Οι τραγωδίες του Σαίξπηρ

Titus Andronicus (Τίτος Ανδρόνικος)

1593

Ο Τίτος Ανδρόνικος είναι η πρώτη τραγωδία του Ουίλιαμ Σαίξπηρ. Είναι ένα έργο για την εκδίκηση, που αρχίζει με βιασμούς και ακρωτηριασμούς, για να τελειώσει με θυέστεια δείπνα. Σε αντίθεση με τα άλλα ρωμαϊκά έργα του Σαίξπηρ πρόκειται για προϊόν μυθοπλασίας, και όχι για αληθινή ιστορία. Το έργο ήταν πολύ δημοφιλές την εποχή του βάρδου, μα όταν οι αιμοσταγείς και βάρβαρες παραστάσεις έπαψαν να ενδιαφέρουν το κοινό, το έργο έχασε την δημοτικότητα του.

Romeo and Juliet (Ρωμαίος και Ιουλιέτα)

1594

Το έργο Ρωμαίος και Ιουλιέτα (Romeo and Juliet) είναι τραγωδία που έγραψε ο Ουίλλιαμ Σαίξπηρ στην αρχή της σταδιοδρομίας του, για δύο νεαρούς κατατρεγμένους εραστές, που ο θάνατός τους τελικά συμβιβάζει τις διενέξεις μεταξύ των φεουδαρχικών οικογενειών τους. Ήταν μεταξύ των πιο δημοφιλών έργων του Σαίξπηρ στη διάρκεια της ζωής του και, μαζί με τον Άμλετ, είναι ένα από τα συχνότερα εκτελούμενα έργα του. Σήμερα, οι χαρακτήρες του τίτλου θεωρούνται ως αρχέτυπο των νέων εραστών.

Julius Caesar (Ιούλιος Καίσαρ)

1599

Ιούλιος Καίσαρας,ένας γενναιόδωρος στρατηλάτης, ποιητής πολιτικός. Εξολοθρεύει τον Πομπήιο. Επιστρέφει στη Ρώμη. Τον τιμούν ως θριαμβευτή. Αρχικά αρνείται το στέμμα, και την κατάλυση της δημοκρατίας. Το πλήθος τον αποθεώνει. Ο Κάσσιος, ο Βρούτος και άλλοι πολιτικοί αποφασίζουν ν’αντιδράσουν.Ο Καίσαρας ακούει τις φήμες ότι η Σύγκλητος θέλει να τον στέψει αυτοκράτορα. Δεν ακούει τα λόγια του μάντη. Στο Καπιτώλιο, οι συνωμότες δολοφονούν τον Καίσαρα.Ο λαός βρίσκεται σε σύγχυση.

Hamlet, prince of Denmark (Άμλετ, πρίγκιπας της Δανίας)

1600

Άμλετ (Hamlet) είναι ο τίτλος ενός από τα πιο γνωστά και πιο δημοφιλή θεατρικά έργα του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, αλλά και το όνομα του κεντρικού χαρακτήρα του έργου. Ο πλήρης τίτλος του έργου είναι The Tragicall Historie of Hamlet, Prince of Denmarke (Η Τραγική Ιστορία του Άμλετ, Πρίγκιπα της Δανιμαρκίας). Η παλαιότερη καταγεγραμμένη παρουσίαση του έργου χρονολογείται τον Ιούλιο του 1602. Το 1603, το έργο παρουσιάστηκε στα Πανεπιστήμια του Κέμπριτζ και της Οξφόρδης.

Troilus and Cressida (Τρωίλος και Χρυσηίδα)

1602

Ο έρωτας του Τρώα πρίγκιπα Τρωίλου με τη Χρυσίδα, την κόρη του μάντη Κάλχα. Όμως πραγματικά κυρίαρχος εδώ είναι ο πόλεμος και μεσ' τον πόλεμο τι έρωτας ν' ανθίσει; Απ' την αρχή ανακατεύονται, πορνομεσίτες, όλα κηλιδώνονται με ασέλγεια και βάφονται με αίμα. Ο Τρωίλος σκοτώνεται και η Χρυσίδα εκπορνεύεται.

