-
Γαλλία του 180υ αιώνα- Διαφωτισμός
Ο Διαφωτισμός αποτελεί σημαντικό πνευματικό κίνημα, που τοποθετείται στα τέλη του 17ου αιώνα και αρχές του 18ου, τον οποίο οι ίδιοι οι Γάλλοι Διαφωτιστές αποκάλεσαν «Siècle des lumières», Αιώνα των Φώτων, θεωρώντας εαυτούς ως φωτοδότες.
Οι διαφωτιστές πρέσβευαν τον ορθολογισμό και την πίστη στην πρόοδο, αξιώνοντας αλλαγές σε όλες τις πτυχές της ανθρώπινης δράσης, στους πολιτικοκοινωνικούς θεσμούς, την οικονομία, την εκπαίδευση και τη θρησκεία.
[https://youtu.be/NqURK7WkYfw] -
Στα τέλη της δεκαετίας του 1780 η χώρα βρισκόταν στα όρια της χρεοκοπίας
-
Τα αίτια της επανάστασης 1788-1789
Η Γαλλική κοινωνία ήταν χωρισμένη σε τρεις τάξεις που υφίσταντο από την περίοδο του Μεσαίωνα: τον Κλήρο (μόνο τον ανώτερο) ,τους Ευγενείς, που κατείχαν όλα τα προνόμια και την Τρίτη Τάξη, που ήταν ανομοιογενής και αποτελούνταν από αστούς, εμπόρους, τραπεζίτες, βιομήχανους, και επαγγελματίες αλλά και αγρότες, υπηρέτες και τον φτωχό λαό, και που είχε μόνο υποχρεώσεις. -
Η κατάσταση στη Γαλλία το 18ο αιώνα
Τα ταμεία του κράτους ήταν άδεια από τα τεράστια έξοδα των τελευταίων πολέμων και τις σπατάλες του παλατιού. Η οικονομική εξάντληση της χώρας ήταν φανερή. Οι φόροι είχαν πέσει στις πλάτες της τρίτης τάξης, ενώ οι δύο άλλες τάξεις, ευγενείς και κληρικοί, ήθελαν τα προνόμιά τους άθικτα και δε συνεισέφεραν στους φόρους. Οι δύο αυτές τάξεις (ευγενείς και κληρικοί) όχι μόνο ήταν απαλλαγμένες από κάθε φορολογία, αλλά και έκαναν πολλές υπερβάσεις και καταχρήσεις σε βάρος του λαού. -
Η Γαλλική Επανάσταση (1789 – 1799)
Η Γαλλική Επανάσταση του 1789 ήταν μια κοινωνική επανάσταση που αποτέλεσε μία από τις πιο σημαντικές στιγμές στην ιστορία όχι μόνο της Γαλλίας, αλλά και όλης της Ευρώπης γενικότερα.
