασκεύασε τον πρώτο αυτόματο αργαλειό που μπορούσε να χειριστεί τρομερά πολύπλοκα σχέδια. Ο προγραμματισμός του αργαλειού γινόταν με ολόκληρο βουνό από διάτρητες κάρτες.
Ο αργαλειός του Ζακάρ έφερε επανάσταση στη κλωστοϋφαντουργία και οι βασικές αρχές του εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται και σήμερα.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://bit.ly/2FDp6zN -
H μηχανή του Hollerith, 1890
Ο Χέρμαν Χόλεριθ - Herman Hollerith, (29 Φεβρουαρίου 1860 - 17 Νοεμβρίου 1929), ήταν Αμερικανός στατιστικολόγος που ανέπτυξε μια μηχανή πινακοποίησης (tabulating machine, tabulator) με βάση τις διάτρητες κάρτες, με σκοπό τη γρήγορη πινακοποίηση στατιστικών από εκατομμύρια στοιχεία δεδομένων. Ήταν ο ιδρυτής μιας από τις εταιρείες που αργότερα ενώθηκαν για να σχηματίσουν την IBM
Περισσότερες πληροφορίες εδώ: https://en.wikipedia.org/wiki/Tabulating_machine -
Οι Διαφορικοί Αναλυτές (1930-1940)
Ήταν μηχανικοί αναλογικοί υπολογιστές, σχεδιασμένοι για την επίλυση διαφορικών εξισώσεων, με την επιστράτευση μεθόδων ολοκλήρωσης. Κατά την εκτέλεση των μαθηματικών πράξεων έμπαιναν σε λειτουργία τροχοί, γρανάζια, δίσκοι και άξονες, οι οποίοι απαιτούσαν αρκετά περίπλοκους χειρισμούς και ρυθμίσεις.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://bit.ly/2WmaECP -
Η μηχανή του Μάλοκ (1933)
Κατασκευάστηκε από τον Rawlyn Mallock, στο Πανεπιστήμιο του Cambridge, και ήταν σε θέση να επιλύσει πολλές γραμμικές διαφορικές εξισώσεις συγχρόνως, κάνοντας χρήση συζευγμένων μετασχηματιστών.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://bit.ly/2WmaECP -
Η Καθολική Μηχανή Turing (1936)
Το 1936 ο Άλαν Τούρινγκ, ο οποίος είχε ανακοινώσει ότι θέλει να «κατασκευάσει έναν εγκέφαλο», δημοσιεύει άρθρο στο οποίο περιγράφει την «καθολική μηχανή Τούρινγκ». Ήταν ο πρώτος, που εξέτασε πώς να προμηθεύει προγράμματα σε μια μηχανή υπό μορφή «δεδομένων», τα οποία θα μπορούν πολλοί να επεξεργάζονται ταυτόχρονα.
Παρείχε μία επίσημη έννοια του αλγορίθμου και των υπολογίσιμων αριθμών με τη μηχανή Τούρινγκ.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://bit.ly/2HQjCnT -
Ο σοβιετικός υπολογιστής νερού του Vladimir Lukyanov (1936)
Το 1936, ο Vladimir Lukyanov κατασκεύασε έναν αναλογικό υπολογιστή νερού, τον πρώτο ικανό για επίλυση μερικών διαφορικών εξισώσεων.
Οι υπολογιστές νερού χρησιμοποιούνταν ευρέως στη Σοβιετική Ένωση για μοντελοποιήσεις μεγάλης κλίμακας, μέχρι και τη δεκαετία του 1980. Υπάρχουν και εναλλακτικές στα ηλεκτρονικά bits:
Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://bit.ly/2WmaECP -
Σειρά μοντέλων Ζ (1936-1941)
To 1936, ο Γερμανός μηχανολόγος Κόνραντ Τσούζε ξεκίνησε προσπάθειες για την κατασκευή μιας προγραμματιζόμενης υπολογιστικής μηχανής, την οποία και υλοποίησε πρώτος από όλους το 1941.