Othello, the Moor of Venice (Οθέλος, ο Μαυριτανός της Βενετίας)

1603

Ο Οθέλλος, ο Μαύρος της Βενετίας είναι θεατρικό έργο, ένα από τα πολλά σπουδαία έργα του μεγάλου Άγγλου συγγραφέα Ουίλλιαμ Σαίξπηρ. Γράφτηκε γύρω στο 1603. Μαζί με τα άλλα έργα του ίδιου της εποχής εκείνης, τα Άμλετ, Μάκβεθ και Βασιλιά Ληρ, έτσι και η τραγωδία του Οθέλλου, του μαύρου της Βενετίας (The Tragœdie of Othello, the Moore of Venice) είναι ως έργο τραγωδία. Πρώτη φορά δημοσιεύθηκε το έτος 1622.

Macbeth (Μάκβεθ)

1605

Ο Μάκβεθ (ή Μακμπέθ, αγγλ. Macbeth) είναι θεατρικό έργο του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ γύρω από μία βασιλοκτονία και τα επακόλουθά της. Είναι η μικρότερη τραγωδία του Σαίξπηρ. Πηγές του Σαίξπηρ γι' αυτήν την τραγωδία ήταν παλιότερες περιγραφές για τον Μάκμπεθ της Σκωτίας, τον Μακντόφ και τον Ντάνκαν Α' της Σκωτίας. Ωστόσο η ιστορία του Μάκβεθ όπως ειπώθηκε από τον Σαίξπηρ έχει ελάχιστη σχέση με τα πραγματικά γεγονότα της ιστορίας της Σκωτίας, αφού ο Μάκβεθ ήταν ένας θαυμαστός μονάρχης.

King Lear (Βασιλιάς Ληρ)

1606

Το θέμα της τραγωδίας είναι η απόφαση του βασιλιά Λήρ να μοιράσει το βασίλειό του στις τρεις θυγατέρες του, τη Γονερίλη, τη Ρεγάνη και την Κορδέλια. Αυτή που θα τον πείσει για το μέγεθος της αγάπης της, θα πάρει το βασίλειο. Παρά τις συμβουλές του δούκα του Κεντ, αποκληρώνει την Κορδέλια κι εξορίζει τον δούκα. Την αποκληρωμένη κόρη παντρεύεται ο βασιλιάς της Γαλλίας.

Antony and Cleopatra (Αντώνιος και Κλεοπάτρα)

1606

Είναι εκπληκτικό πώς με τον «Αντώνιο και την Κλεοπάτρα» ο Σαίξπηρ δραματοποιεί την ιστορική πορεία την καταγραμμένη από τον Πλούταρχο, ακολουθώντας την. Πώς μας δίνει την ύψιστη αισθητική χαρά να ζούμε στο παρόν τη ζωή, τη δράση και τη συμπεριφορά αυτών των δύο υπέροχων εραστών. Στην ύστατη ώρα τους οι ήρωές μας ντύνονται με αθανασία και ευπρέπεια.

Coriolanus (Κοριολανός)

1607

Ο Κοριολανός, πολεμιστής γενναίος και αλαζόνας, απεχθάνεται το λαό. Στο μεταξύ ξεσπάει πόλεμος με τους εχθρούς των Ρωμαίων, τους Βόλσκους, από τον οποίο ο Κοριολανός γυρνάει θριαμβευτής. Χειραγωγούμενος από τους πολιτικούς, αλλά και από την ίδια του τη μητέρα μπλέκει σ'ένα πολιτικό παιγχνίδι, και καταλήγει στην εξορία.Συμμαχεί με τον εχθρό, Τούλλο Αουφίδιο και βαδίζει ενάντια στην πατρίδα.Ο αδιάλλακτος χαρακτήρας και η πολιτική άγνοια που τον οδήγησαν στην εξορία, γίνονται και αιτία θανάτου του.

Timon of Athens (Τίμων ο Αθηναίος)

1607

Ο Τίμων (β΄μισό 5ου αι. π.Χ.) ήταν Αθηναίος εύπορος πολίτης, ο οποίος έγινε ονομαστός για τη μισανθρωπία του. Τον αναφέρουν οι αρχαίοι συγγραφείς ως παράδειγμα μισανθρωπίας (Αριστοφάνης,[1][2] Στράβων, Πλούταρχος, Αλκίφρων, Διογένης ο Λαέρτιος· ο Νεάνθης ο Κυζικηνός (240- 190 π.Χ.) τον συμπεριέλαβε στις «Βιογραφίες περί ενδόξων ανδρών»)[3] και οι κωμωδιογράφοι τον χρησιμοποιούν για να πλάσουν τους ανάλογους τύπους τους (Μονότροπος του Φρυνίχου, Τίμων του Αντιφάνη, Δύσκολος[4] του Μενάνδρου).