Οργανώθηκε από την ανερχόμενη αστική τάξη, η οποία εμπνευσμένη από τα κηρύγματα των Διαφωτιστών και με κεντρικό σύνθημα το τρίπτυχο «Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα». -
Η Συνέλευση Μάιος του 1789
Άρχισε τις εργασίες της το Μάιο του 1789 με την πίστη ότι θα επέβαλλε στη Γαλλία τις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις και θα έβγαζε τη χώρα από το αδιέξοδο. Γρήγορα όμως διαπιστώθηκαν μεγάλες διαφωνίες μεταξύ των εκπροσώπων των τριών τάξεων. Η Τρίτη Τάξη βρήκε την ευκαιρία να ζητήσει Σύνταγμα. Οι Ευγενείς και οι Κληρικοί δεν ήθελαν κάτι τέτοιο, φοβούνταν μήπως χάσουν τα προνόμιά τους -
Οι μεταρρυθμίσεις
ι μεταρρυθμίσεις που ψηφίστηκαν από την Εθνοσυνέλευση ήταν ριζοσπαστικές. Τα φεουδαρχικά προνόμια καταργήθηκαν, η χώρα διαιρέθηκε σε 83 ισοπληθείς περιφέρειες, που διοικούνταν από εκπροσώπους εκλεγμένους από το λαό. Η Εκκλησία περιορίστηκε από την κρατική επιρροή και τα εκκλησιαστικά κτήματα και οι περιουσίες δημεύτηκαν και μοιράστηκαν στο λαό. Η εξουσία του βασιλιά περιορίστηκε στο ελάχιστο. -
Period: to
Α’ φάση της επανάστασης
Η κατάρρευση του παλιού καθεστώτος. Ο οικονομικός μαρασμός του κράτους οδήγησε το βασιλιά Λουδοβίκο ΙΣΤ΄ να ακολουθήσει τη συμβουλή του υπουργού Νεκέρ και να συγκαλέσει τις τρεις τάξεις (σύγκληση των Γενικών Τάξεων) στις Βερσαλλίες, τον βασικό τόπο διαμονής της βασιλικής οικογένειας. -
Period: to
Γαλλική Επανάσταση
-
Η ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥΣΗ
Οι αστοί ανακήρυξαν το σώμα τους Εθνοσυνέλευση και στις 20 Ιουνίου 1789 ορκίστηκαν να μη διαλυθούν, (όρκος του Σφαιριστηρίου, η ιδρυτική πράξη της Γαλλικής Δημοκρατίας) όπως ήταν η θέληση του βασιλιά, αν δε δώσουν Σύνταγμα στη χώρα. -
Η κατάληψη της Βαστίλης
Τα πλήθη φανατισμένα και εξαγριωμένα από φήμες ότι η βασιλική οικογένεια συνωμοτούσε κατά της Επανάστασης κινήθηκαν προς το φρούριο της Βαστίλης, τόπο φυλάκισης και βασανιστηρίων, μισητό σύμβολο της απολυταρχίας, και το κατέλαβαν -
"Διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη"
Η ιδιοκτησία διακηρύχτηκε φυσικό δικαίωμα όπως και η ελευθερία, η ασφάλεια και η «αντίσταση στην καταπίεση». Η ελευθερία του λόγου, η ανεξιθρησκία και η ελευθεροτυπία διακηρύχθηκαν απαραβίαστες. Διακηρύχθηκε επίσης το δικαίωμα των πολιτών για ίση μεταχείριση στα δικαστήρια. Κανείς δεν μπορούσε πλέον να φυλακιστεί ή να υποστεί οποιαδήποτε ποινή παρά μόνο σύμφωνα με το νόμο. -
Επίθεση στις Βερσαλλίες
Στις 5 Οκτωβρίου του 1789, οι γυναίκες, αγανακτισμένες από την τεράστια αύξηση της τιμής του ψωμιού και αναστατωμένες από φήμες σύμφωνα με τις οποίες ο βασιλιάς ήταν απρόθυμος να συνεργαστεί με την Εθνοσυνέλευση, έκαναν πορεία ως τις Βερσαλλίες, την κατοικία του βασιλιά, και ζήτησαν ακρόαση. Καθώς δεν ικανοποιήθηκαν από την υποδοχή της Εθνοσυνέλευσης, παραβίασαν τις πύλες, σκότωσαν τους φρουρούς και μπήκαν στα ανάκτορα, -