Κατασκεύασε μια σειρά από τέσσερα μοντέλα –σειρά μοντέλων Ζ– στα οποία έκανε χρήση της μεγάλης δύναμης της εποχής : του ηλεκτρισμού. Εισήγαγε πρώτος την καινοτομία των ηλεκτρονόμων, ανοίγοντας το δρόμο για τους μεγάλους ηλεκτρομηχανικούς υπολογιστές της εποχής.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://bit.ly/2UeJHn0 -
Model K (1937)
Το Νοέμβριο του 1937, ο George Stibitz ολοκλήρωσε την κατασκευή ενός υπολογιστή βασισμένου σε ηλεκτρονόμους, ο οποίος εκτελούσε πρόσθεση δυαδικών αριθμών. Η συναρμολόγηση του πραγματοποίηθηκε στην κουζίνα (kitchen) του σπιτιού του και γι αυτό ο υπολογιστής ονομάστηκε Model K.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://bit.ly/2WmaECP -
Κολοσσός (1943-1944)
Ήταν μία σειρά υπολογιστών που αναπτύχθηκαν κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο για την εξυπηρέτηση του "ιερού" έργου των Βρετανών κρυπταναλυτών, οι οποίοι προσπαθούσαν νυχθημερόν να σπάσουν τις κωδικοποιημένες από τη μηχανή Enigma επικοινωνίες των Ναζί. Χρησιμοποιούσαν θερμιονικές λυχνίες (λυχνίες κενού) για να εκτελέσουν λογικές και αριθμητικές πράξεις και κατά συνέπεια θεωρούνται οι πρώτοι προγραμματίσιμοι, ηλεκτρονικοί, ψηφιακοί υπολογιστές .
Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://bit.ly/2WmaECP -
ENIAC (1943)
Ο ENIAC είναι από τους τελευταίους “δεινοσαύρους” της περιόδου πριν την εμφάνιση των υπολογιστών. Σχεδιάσθηκε από δύο συναδέλφους στη σχολή Μουρ – τους Μότσλι και Πρέσπερ ‘Εκερτ – και χρηματοδοτήθηκε από τον Αμερικανικό στρατό ξηράς με σκοπό την επίλυση προβλημάτων βαλλιστικής.
Ο ENIAC είναι ο πρώτος ηλεκτρονικός ψηφιακός υπολογιστής, που χρησιμοποιούσε εξ ολοκλήρου λυχνίες κενού.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://bit.ly/2usfbHR και εδώ: https://el.wikipedia.org/wiki/ENIAC -
EDVAC (& Φον Νόυμαν)
Ο διάδοχος του ENIAC, ο EDVAC (Ηλεκτρονικός Αυτόματος Υπολογιστής Διακριτών Μεταβλητών) σχεδιάστηκε από την ομάδα Έκερτ και Μότσλι, με στόχο να επιταχύνει την υπολογιστική διαδικασία αποθηκεύοντας στη μνήμη του όχι μόνο δεδομένα, αλλά και προγράμματα.
Η εργασία του Νόυμαν αποτέλεσε σταθμό στην ιστορία των υπολογιστών, καθώς έθεσε τις βασικές αρχές των σημερινών υπολογιστών.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://bit.ly/2YlOxhO και εδώ: http://bit.ly/2FqxbaS -
ΜARK – 1 (1944)
Το 1939, μια ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής τον καθηγητή Χάουαρντ ‘Εικεν ξεκίνησε την υλοποίηση μιας υπολογιστικής μηχανής γενικής χρήσης. Η ομάδα χρησιμοποίησε έννοιες του 19ου αιώνα – στοιχεία της Αναλυτικής μηχανής – συνδυασμένα με τη νέα τεχνολογία – τους ηλεκτρονόμους. Η Ι.Β.Μ. χρηματοδότησε το έργο και το 1944 τέθηκε σε λειτουργία ο MARK-1.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://bit.ly/2HIHyu6 -
1η γενιά υπολογιστών (1945-1953)
Σε αυτή τη γενιά ανήκουν οι υπολογιστές που κατασκευάστηκαν με βάση τις αρχές του Νόυμαν, με βασικό δομικό συστατικό την ηλεκτρονική λυχνία τύπου ENIAC (τεράστια, ακριβή και δύσχρηστη).
Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://bit.ly/2TyEUZo -
SSEM - Small-Scale Experimental Machine (1946)
Ο υπολογιστής SSEM σχεδιάστηκε στο Πανεπιστήμιο Βικτώρια του Μάντσεστερ σε μορφή πειραματικού πρωτοτύπου και είναι ο πρώτος που έκανε χρήση προγράμματος αποθηκευμένου στη μνήμη -ένα νέο concept στην επιστήμη της πληροφορικής. Μέχρι τότε, για τον προγραμματισμό των υπολογιστών απαιτείτο τροποποίηση της εξωτερικής συνδεσμολογίας τους, όπως προαναφέρθηκε.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://bit.ly/2WmaECP -
Curta (1948)
Η Curta ήταν η πρώτη υπολογιστική μηχανή ακριβείας που μπορούσε να κρατηθεί στο ένα χέρι και ήταν μηχανική, όχι ηλεκτρονική. Ο εφευρέτης της, Curt Herzstark, ολοκλήρωσε το σχεδιασμό της κατά τον εγκλεισμό του στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Buchenwald, στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Μπορούσε να εκτελέσει πρόσθεση, αφαίρεση, πολλαπλασιασμό, διαίρεση, ακόμη και να εξάγει -με κάποια δυσκολία- τετραγωνικές ρίζες.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://bit.ly/2WmaECP -
CSIRAC - Council for Scientific and Industrial Research Automatic Computer (1949)
Είναι ο παλαιότερος σωζόμενος υπολογιστής πρώτης γενιάς, ενώ συχνά παρομοιάστηκε με σύμβολο διεθνούς εμβέλειας της νεο-αφιχθείσας ψηφιακής εποχής. Ήταν 1000 φορές ταχύτερος από τα μηχανικά του αντίστοιχα και χρησιμοποιούσε την τεχνολογική αιχμή της εποχής, τις λυχνίες κενού. Ένα ενδιαφέρον τρίβια: ο CSIRAC ήταν ο πρώτος υπολογιστής που είχε την τιμή να αναπαράξει ψηφιακά κωδικοποιημένη μουσική. Κάτι σαν ταπεινός πρόδρομος του Spotify.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://bit.ly/2WmaECP -
MONIAC - Monetary National Income Analogue Computer (1949) Πηγή: www.lifo.gr
O Αναλογικός Υπολογιστής Εθνικού Νομισματικού Εισοδήματος, γνωστός και ως Υδραυλικός Υπολογιστής Φίλιπς, κατασκευάστηκε το 1949 από το Νεοζηλανδό οικονομολόγο Bill Phillips με σκοπό τη μοντελοποίηση των οικονομικών διεργασιών του Ηνωμένου Βασιλείου. Ήταν αναλογικός υπολογιστής και χρησιμοποιούσε τις αρχές των ρευστών για τη λειτουργία του. Τελικά, δε χρησιμοποιούσαν μόνο οι Σοβιετικοί τέτοιους! Πηγή: www.lifo.gr
Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://bit.ly/2WmaECP -
UNIVAC I - UNIVersal Automatic Computer I (1951)
Ήταν ο πρώτος υπολογιστής που διατέθηκε εμπορικά στην αγορά το 1951. Σχεδιάστηκε από τους Eckert και auchly, τους μηχανικούς που είχαν αναλάβει και την υλοποίηση του ENIAC. Ο UNIVAC ήταν τεράστιος, καθώς ζύγιζε 13 τόνους και καταλάμβανε ένα ολόκληρο δωμάτιο 35 μ2. Αποτελείτο από 5.200 λυχνίες κενού, κατανάλωνε 125 kW, χειριζόταν εξίσου καλά αριθμούς και αλφαβητικούς χαρακτήρες, ενώ μπορούσε να εκτελέσει έως 2.000 πράξεις / δευτερόλεπτο.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://bit.ly/2WmaECP -
2η γενιά υπολογιστών (1953-1964)
Καθοριστικό χαρακτηριστικό των υπολογιστών της γενιάς αυτής είναι η ανακάλυψη του τρανζίστορ στα εργαστήρια της Bell από την ομάδα του Σόκλι.
