Γαλλική Επανάσταση

  • To ξέσπασμα της Γαλλικής Επανάστασης

    To ξέσπασμα της Γαλλικής Επανάστασης
    ΑΙΤΙΑ:
    1)Ανάμειξη της αστικής τάξης στη πολιτική με ζήτημα την ευνοϊκότερη φορολογία των ευγενών εις βάρος των άλλων κοινωνικών τάξεων.
    2)Η δεινή κατάσταση που επικρατούσε στα οικονομικά της Γαλλίας έως το 1986.
    3)Τα προνόμια που απολάμβαναν οι ευγενείς και οι κληρικοί σε αντίθεση με τους γεωργούς και τους αστούς, οι οποίοι στην ουσία δεν είχαν πολιτικά δικαιώματα.
    4) Η φιλοσοφία του Διαφωτισμού
    5) Η κρίση του φεουδαρχικού συστήματος
  • Η πορεία προς τη Δημοκρατία και η ριζοσπαστική Επανάσταση

    Η Nομοθετική συνέλευση, είχε αριστερότερη σύνθεση με κυρίαρχη ομάδα τους Ζιρονδίνους. Αυτοί, διατηρώντας την υποστήριξη πολλών από τους κεντρώους, πρωτοστάτησαν στις εξελίξεις.
  • Ψήφισμα ενός νέου Συντάγματος.

    Σύμφωνα με αυτό καθιερωνόταν η συνταγματική μοναρχία, η οποία βασιζόταν στη διάκριση των εξουσιών. Οι εξουσίες του βασιλιά περιορίστηκαν. Το αίτημα όμως των επαναστατημένων Γάλλων και ιδίως των λαϊκών στρωμάτων για δικαιότερη κοινωνία και βελτίωση της ζωής τους έμενε ανεκπλήρωτο. Η ισότητα, ένα από τα βασικά αιτήματα της επανάστασης, δεν υποστηρίχθηκε καθώς, δικαίωμα ψήφου αποκτούσαν μόνο όσοι κατείχαν περιουσία και πλήρωναν φόρο.
  • Period: to

    Δημιουργία συνασπισμών της Ευρώπης κατά της Γαλλίας

    Ο πρώτος συνασπισμός κατά της Γαλλίας συγκροτήθηκε από την Βρετανική Αυτοκρατορία, το Βασίλειο της Σαρδηνίας, την Ισπανία, την Πορτογαλία, την Αυστρία και την Ολλανδική Δημοκρατία.
    Το 1798 οι Βρετανοί με τους Αυστριακούς οργάνωσαν νέο συνασπισμό (δεύτερο) εναντίον της Γαλλίας. Αυτή τη φορά στο νέο συνασπισμό συμμετείχαν και οι Ρώσοι.
  • Επαναστατική κυβέρνηση από τους Ορεινούς με αρχηγό τον Ροβεσπιέρο

    Επαναστατική κυβέρνηση από τους Ορεινούς με αρχηγό τον Ροβεσπιέρο
    Οι Ορεινοί αναδιοργάνωσαν τον στρατό και εκτέλεσαν 40.000 περίπου ανθρώπους που θεωρήθηκαν ύποπτοι για αντεπαναστατική δράση (περίοδος της Τρομοκρατίας). Ταυτόχρονα, η χριστιανική θρησκεία αντικαταστάθηκε από τη λατρεία του Ανώτατου όντος, ενώ δόθηκαν και νέα ονόματα στους μήνες. Όμως, ο Ροβεσπιέρος βρέθηκε στο στόχαστρο και η Συμβατική Συνέλευση τον εκτέλεσε μαζί με άλλους 20 συνεργάτες του.
  • Συνθήκη του Κάμπο Φόρμιο

    Συνθήκη του Κάμπο Φόρμιο
    Η Συνθήκη του Κάμπο Φόρμιο (Campo Formio) αποτέλεσε μια σημαντική συνθήκη ειρήνης μεταξύ της Γαλλίας και της Αυστρίας, η οποία επισφράγισε την προκαταρκτική Συνθήκη Ειρήνης του Λέομπεν που είχαν συνομολογήσει οι ίδιες χώρες έξι μήνες πριν. Υπογράφηκε στο Κάμπο Φόρμιο, ένα χωριό στη Βενετία ύστερα από την ήττα των Αυστριακών και τον τερματισμό της νικηφόρας εκστρατείας του Ναπολέοντος στην Ιταλία.
  • Period: to

    Η εκστρατεία στην Αίγυπτο και τη Συρία.

    Η εκστρατεία αυτή ήταν του Μεγάλου Ναπολέοντα στη Μέση Ανατολή, με σκοπό να προστατέψει τα γαλλικά εμπορικά συμφέροντα, να υπονομεύσει τη βρετανική πρόσβαση στην Ινδία και τις Ανατολικές Ινδίες και να εκσυγχρονίσει την επιστημονική έρευνα στην περιοχή. Παρά τις πολλές αποφασιστικές νίκες η εκστρατεία έληξε με ήττα του γαλλικού στόλου στη ναυμαχία του Νείλου.
  • Period: to

    Μάχη στη Λειψία

    Γνωστή και ως η Μάχη των Εθνών, διεξήχθη στη Λειψία, στο Βασίλειο της Σαξονίας. Η Μάχη της Λειψίας αποτέλεσε την πιο σημαντική μάχη των Ναπολεόντειων Πολέμων, στην οποία ο Ναπολέων Α΄ της Γαλλίας ηττήθηκε από τους συμμαχικούς στρατούς της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, της Αυστριακής Αυτοκρατορίας, του Βασιλείου της Πρωσίας και του Βασιλείου της Σουηδίας.
  • Συνέδριο της Βιέννης

    Συνέδριο της Βιέννης
    Το Συνέδριο της Βιέννης αποτέλεσε σημείο αναφοράς στην ιστορία του Διεθνούς Δικαίου. Στο Συνέδριο αυτό, συμμετείχαν όλες οι τότε ευρωπαϊκές ηγεμονίες με 450 συνολικά αντιπροσώπους. Στόχος του συνεδρίου ήταν αφενός η αναζήτηση ενός πραγματικού συστήματος ισορροπίας μεταξύ των Δυνάμεων που είχαν εμπλακεί στους Ναπολεόντειους πολέμους και αφετέρου η δικαία ρύθμιση των χωροταξικών προβλημάτων που είχαν αναδυθεί μεταξύ των Βασιλικών Οίκων της Ευρώπης.
  • Μάχη του Βατερλώ

    Μάχη του Βατερλώ
    Ο γαλλικός στρατός υπό τον αυτοκράτορα Ναπολέοντα Α΄ ηττήθηκε από τον στρατό του Έβδομου Συνασπισμού, ο οποίος αποτελείτο από συμμαχικές δυνάμεις των Βρετανών. Η ήττα του είχε ως συνέπεια το τέλος της εξουσίας του και την εξορία του στη νήσο της Αγίας Ελένης.