Η εξέγερση
Η ένοπλη εξέγερση του γαλλικού λαού της (Τρίτης Τάξης) απέναντι στο βασιλιά Λουδοβίκο ΙΣΤ¨ και τους ευγενείς. Διήρκεσε από το 1789 ως το 1799. Η έκβασή της έχει τεράστια σημασία για την ευρωπαϊκή και την παγκόσμια ιστορία γιατί:1.Δίνει για πρώτη φορά εξουσία στην αστική τάξη, καταργώντας τα προνόμια των ευγενών 2. Γκρεμίζεται η απόλυτη Μοναρχία στη Γαλλία και κλονίζεται στην υπόλοιπη Ευρώπη3.Οι θεωρίες του Διαφωτισμού γίνονται αιτήματα των λαών όλης της Ευρώπης. -
Σύνταγμα του 1791
Ο βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΣΤ΄ και η οικογένειά του προσπάθησε να δραπετεύσει από τη Γαλλία τον Ιούνιο του 1791, αλλά συνελήφθη στην πόλη Βαρέν, κοντά στα σύνορα, και επέστρεψε στο Παρίσι, επίσημα αιχμάλωτος πλέον, όπου αναγκάστηκε να ορκιστεί πίστη στο Σύνταγμα. -
Συνταγματική Μοναρχία
Μέσα σε ατμόσφαιρα αντιπαραθέσεων και έντονων ιδεολογικών διαφορών, οι οποίες κράτησαν δύο χρόνια, ψηφίστηκε το Σύνταγμα του 1791 το οποίο καθιέρωνε την συνταγματική μοναρχία. Κατά το σύνταγμα αυτό, την εκτελεστική εξουσία ασκούσε ο βασιλιάς και την νομοθετική η Συνέλευση. Πολιτικά δικαιώματα αναγνωρίστηκαν μόνο στους ενεργούς πολίτες, δηλαδή σε όσους κατείχαν περιουσία και πλήρωναν φόρους, ενώ οι υπόλοιποι δε συμμετείχαν στην πολιτική ζωή. Τρίτη εξουσία αναγνωριζόταν η δικαστική. -
(Σεπτέμβριος 1792-Ιούλιος 1794)
Κατά τη δεύτερη φάση της Επανάστασης τα γεγονότα παίρνουν δραματική τροπή κι αυτό γιατί πρώτον, η Γαλλία είχε εν τω μεταξύ εμπλακεί σε πόλεμο (Πόλεμος του Πρώτου Συνασπισμού 1792-1797) με την Ευρώπη καθώς εμφανιζόταν ως απειλή για τη διεθνή σταθερότητα. Δεύτερον εξαιτίας της συνεχούς αύξησης των τιμών -
Period: to
Β’ φάση - Η ριζοσπαστική επανάσταση
-
Period: to
Οι Πόλεμοι της Γαλλικής Επανάστασης
Οι πόλεμοι της Γαλλικής επανάστασης συνήθως διαιρούνται στον πόλεμο του Πρώτου Συνασπισμού και στον πόλεμο του Δεύτερου Συνασπισμού. Ο πρώτος διεξήχθη στο διάστημα 1792-1797 και ο δεύτερος στο διάστημα 1798-1801 αν και η Γαλλία βρισκόταν συνεχώς σε πόλεμο με την Μεγάλη Βρετανία από το 1793 έως το 1802. Οι εχθροπραξίες τερματίστηκαν με τη Συνθήκη της Αμιένης το 1802. -
Η κατάλυση της βασιλείας- Η ανακήρυξη της Α' Δημοκρατίας
Στις 20 Σεπτεμβρίου 1792 συνήλθε η καινούρια Συνέλευση, η οποία, καταργώντας τελείως τη βασιλεία, ανακήρυξε τη Δημοκρατία, στις 21 Σεπτεμβρίου 1792.Τον Δεκέμβριο ξεκίνησε η δίκη του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΣΤ'