Οι νέοι υπολογιστές αρχίζουν να εμφανίζονται στις επιχειρήσεις και τα γραφεία.
Οι πιο φημισμένοι της εποχής:
– O SEAC
– Ο Atlas
– Ο IBM 7090 -ο πρώτος που κατασκευάστηκε αποκλειστικά με τρανζίστορ.
Παράλληλα, προωθούνται νέες τεχνικές προγραμματισμού.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://bit.ly/2JHpUZw -
IBM 650 (1953)
Ήταν ο πρώτος ηλεκτρονικός υπολογιστής γενικής χρήσης που τέθηκε σε μαζική παραγωγή και πούλησε περί τα 2.000 αντίτυπα από το 1954 έως το 1962. Χρησιμοποιούσε δι-πενταδική κωδικοποίηση, έφερε ως μνήμη ένα περιστρεφόμενο μαγνητικό τύμπανο και υποστήριζε αλφαβητικούς, όπως και ειδικούς χαρακτήρες.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://bit.ly/2WmaECP -
3η γενιά υπολογιστών (1964 – 1973)
Μια ακόμη επανάσταση στο χώρο της ηλεκτρονικής σηματοδοτεί την επόμενη γενεά υπολογιστών, το ολοκληρωμένο κύκλωμα (Integrated Circuit – IC) γνωστό και με το όνομα μικροτσίπ ή τσιπ, μια επινόηση του Τζακ Κίλμπι.
Το 1970 παρουσιάζεται το πρώτο ολοκληρωμένο κύκλωμα μνήμης.
– Το 1970 παρουσιάζεται και η οπτική ίνα, η οποία δίνει νέα ώθηση στον τομέα των επικοινωνιών.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://bit.ly/2UVmvaw -
4η γενιά υπολογιστών (1973 – 1990)
δημιουργία του πρώτου μικροεπεξεργαστή – του INTEL 4004 – από τον Τεντ Χοφ σηματοδοτεί μια περίοδο μεγάλης ανάπτυξης και βελτίωσης των υπολογιστών. Η χρησιμοποίηση της “Ολοκλήρωσης Μεγάλης Κλίμακας (LSI)” οδήγησε στην εποχή των “Mικροϋπολογιστών”, με μηχανήματα που χωράνε πλέον πάνω στο γραφείο, στο εργαστήριο, ή ακόμη και σε τσέπες.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://bit.ly/2HQ5Wcx -
Apple I (1976)
Ο Apple I ήταν μια πρωτόλεια προσπάθεια κατασκευής και διάθεσης ενός προσωπικού υπολογιστή. Είχε σχεδιαστεί αρχικά από τον Steve Wozniak, για προσωπική του χρήση, αλλά ο φίλος του Steve Jobs πρότεινε να κατασκευάσουν περισσότερα αντίτυπα και να τα πουλήσουν.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://bit.ly/2WmaECP -
Cray-1 (1976)
Ο Cray-1 έμελλε να καταγραφεί στην ιστορία ως ένας από τους πιο γνωστούς και εμπορικά επιτυχημένους υπερ-υπολογιστές, ο ταχύτερος του κόσμου για το 1976. Ο ανήσυχος κατασκευαστής του δε σταμάτησε λεπτό να εξελίσσει τη σχεδίαση της αρχιτεκτονικής του.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://bit.ly/2WmaECP -
5η γενιά υπολογιστών (1990 – )
Είναι η τελευταία και ανερχόμενη γενιά της δεκαετίας του ’90. Ξεκίνησε από την Ιαπωνία, όπου τέθηκε σε εφαρμογή από το 1982 το Πρόγραμμα Ανάπτυξης Υπολογιστών Πέμπτης Γενιάς.
Ο στόχος ήταν η δημιουργία υπολογιστών με ανθρώπινη συμπεριφορά σε επίπεδο όμως του υλικού (hardware) και όχι απλά του λογισμικού, που επικρατούσε μέχρι τότε στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://bit.ly/2usICtB