[https://parallhlografos.wordpress.com/2011/09/16/%ce%b7-%ce%b4%ce%af%ce%ba%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%bb%ce%bf%cf%85%ce%b4%ce%bf%ce%b2%ce%af%ce%ba%ce%bf%cf%85-%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%84-%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%c2%ab%ce%b4%ce%af%ce%ba%ce%b7-%cf%81%ce%ae/] -
Η εκτέλεση Λουδοβίκου ΙΣΤ΄ και της της Μαρίας Αντουανέτας
Τον Ιανουάριο του 1793 ο Λουδοβίκος ΙΣΤ' καρατομήθηκε με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας, ενώ τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς την ίδια τύχη είχε και η βασίλισσα Μαρία Αντουανέτα. -
Επιτροπή Κοινής Σωτηρίας
Το καλοκαίρι του 1793 η Επανάσταση είδε την πτώση των μετριοπαθών αστών ηγετών, των Γιρονδίνων (ονομασία από τον τόπο καταγωγής πολλών εξ αυτών, τη Γιρόνδη) και την αντικατάστασή τους από ριζοσπάστες δημοκράτες, τους Ιακωβίνους, (ονομάστηκαν έτσι από τον παρισινό σύλλογο που ανήκαν), που διακήρυσσαν ότι κυβερνούσαν στο όνομα του λαού. -
Η περίοδος της Τρομοκρατίας (28 Ιουλίου 1793 - 28 Ιουλίου 1794)
Η περίοδος αυτή ονομάστηκε Μεγάλη Τρομοκρατία και στιγμάτισε το κοσμοϊστορικό γεγονός της Γαλλικής Επανάστασης. Μέσα στο χάος που επικρατούσε κανένας δεν ήξερε αν θα ήταν το επόμενο θύμα στη γκιλοτίνα, μέσα σε ένα περιβάλλον μηχανορραφιών, συκοφαντιών και πολιτικής ίντριγκας. -
Period: to
Γ’ φάση - ( Αύγουστος 1794 - Νοέμβριος 1799)
Η Επιτροπή Δημόσιας Ασφαλείας, αν και μπόρεσε να σώσει τη Γαλλία, δεν μπόρεσε τελικά να σώσει τον εαυτό της. Απέτυχε να συγκρατήσει τον πληθωρισμό, χάνοντας έτσι την υποστήριξη των λαϊκών στρωμάτων. Εκλέχτηκε καινούρια Εθνοσυνέλευση, από ανθρώπους μετριοπαθών τάσεων, ονομάστηκαν Θερμιδοριανοί από το μήνα των γεγονότων. Η νέα Εθνοσυνέλευση αποτελούνταν από μια βουλή με 500 άτομα και μια γερουσία από 250 άτομα κατά το αμερικανικό πρότυπο. -
Το 1795 η Εθνοσυνέλευση υιοθέτησε νέο σύνταγμα,
Εφόσον δεν ήταν σκόπιμη και επιθυμητή η παλινόρθωση της μοναρχίας, επειδή θα δημιουργούσε τον κίνδυνο επανόδου στην εξουσία της παλιάς αριστοκρατίας, η διακυβέρνηση της χώρας ανατέθηκε σε ένα εκλεγμένο πενταμελές "Διευθυντήριο". Το νέο σύνταγμα περιλάμβανε όχι μόνο ένα χάρτη των δικαιωμάτων του πολίτη αλλά και μια διακήρυξη των καθηκόντων του. Αυτή ανέφερε ρητά την υποχρέωση των πολιτών να μην ξεχνούν ότι «ολόκληρη η κοινωνική τάξη πραγμάτων στηρίζεται στη διατήρηση της ιδιοκτησίας» -
Ναπολέων Βοναπάρτης
Το Διευθυντήριο διαλύθηκε το 1799 μετά από πολιτικές ανωμαλίες και πραξικοπήματα. Ένα τέτοιο πραξικόπημα έδωσε την ευκαιρία σε έναν λαοφιλή, φιλόδοξο και ικανό νέο στρατηγό Ναπολέοντα Βοναπάρτη να πάρει την κατάσταση στα χέρια του, με τη συγκατάθεση του Διευθυντηρίου, και να εγκαθιδρύσει το καθεστώς της Υπατείας, να στεφθεί αργότερα αυτοκράτορας και να κυβερνήσει τη Γαλλία ως το 1815.
